Bad Engineer 4 - ผู้ชายอันตราย
1115 คำ
“จริงไม่รู้จะหวงทำไมพี่ชาย สงสัยหล่อจัด”
“ฉันไม่ได้หวงพี่ชายเว้ย แต่หวงพวกแกต่างหาก พี่ชายฉันเสือผู้หญิงเลยนะ เปลี่ยนผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า ฉันไปหาพี่ทีไรจำชื่อผู้หญิงแต่ละคนของพี่ชายไม่ได้สักคน บ้านช่องก็ไม่ค่อยกลับ คลุกอยู่กับสาว ๆ ที่คอนโด ถ้าขืนพี่ชายฉันเจอพวกแก แล้วทำให้พวกแกเสียใจฉันยอมไม่ได้แน่” คาเรนทำหน้าสีหน้าจริงจัง ดูท่าว่าคาเรนจะห่วงพวกเรามาก เพราะนับตั้งแต่รู้จักกับคาเรน แทบไม่เคยพูดถึงพี่ชายหรือแนะนำอะไรเกี่ยวกับตัวพี่ชายเลย
แต่...ก็น่ากลัวจริง ๆ นะ ผู้ชายประเภทนี้
“โอเค งั้นพอเกทละว่า พวกเราไม่ควรเข้าใกล้พี่ชายแก แล้วเรื่องของยัยนาบีจะว่าไง” สไมล์หันไปถามคาเรนต่อ ก่อนที่นางจะหยิบมือถือแล้วไลน์หาใครสักคน เดาว่าน่าจะเป็นคนคุยของนางนั่นละ ก่อนที่นางจะเงยหน้าขึ้นแล้วมองหน้าพวกเรา
“วันนี้พวกรุ่นพี่คณะวิศวะ จะมีกินเลี้ยงกับที่ผับข้าง ๆ มหาลัยนะ พวกแกอยากรู้ว่าคนไหนลองไปที่ผับดู เผื่อจะเจอผู้ชายคนนั้น” ทั้งฉันยัยฌิรินยัยสไมล์หันไปมองยัยคาเรนเป็นตาเดียวกัน
“แต่ฉันไม่ไปนะ คืนนี้มีนัดแล้ว” ยัยคาเรนอมยิ้ม ก่อนจะยกมือบ้ายบาย “ต้องพัฒนาความสัมพันธ์อะ โทษที”
“เออจ้า แม่คนคลั่งรัก งั้นพวกเราไปกันสามคนก็ได้”
“แต่ไม่แน่นะ รุ่นพี่คนนั้นของแกอะ เมื่อคืนเขาอาจจะเมาเหมือนแกและกำลังตามหาแกเพื่อรับผิดชอบอยู่ก็ได้”
ฉันขมวดคิ้วทันทีอยู่ ๆ ยัยสไมล์มาโลกสวยอะไรใส่ฉันเนี่ย
“ก็เป็นไปได้นะเว้ย เขาอาจจะรู้สึกผิดและอยากชดใช้ที่เอาซิงแกไป” ยัยฌิรินก็เป็นไปกับเขาด้วยเฮ้อ..
“อันนี้ก็จริงไม่แน่แกกับเขาอาจจะได้คบกันจนแต่งงานสร้างครอบครัวเลยก็ได้นะเว้ย!”
จบด้วยยัยคาเรนที่พูดพร้อมกับทำหน้ายิ้มฝันหวานเหมือนอยู่ในทุ่งลาเวนเดอร์สุด ๆ
แต่ฉันไม่คิดว่ามันจะเป็นแบบนั้นได้เลยเพราะท่าทางและสายตาที่เย็นชานั่นฉันยังจำไม่ลืมแถมเจ้าตัวก็ยังดูลุคออกเจ้าชู้ด้วยซ้ำเพราะฉะนั้นตัดเรื่องโลกสวยพวกนี้ทิ้งไปได้เลยเพราะมันจะไม่มีวันเกิดขึ้นเด็ดขาดอย่างแน่นอนล้านเปอร์เซ็นต์
สี่ทุ่มที่ผับหน้ามอ.
“สรุปเจอยัง”
“ยังอะ” ฉันเอ่ยบอกกับเพื่อนอย่างเซ็ง ๆ เพราะนี่พวกเราก็นั่งมาร่ามชั่วโมงแล้ว แต่ฉันยังไม่เห็นแม้แต่เงาของเขาคนนั้นเลย เห็นแต่รุ่นพี่คนอื่น ๆ หรือเป็นไปว่าบางทีรุ่นพี่คนนั้นอาจไม่มาวันนี้ก็เป็นได้
“อย่ายอมแพ้แก นั่งจ้องต่อไป” ยัยฌิรินเอ่ยให้กำลังใจฉันที่นั่งไม่เป็นสุข ส่วนพวกมันก็นั่งดื่มกันอย่างชิว ๆ ปล่อยให้ฉันนั่งมองคนเดินผ่านไปผ่านมาจนตาลายหมดแล้ว หรือจะยอมแพ้ดีนะ เพราะมองจนปวดตาไปหมดแล้วเนี่ย
“อ๊ะนั่น..” อยู่ ๆ สายตาของฉันก็ปะทะเข้ากับชายร่างสูงคนหนึ่งเขาเดินมาพร้อมกับผู้หญิงชุดรัดรูปสีดำที่ดูสวยและเซ็กซี่เอามาก ๆ แถมไม่ได้เดินกันอย่างธรรมดาด้วยนะ แต่เป็นการเดินโอบเอวโอบไหล่กันมาเลยจ้า และผู้หญิงที่เขาเดินโอบมาก็สวยสุด ๆ ไปเลยด้วย
“เจอแล้วเหรอ!” ยัยสไมล์ถามฉันอย่างตื่นเต้น
“ไม่แน่ใจว่ะแก แต่น่าจะใช่”
สายตาพยายามจ้องมองคนทั้งคู่อยู่ที่เดินโอบกอดผ่านไป ก่อนที่เขากับผู้หญิงสวยหุ่นแซ่บคนนั้นจะไปนั่งรวมกับกลุ่มเพื่อนของเขา
พอตูดถึงเบาะปุ๊บก็ใส่กันเลยจ้า
ฉันคงไม่ต้องอธิบายใช่ไหม-.-
โคตรเฟล
นี่สินะ ที่เขาว่ากันว่าผู้ชายคณะวิศวะเจ้าชู้มากแค่ไหน
เฮ้อ...ฉันทำอะไรลงไปเนี่ย ถึงเขาจะหน้าตาดีและหล่อมากก็จริง แต่ลักษณะนี้เดาว่าเขาคงน่าจะโคตรจะเพลย์บอยตัวพ่อ แต่ก็นะ หน้าตาแบบนั้นสาวคนไหนบ้างจะไม่อยากควง
“ว่าไงคนไหนแก”
“น่าจะจำคนผิดอะ ช่างเถอะ นี่ก็ดึกแล้วพวกเรากลับกันเถอะ
ฉันเอ่ยบอกกับกลุ่มเพื่อนอย่างตัดใจ ในเมื่อรู้ว่ารุ่นพี่เขาน่าจะเป็นเป็นพวกเพลย์บอย แน่นอนว่าเขาคงไม่สนใจเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน และฉันเองก็ไม่รู้จะหาเหตุผลอะไรไปคุยเรื่องให้เขารับผิดชอบ
ในเมื่อ คนที่เอ่ยปากชวนเขาไปนอนด้วยก็คือฉัน
ส่วนเขาก็คงเชี่ยวชาญเรื่องการพาผู้หญิงไปนอนด้วย เอาเถอะคนแบบนี้คงไม่ปล่อยให้พลาด เรื่องป้องกันคงไม่น่ามีปัญหา และอีกอย่างถ้าเขาเป็นคนเลวแบบจัด ๆ พวกเรื่องที่จะถ่ายคลิปแบล็คเมล์ หรือแอบถ่ายอะไร คนอย่างเขาคงไม่น่าจะทำ เพราะถ้าทำคงมีผู้หญิงคนอื่นออกมาแฉ แต่นี่ไม่เคยได้ยินอะไรแบบนี้มาก่อน งั้นก็แสดงว่าเขาเป็นแค่ผู้ชายเจ้าชู้ทั่ว ๆ ไป
เอาเถอะ คิดซะว่ามันก็แค่วันไนต์กันตามประสาอารมณ์วัยรุ่น ฉันจะไม่เก็บไปใส่ใจแล้วกัน
“แต่แกยังไม่เจอผู้ชายคนนั้นเลยไม่ใช่เหรอ?”
“ช่างมันเหอะ พรุ่งนี้มีเรียนเช้าอีก กลับกันดีกว่า” ฉันเอ่ยบอกปัด ๆ ก่อนจะเรียกเช็กบิลทันที
“แน่ใจนะว่าจะไม่อยู่ต่อ” ยัยสไมล์ถามย้ำ
“เออ..มันก็แค่วันไนต์กันธรรมดาปะวะ อีกอย่างเขาก็ป้องกันช่างมันเถอะถือว่าเป็นประสบการณ์ของตัวเองไป”
ไม่ใช่ว่าฉันไม่เสียใจที่ตัวเองพลาด แต่คิดมากไปแล้วทำอะไรไม่ได้อะ มันย้อนเวลาไม่ให้เกิดเรื่องไม่ได้
หลังจากเช็กบิลเสร็จ ฉันกับเพื่อนก็ลุกขึ้นเดินออกจากผับทันที และทางเดินออกจากผับก็ต้องผ่านโต๊ะของผู้ชายคนนั้นด้วย
แต่ฉันก็ไม่ได้สนใจ เพราะเขาเองก็คงไม่มีเวลาเงยมาสบตากับฉันหรอก มองอยู่แต่นมคนข้างๆ นั่นแหละ
- ผู้เขียน
