ลูกชายท่านประธาน / 2
1294 คำ
"หวังว่าจะได้ร่วมงานกันนะครับ คุณมินตรา" ขณะที่สามสาวกำลังเดินคุยกันอยู่เพลินๆ นั้นโนอาก็เดินเข้าไปทักทายมินตรา โดยตั้งใจจะแกล้งเธอ แต่สิ่งที่เขาทำนั้น ทำให้เพื่อนทั้งสองคนของมินตรา ต่างก็ตาลุกวาว ก็แน่ล่ะ อยู่ๆ หนุ่มที่ฮอตที่สุดในออฟฟิศก็แวะเข้ามาทักทายเพื่อนของเธอเสียอย่างนั้น
มินตราไม่พูดอะไรตอบ แถมยังทำหน้าไม่รับแขกใส่เขาอีก สุดท้ายโนอาจึงต้องเดินเลี่ยงออกไป เมทินีกับลลิตาได้แต่มองตามร่างสูงๆ ของเขาไปจนลับตา
“ยายมิน ทำไมแกไม่ตอบเขาสักหน่อย” ลลิตารีบต่อว่าเพื่อนของเธอ
“ฉัน...ไม่รู้จักเขานี่” มินตราไม่ได้โกหก เธอไม่รู้จักเขาจริงๆ จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่รู้ ว่าเขาโผล่มาเป็นกรรมการในการสัมภาษณ์ได้ยังไง
“นั่นน่ะคุณโนอา ลูกชายคุณสมิธ ที่ฉันเคยบอกไงว่าหล่อ” ลลิตาบอกกับคนตกข่าว ใครบ้างที่จะไม่รู้จักเขา ทั้งออฟฟิศกำลังพากันพูดถึงโนอาคนนี้กันให้ทั่ว
“อ๋อ” มินตราตอบสั้นๆ เธอไม่อยากพูดถึงเรื่องนี้แล้ว เดี๋ยวต้องมาตอบคำถามอีกว่าเขาเข้ามาทักเธอทำไม และเธอก็ตอบไม่ได้ด้วย เพราะก็ไม่ได้คิดว่าเขาจะเข้ามาทักแบบนี้เหมือนกัน
“แล้วเขารู้จักแกได้ไง” และคำถามที่มินตราไม่อยากเจอที่สุด ก็โผล่มาจากปากของเมทินีจนได้
“จะไปรู้ได้ไงล่ะ ฉันก็เพิ่งเจอกับเขาครั้งแรก ในห้องสัมภาษณ์นี่แหละ” คนถูกจับผิดแก้ตัว แต่สายตาของเมทินีนั้นดูจะรู้ว่า มินตรากำลังโกหก แต่เธอแค่คิดไม่ออกว่ามินตราจะไปเจอกับโนอาได้ที่ไหน และเจอกันยังไง เพราะต้องยอมรับว่าสังคมของพวกเธอกับเขานั้น ถือว่าโคจรมาเจอกันได้ค่อนข้างยาก อีกอย่างเธอก็รู้มาว่าโนอาลูกชายของท่านประธาน ถูกส่งไปอยู่กับย่าที่ออสเตรเลียนานแล้ว ปีหนึ่งจะมาดูงานที่ไทยแค่ไม่กี่ครั้ง และปีนี้ก็เพิ่งจะมาครั้งแรก
“ก็คงจำได้จากที่สัมภาษณ์นั่นแหละ ยายมินไม่โดยด่าเลยนี่ แถมยังสัมภาษณ์เป็นคนสุดท้ายอีก” ลลิตาออกความเห็น
“แต่ก็ไม่เห็นจำเป็นต้องมาทักทายยายมินเลยนี่ ยายมินก็แค่พนักงานตัวเล็กๆ คนหนึ่งในบริษัท” มินตรารู้สึกได้เหมือนกันว่า กำลังถูกเพื่อนจับผิดอยู่ และถ้าเมทินีต้อนมากๆ เข้า เรื่องที่เธอเมาจนไปวันไนท์สแตนด์กับลูกชายของท่านประธาน คงได้หลุดจากปากของเธอแน่
“เที่ยงแล้ว ไปหาอะไรกินกันดีกว่า ฉันหิวแล้ว” มินตรารีบพูดตัดบท”
“นั่นสิๆ ฉันก็หิว เราไปหาร้านข้าวกันก่อนดีกว่านะ แล้วค่อยเม้าส์เรื่องคุณโนอากันต่อ” ลลิตาเสริมขึ้น เมทินียังจ้องมองมินตราอย่างไม่วางตา เธอต้องรู้ให้ได้ว่าเรื่องของเพื่อนเธอกับลูกชายประธานบริษัท มันยังไงกันแน่ หญิงสาวมองเห็นพิรุธมากมายจากสายตาของเพื่อน เพียงแค่เธอยังจับต้นชนปลายไม่ได้ก็เท่านั้นเอง
สามสาวพากันออกมากินข้าว ที่ร้านอาหารตามสั่งใกล้บริษัท มาถึงก็ยังพูดเรื่องลูกชายประธานบริษัทกันต่ออีก ยิ่งทำให้มินตราหน้าถอดสี เธอไม่อยากหลุดพูดเรื่องนี้กับเพื่อนเลย เพราะรู้สึกว่ามันน่าอาย เลิกกับแฟนเก่าได้ไม่ทันข้ามวัน ก็ไปนอนกับผู้ชายที่ไม่รู้จักแม้แต่ชื่อของเขาด้วยซ้ำ ถึงมันจะเป็นอุบัติเหตุจากความเมาก็เถอะ
“แกไม่ชอบเขาเหรอ คุณโนอาน่ะ ฉันไม่เห็นว่าแกจะตื่นเต้นอะไรเลย” เมทินีหันไปถามมินตรา และทำการจับผิดต่อ
“โอ๊ย...แกก็ดูหน้าแฟนเก่านางสิ” ลลิตาเอ่ยขึ้น
“แฟนเก่าก็ส่วนแฟนเก่าสิ หน้าแฟนแกกับแฟนฉันก็ไม่ใช่ว่าหล่อ พวกเรายังหวีดเขาอย่างกับคนบ้า”
“เออจริง แกไม่รู้สึกอยากหวีดเขาบ้างเหรอ” กลายเป็นว่าลลิตาก็หันมาสนใจเธอด้วยอีกคน
“แก...ฉันเครียด ฉันกำลังสนใจแต่เรื่องไปเรียนรู้งาน ไม่ได้สนใจเรื่องอื่นหรอกน่า อีกอย่างฉันก็บอกอยู่ว่าเมื่อคืนนอนไม่หลับ เข้ามามันก็เบลอๆ ไม่มีอารมณ์ไปหวีดผู้ชายหรอก” มินตรายังคงแก้ตัวต่อ
“แต่ที่ฉันรู้มา คุณโนอาเขาก็ยังโสดนะ แกก็โสด ให้ฉันช่วยจีบเขาไหม” ลลิตาเสนอขึ้น
“อย่าเพ้อเจ้อน่าลิน เธอก็รู้ว่าเขาระดับไหน ฉันระดับไหน คนระดับนั้นจะลดตัวลงมาสนใจฉันหรือไง” มินตรารีบปฏิเสธ
“แต่เขาก็เข้ามาทักแกนะ”
“ถ้าแค่นั้น มันทำให้พวกแกคิดว่าเขากับฉัน จะลงเอยกันได้ คนอื่นๆ ที่เขาทักก็คงคิดเหมือนกันหมด การทักทายกันในองค์กรมันเรื่องปกติเถอะ คุณสมิธยังเคยทักพวกแกเลย จำไม่ได้เหรอ” พอมินตราพูดแบบนี้ เมทินีก็เริ่มคล้อยตาม และคิดว่าเธออาจจะคิดมากเกินไป
เพื่อนคนนี้ไม่เคยมีความลับอะไรกับเธอ และไม่มีเหตุผลเลยที่จะต้องปิดบัง ถ้าเกิดว่ามินตรามีความสัมพันธ์อะไรที่มากกว่าเจ้านายกับลูกน้องกับโนอา
“พวกฉันคงคิดมากเกินไป เลิกสนใจเรื่องนี้กันดีกว่า” เมทินีพูดปิดประเด็น
“เดี๋ยวสิ ฉันยังไม่รู้จักเขาเลย ไหนๆ พวกแกก็ไปสืบเรื่องเขามาแล้ว เล่าให้ฉันฟังบ้างสิ” มินตราเอ่ยขึ้น อย่างน้อยให้เธอได้รู้จักเขาบ้าง เพราะเหมือนว่าโนอาจะรู้จักเธอ จากโปรไฟล์ที่ยื่นสมัครโครงการแล้ว
เมทินีและลลิตาพากันเล่าทุกอย่างที่พวกเธอรู้ เกี่ยวกับโนอากันอย่างออกรสออกชาติ ทั้งหมดทั้งมวลก็รู้มาจากคนอื่นอีกที เพราะโนอาไม่ได้อยู่ประจำที่นี่ ก็จะมีแค่พนักงานที่เคยไปดูงานที่บริษัทแม่เท่านั้น ที่พอจะรู้เรื่องของเขาบ้าง
“แล้วถ้าใครได้ไปเรียนรู้งานรอบนี้นะแกเอ๊ย คุณโนอาจะเป็นคนดูแลทีมนี้เอง แล้วได้ข่าวว่าถ้ากลับมาที่ไทย เขาก็จะได้เป็นประธานที่นั่นด้วย” ฟังถึงตรงนี้มินตราก็ชาไปทั้งตัว นี่หมายความว่าเธอควรจะต้องไปบอกกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหมด ที่เคยบนเอาไว้ว่าให้ได้ไปออสเตรเลีย ว่าขอแคนเซิลเพราะเธอไม่อยากไปแล้ว ถ้าต้องร่วมงานกับเขา
“เขาอาจจะให้คะแนนแกเยอะก็ได้นะ ถึงได้แวะมาทักแกแบบนั้น” ลลิตาบอกกับเพื่อนของตัวเอง ที่นั่งตาแข็งคิดอะไรเรื่อยเปื่อยอยู่
“แกยังไม่จบเรื่องนี้ได้อีกเหรอ รอฟังผลทีเดียวเถอะ” เมทินีแย้งขึ้น
“แต่ถ้าฉันเป็นแกนะ เขาเดินเข้ามาทักแบบนั้น คงจะเป็นลมล้มลงไปซบที่อกของเขาแล้วล่ะ” ลลิตาพูดพร้อมกับทำท่าหลับตาจินตนาการถึงพ่อหนุ่มลูกครึ่งหน้าหล่อ ลูกชายประธานบริษัท
“ให้มันน้อยๆ หน่อย อย่าลืมนะคะว่าตัวเองมีผัวแล้ว คนโสดเขายังไม่เวิ้นเว้อเท่าแกเลย” เมทินีแกล้งว่าเพื่อนของตัวเอง ก่อนที่ทั้งสองคนจะเถียงกันไปมา ปล่อยมินตาให้นั่งเหม่ออยู่คนเดียว
- ผู้เขียน
