ตอนที่ 8 อยากสนิท
1738 คำ
“สวัสดีค่ะ คุณปุณณ์”
ณกมลตัดสินใจโทรหาดาราหนุ่มหลังจากที่เคลียร์คิวงานเก่าเสร็จแล้วเพื่อแจ้งวันเวลาที่เขาจะต้องเข้ามาลองสูทตัวใหม่ที่ตัดกับเธอ
“ว่าไง”
แค่เห็นชื่อของคนที่โทรมาโชว์หราอยู่บนหน้าจอ หัวใจแกร่งก็เต้นกระตุก แต่ยังพยายามปรับน้ำเสียงให้เป็นปกติที่สุดเท่าที่จะทำได้
“ฉันเคลียร์คิวงานหมดแล้วนะคะ ตอนนี้กำลังเริ่มทำชุดของคุณ วันศุกร์หน้าเข้ามาลองได้เลยค่ะ”
“อืม ขอบใจ แต่ฉันคงเข้าไปค่ำหน่อยนะ พอดีติดอีเวนต์”
“งั้นเลื่อนนัดเป็นวันอื่นดีไหมคะ”
“ฉันไม่มีเวลาว่างสักวัน เป็นวันนั้นนั่นแหละ กลับบ้านดึกหน่อย ช่างดีเด่นอย่างเธอคงไม่เป็นไรใช่ไหม”
“ค่ะ ฉันจะรอค่ะ”
เขากดวางสายพร้อมเหยียดยิ้มมุมปาก ดวงตาคมกริบวาบขึ้น เธอหายไปหลายสัปดาห์จนเขาแทบลืมไปแล้ว เขาเองก็มัวแต่วุ่นวายกับการปิดกล้องละคร ไหนจะสั่งลากับพิมพ์พิศาจนแทบไม่ได้หลับได้นอนทั้งที่ตั้งใจเอาไว้ว่าจะไม่ยุ่งเกี่ยวกันอีก แต่เด็กมันยั่ว ผู้ชายมีเลือดเนื้ออย่างเขาจะอดใจได้อย่างไร
แต่ในเมื่อตอนนี้เธอเป็นฝ่ายมาเรียกเขาให้กลับไปหาเธอเอง แม้จะแค่ลองชุดก็ตาม แต่สาบานเลยว่าเธอจะต้องจุกจนพูดไม่ออก
“เป็นอะไร ทำไมยิ้มอย่างนั้น”
เสียงน้ำอ้อยดังขึ้นเรียกสติของคนที่กำลังตกอยู่ในภวังค์ความคิด วิธีแก้แค้นที่จะทำให้ผู้หญิงคนนั้นเจ็บใจเล่น ๆ สลายหายวับไปในทันที
“ยิ้มอะไร ผมไม่ได้ยิ้มสักหน่อย พี่ตาฝาดหรือเปล่า”
“นายปุณณ์ ฉันดูแลเธอมากี่ปี แค่มองหน้าก็รู้แล้วว่านายรู้สึกแบบไหน”
“ก็ไม่มีอะไรนี่ครับ แค่ศัตรูเก่ากลับเข้ามาในชีวิต เลยรู้สึกว่าจะมีอะไรสะใจ ๆ ทำแก้เหงา ก็แค่นั้น”
“ใคร ศัตรูเก่าของนาย นายเคยมีศัตรูด้วยเหรอ หรือเคยแย่งหญิงกัน”
“ไม่มีอะไรน่าสนใจหรอกครับ พี่อย่าคิดมากสิ เลิกขมวดคิ้ว เดี๋ยวลูกเกิดมาก็คิ้วผูกโบกันพอดี”
“ย่ะ เพราะต้องตามรับใช้นายเนี่ยแหละ ลูกฉันจะเป็นไบโพลาร์เอา สามวันดีสี่วันเพี้ยน ขึ้นรถซะที เดี๋ยวก็ไปไม่ทันอีเวนต์”
“ครับ ๆ”
“เออ พี่หาผู้ช่วยให้นายได้แล้วนะ เด็กเพิ่งจบใหม่ ลองเอามาใช้งานดูก่อน ถ้าไม่ไหวจริง ๆ ค่อยหาใหม่ คนที่พี่รู้จักที่พอจะไว้ใจได้ไม่มีใครว่างเลย”
รูปถ่ายเด็กสาวร่างผอมบางท่าทางขี้โรคบนหน้าจอไอแพดทำเอาดาราหนุ่มถอนหายใจ หน้าตาเซ่อซ่าแบบนี้ไม่มีทางทำงานได้ถูกใจผู้ชายเรื่องมากอย่างเขาแน่นอน
“ทำไม ไม่ชอบเหรอ ลองเอามาใช้งานดูก่อนไหม พี่จะเรียกมาพรุ่งนี้เลย”
“เด็กนี่ดูเซ่อซ่าจะตาย จะไหวเหรอครับ”
นี่ก็เป็นอีกเรื่องที่น้ำอ้อยกังวล เพราะคุณชายของเธอเอาใจง่ายเสียที่ไหน เรื่องมากติดอันดับดาราในวงการบันเทิงเลยทีเดียว เห็นจะมีเรื่องเดียวที่พ่อเจ้าประคุณทำตัวง่าย ๆ อย่างไรก็ได้ นั่นคือเรื่องบนเตียง
“ช่วงนี้นายก็ลดความเยอะลงหน่อยสิ รอพี่กลับมาค่อยเยอะเหมือนเดิมก็ได้”
“โห หาคนใหม่เลย คนนี้ไม่เอาอะ ยังไงก็ไม่น่ารอด เผลอ ๆ จะโดนด่าร้องไห้ขี้มูกโป่ง”
“โอ๊ย งั้นรอก่อน เดี๋ยวหาให้ จะทันฉันคลอดไหมเนี่ย ถ้าคลอดก่อนทำไงล่ะ”
“ก็คลอดไปสิครับ ผมอยู่ของผมได้น่า”
“เฮ้อ ฉันอยากจะเห็นนัก ว่าอยู่ได้น่ะ มันอยู่ในสภาพไหน”
“ครับ ๆ ผมเอาตัวรอดแล้วกันน่า เดี๋ยวเสร็จงานแล้วไปส่งผมที่เดิมนะครับ”
ยังไม่ทันจะไปทำงานก็เรียกร้องให้ผู้จัดการส่วนตัวไปแวะส่งยังผับที่ประจำของเขาและชนทัต
“พรุ่งนี้เปิดกล้องวันแรก ทั้งนายทั้งนายทัตจะไปสายไม่ได้นะ ถึงจะเป็นพี่ชายผู้จัดก็เถอะ”
นิยายเรื่องใหม่ที่กำลังจะเดินกล้องถ่ายทำในวันพรุ่งนี้ เป็นเรื่องที่ปัณณธี น้องชายคนสุดท้องของเขารับผิดชอบต่อจากปุณณดา ด้วยตอนนี้ทุกคนในครอบครัวไม่อยากให้พี่สาวของเขาที่กำลังท้องแก่หักโหมงานมากเกินไป เลยปลดจากผู้จัดไปเป็นที่ปรึกษาแทน
“เอาน่าพี่อ้อย ผมไม่เคยไปทำงานสาย”
“แต่พรุ่งนี้พี่ลาไปหาหมอนะ ไม่ได้มาปลุกนาย”
“ผมตั้งนาฬิกาปลุกได้ ไม่ต้องห่วงหรอก กองนายปัณณ์ก็คนคุ้นเคยกันทั้งนั้น พี่ลาไปหาหมอได้อย่างสบายใจเลยครับ”
“ย่ะ”
ฉากแรกที่เดินกล้องถ่ายทำเป็นฉากพระเอกและนางเอกของเรื่องกอดจูบกันด้วยความรัก ราวกับผู้กำกับหนุ่มมือทองตั้งใจสร้างกระแสคู่จิ้นตั้งแต่แรก ด้วยวันนี้มีนักข่าวมารอเก็บภาพบรรยากาศในกองถ่ายครบทุกสำนัก ซึ่งก็สมใจผู้กำกับและผู้จัดเมื่อนักข่าวได้รูปสวย ๆ ของพระนางไปสร้างกระแสให้ละคร
แม้ว่าวันนี้ผู้จัดการส่วนตัวคนเก่งจะลางานไปตรวจครรภ์ แต่พระเอกดังกลับสามารถตื่นนอนเองโดยไม่มีใครคอยมาจ้ำจี้จ้ำไชปลุกเพราะอยากมาเห็นหน้านางเอกน้องใหม่ที่ตนเองแอบปลื้ม
“ขอโทษนะคะพี่ปุณณ์ ชลลี่ตื่นเต้นมากเลยค่ะ ทำพี่ปุณณ์เปลืองตัวต้องจูบชลลี่ตั้งหลายเทค”
ในห้องพักผ่อนของนักแสดงซึ่งมีพระนางของเรื่องเข้ามาหลบร้อนอยู่เพียงสองต่อสอง นางเอกน้องใหม่เดินเข้าไปนั่งข้างเขาแล้วเอ่ยขอโทษ แววตาใสซื่อคู่นั้นมันซ่อนอะไรบางอย่างเอาไว้ แต่ไม่มีทางที่จะปิดเสือตัวร้ายอย่างเขาพ้น
มุมปากหยักยกยิ้มเล็กน้อย ดวงตาคมกริบแสนมีเสน่ห์มองสบเธอนิ่ง ๆ ทำเอาหัวใจสาวสั่นไหวยิ่งกว่าเดิม ครั้งแรกที่รู้ว่าจะได้แสดงละครกับผู้ชายที่ทั้งหล่อเหลาและร่ำรวยอย่างเขาก็ดีใจจนเนื้อเต้น คิดว่าอย่างไรก็จะต้องทำทุกวิถีทางเพื่อเอาเขามาครอบครองให้ได้ เพราะถ้าได้เป็นสะใภ้อธิพัฒน์โภคิน เธอคงเหมือนชนะผู้หญิงทั้งประเทศ
แม้ชื่อเสียงของเขาจะไม่ค่อยดีเท่าไรนักในเรื่องผู้หญิง ไม่เคยมีใครได้คบกับเขาในฐานะแฟน แต่เธอก็ไม่ได้นึกกลัว ด้วยมั่นใจว่าตนทั้งสวยและสาว ร่างกายไม่มีบอบช้ำ ทั้งยังเป็นลูกสาวข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ซึ่งเอ่ยชื่อไปใคร ๆ ก็รู้จักอย่างรัฐมนตรีนิคม และคุณหญิงฉัตรชบาผู้เป็นเจ้าของโรงเรียนเอกชนชื่อดังทั่วประเทศ
อย่างไรเธอก็ดูเหมาะสมคู่ควรกับเขาที่สุด ผู้ชายฉลาด ๆ หน้าไหนก็ต้องเลือกเธอเป็นตัวจริง
“พี่สิที่ต้องขอโทษชลลี่ ชลลี่เป็นผู้หญิงนะครับ”
“แต่ชลลี่เป็นต้นเหตุให้เปลืองตัวเองนี่คะ จะโทษพี่ปุณณ์ได้ยังไง”
ดวงตากลมโตคล้ายใครอีกคนทำเอาหัวใจแกร่งเต้นกระตุก ครั้งแรกที่เห็นเธอบนหน้าจอและเจอหน้ากันผ่าน ๆ เวลาออกงานของช่อง ทำเอาเขาคิดถึงใครคนนั้น
แต่เมื่อได้มาทำงานใกล้ชิดและพูดคุยกันหลายครั้งในวันฟิตติ้ง ทำให้เขารู้ว่านอกจากดวงตากลมโตแสนหวาน ไม่มีอะไรอีกเลยที่เธอดูคล้ายกับผู้หญิงใจร้ายคนนั้น
ภาพลักษณ์สวยใสซึ่งแสดงออกผ่านสื่อแม้จะดูแนบเนียนจนน่าเชื่อเพียงไร แต่หลังฉากเธอก็ไม่สามารถซ่อนความเป็นตัวเองกับเขามิด ไม่เหมือนผู้หญิงชั่วร้ายคนนั้นที่แสดงเป็นผู้หญิงใสซื่อแสนหวานตบตาคนโง่อย่างแนบเนียน รู้ตัวอีกทีก็โดนนางมารร้ายทำลายหัวใจจนย่อยยับไม่เหลือชิ้นดี
“วันแรกก็อย่างนี้แหละ เรายังไม่ทันได้สนิทกันเลย อยู่ ๆ พี่พุฒก็เอาฉากจูบมาดึงกระแส ไว้เราทำงานร่วมกันไปอีกสักพักคงสนิทกันไปเองนะ”
“ค่ะ ชลลี่อยากสนิทกับพี่ปุณณ์นะคะ ถ้ามีอะไรที่ชลลี่ต้องปรับ พี่ปุณณ์บอกได้เลยนะคะ ชลลี่พร้อมเรียนรู้จากพี่ปุณณ์ค่ะ”
เสียงเนื้อกระทบเนื้อผสานกับเสียงหัวเตียงดังถี่ก่อนจะสิ้นสุดลง เมื่อร่างใหญ่ทิ้งตัวลงทับร่างบางแล้วรีบถอดถอนตัวตนซึ่งมีปลอกป้องกันออกมาอย่างรวดเร็ว
ค่ำคืนร้อนแรงของหนุ่มสาวร้อนรักดำเนินต่อเนื่องมาจนครึ่งค่อนคืนด้วยความสดใหม่ของวัยสาว แม้จะผ่านมือชายมาบ้างจนเห็นร่องรอยบุบสลายก็ตาม
ถุงยางอนามัยชิ้นสุดท้ายที่เขามีถูกรูดทิ้งลงในถังขยะทับถมกับเศษซากความปรารถนาหลายชิ้นซึ่งกองรวมกันอยู่ในนั้น
“พี่ปุณณ์จะกลับแล้วเหรอคะ”
นางเอกสาวร้องถามทันทีที่ผู้ชายซึ่งโยกขย่มเธออย่างเร่าร้อนกำลังสวมเสื้อผ้าแทนที่จะนอนกอดเธอ เหมือนกับผู้ชายคนอื่นซึ่งเคยคบหากัน
“ใช่ พรุ่งนี้เรามีถ่ายเช้า”
“แล้วทำไมไม่นอนกับชลลี่ล่ะคะ เสื้อผ้าพี่ปุณณ์ก็มีติดรถมาไม่ใช่เหรอ”
“พี่ไม่เคยค้างห้องใคร ดึกแค่ไหนก็กลับ”
คนตัวบางชักสีหน้าไม่พอใจที่เขาเอาเธอไปเหมารวมกับผู้หญิงข้างทางพวกนั้น เธอเป็นถึงลูกสาวรัฐมนตรีมีชาติตระกูล มีเกียรติและศักดิ์ศรี ที่เธอนอนกับเขาง่าย ๆ นั่นเป็นเพราะเธอชอบเขามากกว่าผู้ชายทุกคนในชีวิต
แต่คนฉลาดอย่างเธอรู้ดีว่าไม่ควรเอาแต่ใจตัวเองและเรียกร้องขอความรับผิดชอบจากเขาตั้งแต่ครั้งแรกที่มีอะไรกัน เธอจะอดทนรอจนกว่าที่เขาจะติดใจจนขาดไม่ได้ หรือไม่ก็ค่อยให้ผู้ใหญ่จัดการหมั้นหมายให้เธอกับเขาหลังจากที่ละครปิดกล้องก็ยังไม่สาย อย่างไรตระกูลอธิพัฒน์โภคินไม่มีทางปฏิเสธลูกสาวรัฐมนตรีอย่างเธอแน่นอน
- ผู้เขียน
