เขาจึงได้แต่ยืนเป็นห่วงท่านพ่ออยู่อย่างนั้น แล้วก็พลันพาลโกรธแม่เลี้ยงอย่างฮุ่ยฟางไปด้วย
“ เป็นเพราะนางแท้ ๆ จึงทำให้ท่านพ่อต้องเป็นเช่นนี้ เ****นจนไม่ลืมหูลืมตา ขย่มคนแก่ที่กำลังป่วยหนักได้อย่างไร ”
เขาบ่นอย่างโกรธเคือง ทั้งที่เมื่อครู่ตัวเองก็เกิดอารมณ์ร่วมและชักดุ้นเอ็นของตนเองไปด้วยแท้ ๆ
นี่แหละหนาที่โบราณว่าความผิดผู้อื่นใหญ่เท่าภูเขา ความผิดของเราเล็กเท่าธุลีดิน
เหรินโจวยืนครุ่นคิดอยู่ครู่ใหญ่ สุดท้ายเขาก็ตัดสินใจเดินตามผู้เป็นแม่เลี้ยงไปด้วยว่าจะต้องบอกนางให้ห้ามทำเช่นนั้นกับท่านพ่ออีกเพราะมันอันตรายเหลือเกิน
หากนางจะหาว่าเขามาแอบดู เขาก็จะแก้ตัวว่าตนเองนั้นผ่านมาพอดีและได้ยินเสียงท่านพ่อไอจึงเป็นห่วง เขาดูโดยไม่ได้ตั้งใจ
ชายหนุ่มเดินไปยังห้องชงชาที่ใช้ในการต้มยาให้ท่านพ่อด้วย ทว่าเขากลับไปพบผู้เป็นแม่เลี้ยงที่นั่น มีเพ
