อุ้ย... พี่โป้งขา

1075 คำ
พี่โป้งจั่วปลายลิ้นระรัวหนักกว่าเดิม เธอแอ่นหน้าอกเผลอรับกับมันอย่างทนไม่ไหว เขากระตุ้นต่อมสาดเสียวในร่างกายสาวบริสุทธิ์ ปฏิกิริยาที่จาบจ้วงหยาบโลนหนัก ๆ แต่มันก็ชวนวาบหวิวในหัวใจอย่างบอกไม่ถูก หญิงสาวน้ำหูน้ำตาไหล แข้งขา มือไม้ก็เริ่มอ่อนลงไป หมอหนุ่มจัดการกับกางเกงของเธอโดยง่าย ตอนนี้หญิงสาวเปลือยกายล่อนจ้อนอยู่ใต้ร่างกำยำของเขา กวินวิทย์เสื้อก็ไม่ใส่ แผงอกมีกล้ามเป็นมัด ๆ เบียดบดขยี้ลงไปทิ้งน้ำหนักทับหน้าอกของมะเฟืองจนเกือบแบน สายตาที่จ้องสบลงมาแสดงอาการหื่นกระหายอย่างชัดเจน ใบหน้าขาวๆ ของพี่หมอแดงก่ำ ลมหายใจแรงขับส่งความร้อนผ่าว ๆ รดตามผิวกายของเธอ ฝ่ามือหนาจัดการกับกางเกงของตัวเองอย่างเร็ว ตอนนี้เขาก็ไม่ต่างกับเธอ เปลือยกายล่อนจ้อนพอ ๆ กันแล้ว สายตาของมะเฟืองที่จ้องสบกับเขาเหมือนกวางตัวน้อยที่กำลังกลัวการขย้ำเหยื่อด้วยกรงเล็บของเสือร้าย เธอยึดพร้อมจิกเล็บลงไปทำร้ายร่างกายของพี่หมอ “ไม่ต้องกลัวนะ พี่ไม่ทำเจ็บหรอก” เขาปลอบใจ พลางส่งฝ่ามือหนาประกบลงไปแนบเนินเนื้อตรงส่วนกลางร่างกายของหญิงสาว “อุ้ย...พี่โป้ง” เธอครางชื่อของเขาออกมาทันที ในหัวใจเต้นตึกตักนับจังหวะไม่ถูกแล้ว สายตาของมะเฟืองจ้องมองแต่เขา เธอสารภาพกับตัวเองว่าพึงใจผู้ชายคนนี้ แต่ไม่ใช่สิ พี่โป้งเกินเอื้อมมือต่างหาก แล้วเขาจะมาจริงจังกับเธอไหม ในหัวสมองคิดเรื่องราวตีวนกันไปหมด หมอหนุ่มส่งปลายนิ้วแทรกตัวลงไปก่อนจะบี้บดเบา ๆ ที่ปุ่มรัญจวน แค่นี้เธอก็ผวาหลับตาแน่น ห่อกาย เนื้อตัวสั่นขึ้นมากกว่าเดิม ‘ถ้าพี่โป้งเขารักเราด้วยก็ดีสิ แต่ที่พี่เขาทำแบบนี้ แค่ระบายอารมณ์หรือว่ายังไง’ เธอสับสนไปหมด ลมหายใจเริ่มแรงขึ้นอีก “อะ... อื้อ... พี่... อ้า...” เธอร้องออกมาเป็นคำ ปลายนิ้วแข็ง ๆ ล่วงล้ำเข้าไปแล้ว “เจ็บนะคะ” “อ้าขาออกสิ อ้ากว้าง ๆ” เธอไม่ต้องรอเขาบอกซ้ำ รีบทำตามทันที มันอึดอัดข้างในร่องนั้นเต็มไปหมด ‘แค่นิ้วยังเจ็บขนาดนี้ แล้วถ้า...’ “อ้า...” เธอร้องครางยาว เมื่อเขากระทุ้งเข้าไปสุดนิ้ว แล้วหลังจากนั้นก็ทำมันขยุกขยิก เธอร้องครางครวญไม่หยุด น้ำเสียงอื้ออ้าอยู่ในลำคอ ร่างหนาเคลื่อนกายลงไปดูผลงานของตัวเอง นิ้วยาว ๆ ใหญ่ ๆ ที่กำลังจัดการกับเธอ ลมหายใจของพี่โป้งเป่าลดลงไปที่เนินสาวที่มีแพรไหมสีอ่อนปกคลุมอยู่นิด ๆ กำลังสวย ไม่น่าเชื่อ พี่หมอฉกปลายจมูกลงไปทันที ลมหายใจแรง ๆ กระแทกลงไปกระทบทำให้เสียวสยิว เธอผวาแอ่นร่าง หายใจเฮือก เด้งส่วนสงวนชนใบหน้าของเขาทันที กิริยานั้นช่างน่ารักและเย้ายวน หมอโป้งยกยิ้มแบบพอใจ เธออาจจะชอบ เพราะร่างเล็ก ๆ ส่งน้ำหวานออกมาจนล้นเอ่อ เขาส่งปลายลิ้นลงไปเพื่อลิ้มรสความหอมหวานของสาวบริสุทธิ์ แผ่ว... ความรู้สึกร้อนวาบขึ้นมา จากส่วนกลางขยายส่งขึ้นไปบนหัว และร้อนวูบวาบลงไปจนทะลุออกทางปลายเท้า ตัวเธอเกร็งไปหมด ตอนนี้ในสมองไม่คิดอะไรแล้ว แล้วแต่พี่โป้งละกัน จะทำอะไรก็ทำ เขาตวัดปลายลิ้นเลียรอบ บางจังหวะก็ดูดดุนเม็ดรัญจวนจนร่างเธอแอ่นสะโพกลอยไม่ติดพื้น “พี่โป้งคะ เฟือง... อื้อ... อ้า...” ร่างเล็กส่ายสั่นแสดงความทรมานออกมา ก่อนจะทำให้เขารับรู้ด้วยการตอดขมิบรัดปลายนิ้วของเขาแน่น ชายหนุ่มรู้แล้วว่าเธอถึงฝั่งฝัน ร่างเล็ก ๆ ทิ้งสะโพกลงไปนอนแนบกับที่นอน หลับตาพริ้ม น้ำตารื้นเอ่อ เขาประกบร่างหนาลงไปกอดรัดและจูบแน่นสนิท แทรกตัวเองลงไประหว่างกลาง ก่อนจะจัดการส่งท่อนบุรุษลงไปในร่องรักของเธอ “อื้อ................” >/////< มะเฟืองหน้าตาเหยเก แต่ร้องออกมาไม่ได้ เพราะพี่หมอปิดปากของเธอเสียสนิท เขากดตอกย้ำหนัก ๆ ลำแกร่งผ่านเยื่อพรหมจรรย์ของเธอไป พรืด... กึก... พรวด........... ชายหนุ่มรู้ว่า ถ้าทำเธอช้า ๆ มีหวังเธอต้องเจ็บมากไปกว่านี้แน่ ๆ มะเฟืองน้ำตาไหลพราก ๆ จิกเล็บลงไปบนเนื้อตัวของพี่โป้ง เธอขีดข่วนจนร่างกายของเขาเป็นรอยเพื่อระบายสิ่งที่ได้รับ ความเจ็บปวดชำแรกที่เขามอบให้ สองขาขาว ๆ กางกว้างเท่าที่จะกว้างได้ พี่โป้งก็เจ็บปวดเหมือนกัน น้องชายของเขาเข้าไปนอนอยู่ในตัวของเธอนิ่ง แต่มันถูกบีบอัดด้วยความอ่อนนุ่มของผู้หญิงสาวบริสุทธิ์ เขาครางครวญ ร่องรักน้อย ๆ เต้นตุบ ๆ จนเขารู้สึกได้ “ซี้ด.................” เขาครางยาวเพื่อผ่อนคลายความเสียวของตัวเอง จ้องมองใบหน้าน้อย ๆ ที่นอนน้ำตาไหล “เจ็บมากไหม” น้ำเสียงเต็มไปด้วยความอาทร เธอทำเสียงฟืดฟาดเพราะเริ่มร้องไห้ เขารีบจุมพิตปลอบประโลม แล้วส่งปลายลิ้นไปที่ยอดถันเพื่อดึงความสนใจของเธอ และทำให้เธอผ่อนคลายยิ่งขึ้น “มาถึงขนาดนี้แล้ว มะเฟืองเป็นของพี่แล้วนะจ๊ะ.... ซี้ด... อู้... โอ้ว...” เขาครางอีก ใบหน้าคมก็ยังไม่ละจากเนื้อตัวของเธอ ปลายมือที่ลูบไล้โอบกอดรัดร่างเล็กของเธอเพื่อให้ความอุ่นใจ ในหัวใจของหญิงสาวรู้สึกอบอุ่นอิ่มเอมอย่างบอกไม่ถูก ‘มะเฟืองรักพี่โป้งค่ะ’ หญิงสาวบอกกับตัวเอง ตอนนี้เริ่มรับความอึดอัดที่หยัดนิ่งอยู่ในตัวเองได้บ้างแล้ว เธอจึงกอดรัดร่างของพี่หมอเอาไว้แน่น “มะเฟืองจ๋า หายเจ็บบ้างหรือยังจ๊ะ ให้พี่ขยับนะ มะเฟือง ซี้ด... ทำไมแน่นอย่างนี้ ดูดตอดพี่หนึบหนับเลยจ้ะ ชู่....” เขาห่อปากพ่นลมหายใจออกมา แล้วพรมจูบไปทั่วใบหน้า ก่อนจะจบลงที่ริมฝีปากเย้ายวนที่หายใจติด ๆ ขัด ๆ “หายเจ็บหรือยัง หึ... จุ๊บ...” 
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม