การเริ่มงานในเช้าวันใหม่...เปรียบเสมือนการเริ่มต้นชีวิตใหม่ของฉันด้วย
ฉันนั่งรถเมล์ตามสายที่เทวสิทธิ์บอก เข้ามาถึงใจกลางเมืองเชียงราย และลงรถหน้าสถานี ทำทีเหมือนเพิ่งนั่งรถทัวร์มาจากเชียงใหม่ ...ตรงตามคำสั่งของเทวสิทธิ์ทุกอย่าง
ฉันอยู่รออยู่หน้าสถานี ตรงฟุธบาธหน้าป้ายทางเข้าที่เวลา 8.30 นาที ตามนัดหมายกันไว้
...และแล้ว ก็มีรถแล่นเข้ามาจอดใกล้ฉัน เท่าที่จำได้นี่เป็นรถของคฤหาสน์ และคนขับที่โผล่หัวออกมาเรียกฉันก็ไม่ใช่ใครที่ไหน
ลุงคนขับรถนั่นเอง!
“สวัสดีค่ะ ลุงมาเองเลยเหรอคะ” ฉันรีบยกมือไหว้เขา
“คุณเทวสิทธิ์บอกให้ส่งคนมารับคุณน่ะครับ”
“ตายแล้ว ไม่ต้องถึงขนาดนี้ก็ได้ค่ะ เกรงใจจัง” ฉันตกใจ เพราะปกติแล้วฉันมักจะนั่งรถโดยสาร หรือไม่ก็อาศัยติดรถของคนที่ขับผ่านถนนสายนั้น เพื่อจะเข้าไปในคฤหาสน์ด้วยตัวเอง พอมีคนเข้ามารับอย่างนี้แล้วฉันรู้สึกกระดากอย่างไรไม่รู้
“ลุงสบายดีมั้ยคะ” ฉันถามไถ่ท
