พี่ลูกปัดไม่สนใจ กินข้าวไปเล่นมือถือไปตามนิสัยของแกที่ไม่ค่อยสุงสิงกับทุกคน
“นี่ยายปัด โตแล้วนะจะสี่สิบอยู่แล้ว ยังบ้าเล่นเหมือนเด็ก ๆ คิดบ้างไหมจะหาคู่มาแต่งงงแต่งงาน โอ๊ย... ลูกหลานบ้านนี้มันเป็นอะไรกันไปหมด เหมือนกัน...”
“แม่... หนูกำลังเช็กงานค่ะ”
“นี่มันเวลากินข้าวนะยายปัด วางมือถือลงเดี๋ยวนี้”
พี่ลูกปัดวางลงแบบขัดใจ เพราะสายตาที่เอาเรื่องของท่าน
“อ้าวต่อสิ... อะไรนะตาโป้ง”
“คือเรื่องอะไรกันครับ ป้าลักษณ์ น้องมาย” เขาทำหน้าตาสงสัย
คุณรุ่งรัตน์พยักหน้าก่อนจะพูดขึ้น
“อ้อ... เรื่องหาคู่ให้แกไง ฉันเบื่อเต็มทนแล้ว อายุอานามแต่ละคน ไม่คิดมีใครจะหาแฟนมาแต่งงานกันเลย บอกแล้วว่าแม่อยากอุ้มหลาน”
“หา!” โป้งทำเสียงตกใจ
เขาหันหน้ามามองใบหน้าของมะเฟืองทันที เขาส่ายหน้าเหมือนจะบอกกับเธอว่าเขาไม่รู้เรื่อง
หญิงสาวใจวูบตกลงไป ก่อนจะหลบสายตาพี่โป้ง กะพริบตาปริบ ๆ กัดริมฝีปากตัวเองเอาไว้แ
