บทที่ 13 เล่นแรง
1289 คำ
บทที่ 13 เล่นแรง
กลับเข้าสู่โหมดทำงาน ทำงานและก็ทำงานจนเวลาผ่านล่วงเลยไปหกเดือน กลายเป็นคนซึมๆไปเลย หัวใจเหี่ยวเฉาเพราะรอใครคนหนึ่ง
“ พี่ ยืมรถหน่อย ” เสียงของแมนดังขึ้น
“ จะไปไหน ”
“ ไปรับสาวสักหน่อย ”
“ ใส่น้ำมันด้วยห้าร้อย ”
“ เอาเงินมา ”
“ ใครขับคนนั้นก็ใส่สิ ”
“ สองร้อยก็พอมั้ง ”
“ เอารถไปล้างด้วยสิ มันสกปรกหมดแล้วอะ ”
“ โห เพิ่งล้างเมื่อสัปดาห์ก่อนเอง ใครใช้ให้พี่เอาสีขาวก็ไม่รู้ ”
“ ก็ฉันชอบสีนี้อะ แกมีปัญหาปะ ถ้ามีก็ช่วยหาเงินมาผ่อนด้วยละกัน ”
“ โนๆ ผมไปล่ะ เดี๋ยวจะพาไปล้างให้ ”
รถเก่งคันหรูยี่ห้อดังเพิ่งซื้อมาสี่เดือนก่อน ซื้อเงินสดก็จริง แต่เป็นเงินกู้มาอีกที พ่อเลยให้เธอผ่อนส่งคืนที่กู้มาเอง มันดอกเบี้ยไม่แพงเลยทำวิธีนี้
“ คราวหลังไม่ต้องไปซื้ออะไรบ้านนั้นอีก น่ารำคาญ เกลียดๆ ”
“ โธ่ เมียจ๋าอย่าพาลสิ ”
“ แต่พวกเขาเป็นญาติกันนะ ต้องเข้าข้างกันอยู่แล้ว ”
“ มีอะไรกันเหรอ พ่อแม่ ” เธอเดินเข้ามาร่วมวงสนทนาทันที
“ ก็พ่อแกจะไปเอาไม้ยางพารานะสิ แล้วมีคนปิดทาง ไม่ให้ผ่าน ”
“ ใครเหรอ? ”
“ ก็ยัยครองที่สี่แยกอะ มันเอากิ่งไม้มาปักไว้ แล้วแม่ก็ไปพูดกับยัยคิดว่า ให้พูดกับพี่สาวให้หน่อย แต่ยัยคิดบอก เรื่องใครเรื่องมัน แบบนี้ก็บ่งบอกว่ามัันเข้าข้างกันนะสิ ”
ป้าครองเป็นพี่สาวป้าคิด ป้าคิดเป็นเมียลุงด้วง ซึ่งทั้งคู่ก็คือพ่อแม่ของโด่งนั้นเอง
“ แม่ใจเย็นๆ ป้าคิดเขาอาจจะไม่อยากยุ่งหรือเปล่า ”
“ ช่วยพูดให้กันแค่นี้เอง ทำไมถึงไม่ยอมช่วย ทั้งที่ครั้งก่อนพี่ด้วงขอผ่านทางเพื่อจะไปเอาไม้ยางพารา พวกเราก็ยังให้ผ่านเลย ”
เวลาจะตัดไม้ยางพาราไปขาย สวนยางบางคนมัันอยู่ติดถนน ก็ไม่เป็นไรไม่รบกวนคนอื่นแน่นอน แต่ของบางคนจะอยู่ข้างใน มันต้องผ่านสวนคนอื่น ถ้าเป็นรถมอเตอร์ไซค์คงไม่เป็นไร แต่ถ้าเป็นรถกะบะ ใหญ่หน่อย มันต้องขอเจ้าของสวนยางนั้นๆก่อนเพื่อผ่านเข้าไป เพราะบางคนเขาไม่ให้ผ่าน กลัวดินจะทรุด กลัวจะมีรอยเยอะ กลัวจะชนต้นยาง อะไรแบบนี้
“ เดี๋ยวพี่ไปคุยเอง ” พ่อเสนอทันที พ่อจะใจเย็นกว่าแม่หน่อย คิดว่าคงไม่มีปัญหา
ครืดด ครืดดด
(“ ว่าไงรี ”)
(“ พี่ หนูแคปเจอร์โพสต์พี่ครีมส่งให้พี่ดูแล้วนะ ไปดูสิ หนูว่าพี่เขาโพสต์ว่าครอบครัวพี่นะ ”)
(“ เออๆ ”)
เธอกดเข้าช่องแชทที่รีส่งมาให้ดู กดดูรูปนั้น ขึ้นโพสต์ว่า
' เป็นบ้าอะไร ถึงมาด่าแม่กู มันก็สิทธิ์ของแม่กูปะที่ไม่ให้ผ่าน อี ม. อีครอบครัวเหี้- ทวงสิ กูมีก็ไม่คืนเว้ย! '
ชัดเลย อี ม. คือชื่อแม่ของเธอจริงๆ พี่ครีมปกติเห็นเงียบๆไม่ค่อยพูดจานะ ไม่คิดว่าจะโพสต์ด่ากันเลย มันรู้สึกว่าแรงไปนะ
“ แม่ไปด่าป้าครองด้วยเหรอ ที่เขาไม่ให้ผ่านทางอะ ”
“ แม่ก็แค่ขอผ่านทาง ยัยนั่นก็พูดว่าเอาเงินมาสิหนึ่งหมื่นแล้วจะให้ผ่าน แม่ก็บอกไปว่า งั้นเอาเงินที่ติดมาสิ รวมดอกเบี้ยด้วยสองหมื่น นางก็ไม่พอใจ ด่าแม่ก่อน แม่ก็ด่ากลับสิ ” เฮ้อ ยิ่งไปกันใหญ่แล้วสิ
วันต่อมา...
“ อ้าว พ่อจะรีบไปไหนเหรอ ”
“ แม่ขับรถล้มนะสิ พ่อว่าจะพาไปโรงพยาบาลหน่อย ”
“ เอารถหนูไปสิ ไม่ต้องเติมน้ำมันแล้ว ”
“ ไม่เป็นไร พ่อเติมในรถกระบะไว้เต็มถังแล้วเหมือนกัน ”
“ แม่ไปล้มรถที่ไหนมา ”
“ ก็ตอนไปเก็บน้ำยางนะสิ เห็นแม่บอกยัยครองเอาตะปูเรือใบมาวางไว้ด้วย พ่อไปก่อนนะ ” โห เล่นแรงขนาดนี้เลยเหรอ?
“ พี่เมษาไปซื้อน้ำยาปรับผ้านุ่มให้หน่อย ผมจะซักที่นอน ”
“ ไปซื้อเองสิ ”
“ ขอช่วยนะ พี่ทำงานบ่ายนี่น่า ช่วยไปซื้อให้หน่อย ผมจะรีบไปเรียนด้วย มีเรียนตอนเที่ยงอะ ”
“ เออๆ ”
เธอขับมอเตอร์ไซค์บึ่งไปร้านลุงด้วงทันที เพราะขี้เกียจขับไปร้านไกลๆด้วย
“ ลุงด้วงคะ น้ำยาปรับผ้านุ่มถุงล่ะกี่บาทคะ ”
“ ห้าบาทครับ ” คนที่ตอบคือดิว อ้าว ไอ้เราก็คิดว่าลุงด้วงนั่งอยู่
“ นี่จ้ะ สี่ถุงนะ ”
“ ครับผม ยี่สิบบาท ถ้าเป็นแฟนเรา ยี่สิบบาทก็ไม่ต้องจ่าย เอาไปฟรีๆเลย ”
คิดว่าจะเลิกยุ่งกันแล้วนะ เพราะเธอไม่เล่นด้วยเลย ตอนที่เขาทักมาจีบ โทรมาจีบ เธอก็ไม่เคยรับสาย เคยรับแค่ครั้งเดียว ส่วนตอนทักมาทางแชท เธอตอบบ้าง ไม่ตอบบ้าง อ่านทิ้งไว้อย่างนั้นแหละ
“ หึ ” เธอทำเสียงในลำคอแล้วยักไหล่ ก่อนจะหมุนตัวกลับเพื่อไปขึ้นรถ ดิวก็ตอแยไม่เลิกมาเดินข้างๆ
“ อะนี่ น้ำแดงแฟนต้า เราให้ฟรีๆ ”
“ ไม่เอา ”
“ เอาน้ำแข็งเปล่าไหม เดี๋ยวตักให้ ”
“ ไม่เอา ”
“ เอา... ”
“ ดิว ทำอะไร ” เสียงปริศนาดังขึ้น เธอมองตามเสียงไปเป็นคู่กรณีของแม่นั้นเอง ป้าครองไง จะใครล่ะ
“ ก็จีบสาวนะสิจ้ะ ป้า ” ไอ้นี่ก็ไม่กั๊กไว้เลย พูดออกไปตรงๆ
“ ไม่ได้ๆ จีบไม่ได้ ป้าไม่ให้ดองกับครอบครัวนี้นะลูก ”
“ อ้าว ป้า ทำไมล่ะ ”
“ แกอย่าพูดมาก ไปๆ ไปขายของ ” เป็นป้าคิดที่พูดแทรกขึ้น
“ ป้าครองดักล้อรถแม่หนูเหรอ เห็นเอาตะปูเรือใบไปโปรย ”
เห็นใบหน้านี้ที่เชิดหน้าชูคอ มันรู้สึกมันไส้จริงๆ เธอจึงเข้าไปถามต่อหน้าต่อตาเลย
“ เหรอ มีด้วยเหรอ? ” ทำไขสืออีก
“ ทำแบบนี้กะจะฆ่ากันเลยเหรอป้า ”
“ ใครฆ่าใคร พูดให้มันดีๆหน่อย คนมีการศึกษาเขาพูดปรักปรำกันแบบนี้เหรอ ? ”
“ ก็แค่ขอผ่านทางเอง ป้าจะอะไรกันหนักหนากับแม่หนู ”
“ เมษา เธอก็พูดให้ดีๆหน่อย พี่ครองอายุเยอะกว่าแม่เธออีกนะ ” ป้าคิดที่ฟังมาเงียบๆก็พูดขึ้น
“ หนูก็พูดดีๆนะคะ ไม่ได้ขึ้นเสียงใส่เลย ”
“ ยังจะเถียงผู้ใหญ่อีก ”
“ หนูไม่รู้หรอกว่าบาดหมางอะไรกัน แต่เรื่องนี้หนูจะให้แม่แจ้งตำรวจคอยดู ”
“ เธอรู้ดีแค่ไหน ทำมาพูด เป็นเด็กเป็นเล็กมายุ่งเรื่องผู้ใหญ่มันใช้ได้เหรอ นี่ถ้าลูกชายฉันไปเอาเธอมาเป็นเมีย ฉันคงอกแตกตายแน่ๆ เห้อ~ เด็กอะไรไม่รู้เรียนสูงซะเปล่า ไม่มีมารยาทเอาเสียเลย ”
จู่ๆก็โดนด่าป่าวๆ ทำเอาเด็กอย่างเธอไปไม่ถูกเลย เพราะถูกผู้ใหญ่รุมรังแก
“ ใช่ อย่าให้เจ้าดิว เจ้าดอน เจ้าโด่งไปยุ่งกับยัยนี่นะ ฉันก็ไม่อยากดองเหมือนกัน ” เป็นป้าครองที่พูดขึ้น
เหอะ จะบ้าตาย สรุปเธอผิดเหรอ?
กลับถึงบ้านด้วยอารมณ์เกรี้ยวกราด ฮึก~ รู้สึกไม่พอใจมากๆ เพราะทั้งป้าคิดและป้าครองต่างว่าแม่เธอเป็นคนผิดและสมควรแล้วที่ล้มรถ เหอะ! เจ็บหัวมาก
🌲_______🌲
นามปากกาผกายมาส
- ผู้เขียน
