“นาย...”
“อะไร มองเหมือนฉันกำลังจะตาย” อลีเซอร์หยุดคุยกับราจีฟ เมื่อเดินออกจากห้องนอนในช่วงสายของวันต่อมา
“แผลที่มือเป็นยังไงบ้างครับ”
“ก็ไม่ได้เป็นอะไรมากหรอก ฉันเอาน้ำเกลือล้างแผลแล้วก็แปะพลาสเตอร์แล้ว แผลเล็กนิดเดียว แกก็เวอร์ตามหมอไปได้” เขาพูดจบก็ยกมือให้ราจีฟดู
“เมื่อวานไปหาคุณลีโอมาเป็นยังไงบ้างครับ”
“เฮ้ย! ทำไมวันนี้ถามเก่งจังวะ”
“ก็ผมเป็นห่วงนายนี่ครับ ไม่ให้ผมไปรอรับส่ง แล้วยังกลับมามีแผลที่มืออีก ถ้านายไปต่อยกับคุณลีโอมา ผมก็อยากรู้นะครับ ว่าเจ้านายผมเป็นฝ่ายชนะ... แม้มือจะบาดเจ็บไปหน่อยก็เถอะ”
“จำไลลาได้ไหมราจีฟ”
“จำได้สิครับ นายคบกับเธอตั้งหลายเดือน ถ้าผมจะไม่ผิด ก็น่าจะสักแปด หรือไม่ก็เก้าเดือน”
“แล้วจำได้ไหมว่าฉันบอกเลิกไลลาไปเพราะอะไร”
“เพราะนายจับได้ว่าคุณไลลาท้อง... กับผู้ชายคนอื่น” ราจีฟพูดคำหลังเบาๆ เพราะนี่เป็นอีกหนึ่งสาเหตุที่ทำให้เจ้านายนั้นเจ็บแค้นมากเป็น
