เธอไม่ตอบได้แต่พยักหน้า เพียงเท่านี้ หมอหนุ่มก็เหมือนม้าเหล็กเริ่มออกจากสถานี เคลื่อนตัวฉึกฉักอย่างช้า ๆ เนิบ ๆ นาบ ๆ เธอปรือตามองสบกับสายตาพี่โป้ง เขายิ้มให้นิด ๆ สีหน้าของพี่ชายเต็มไปด้วยความสุข
“อื้อ... อะ...” เธอร้องคราง แล้วหลับตาลง
ร่างกายของชายกับหญิงเขาสร้างมาให้คู่กัน เพียงไม่นานช่องทางเล็ก ๆ ก็เต็มไปด้วยน้ำใส ๆ ที่หลั่งไหลออกมาจากร่างนวล ทำให้เขาขับเคลื่อนส่งตัวเองเข้าออกได้ง่ายขึ้น
ตอนนี้ต่างคนต่างเงียบ ไม่มีการพูดจา มะเฟืองได้แต่กัดฟัน ความเจ็บแต่แรกหายไปหมดแล้ว เหลือเอาไว้แต่ความรู้สึกซ่านรัญจวนแปลก ๆ มันบอกไม่ถูกว่ารู้สึกอย่างไร บางจังหวะที่ร่างหนากระแทกหนัก ๆ เธอก็เผลอร้องครางออกมาเช่นกัน
ร่างใหญ่คำรามอยู่ในลำคอ จ้องใบหน้าน้อย ๆ ที่มองเห็นตรงหน้า หน้าตาของเธอแดงก่ำ เนื้อตัวก็แดงไปหมด บางคราวที่เธอเผลออ้าปาก เขาก็ส่งปลายลิ้นเข้าไปหยอกยั่ว เธอเผลอดูดตวัดรัดปลายลิ้นของเข
