ฮุ่ยฟางจำต้องยกมือข้างหนึ่งขึ้นมากำรวบลำเอ็นนั้นเอาไว้แล้วรูดปากที่อมมันเข้าออก มันล้นปากล้นคอจน แทบฉีกทั้งเขายังกระเด้ามันเข้ามาอีกเป็นบางครั้งจนมันชนคอหอยของนาง
อ๊อกๆๆๆ
เสียงดังจากปากนางเมื่อเขาเริ่มกระสันหนักแล้ว ขยุ้มศีรษะของนางไว้ ก่อนจะกระทั้นบั้นเด้าเข้าใส่โพรงปากนางเสียถี่ยิบ ก่อนจะปลดปล่อยน้ำรักอุ่นร้อนกระฉูดในคอหอยนาง
“ กลืนกินข้า ฮุ่ยฟาง ” เขาคำรามสั่ง นางจำต้องกลืนน้ำรักรสชาติเฝื่อนนั้นลงจนเกลี้ยง
เขาถอดถอนลิ่มลำใหญ่ออกมาจากปากนางแล้วเกลือกกลิ้งไปทั่วใบหน้าแล้วครางเบา ๆ อย่างพึงใจ
“ เห็นเงียบ ๆ เรียบร้อย ดูดเก่งเหลือเกินนะ ” นางได้แต่ก้มหน้างุด ยอมรับว่ารสกามครั้งนี้มีความสุขเหลือล้นแต่มันช่างผิดบาปเหลือเกิน
“ ข้าขอตัวไปดูหม้อยานะเจ้าคะ ” นางว่าพลางรีบลุกลี้ลุกลนจะหนี ทว่าเขากระชากนางทีเดียวก็ปลิวหวือเข้าไปในอ้อมกอ
