บทที่ 7 เฮียมันซาดิสม์ (2)

1056 คำ

“เฮียขา นะ..หนูรู้สึกแปลก ๆ อ๊ะส์ อ๊าส์” เด็กสาวเอ่ยบอกเขาน้ำเสียงกระท่อนกระแท่นฟังแทบไม่ศัพท์ “อ๊าส์” เขาส่งเสียงคำรามลั่น นิ้วมือหนาสอดประสานนิ้วเรียวเล็ก “พร้อมกันครับ” เมื่อเขาและเธอใกล้จะแตะปลายสวรรค์ร่ำไร เตโชกระแทกกระทั่นท่อนเอ็นใหญ่เข้าออกช่องคับแคบอย่างเร่งจังหวะ ตั้งใจพาเธอไปยังสวรรค์ที่วาดฝันไว้ “อร้ายยยย” “อ๊าสสสสส์” เตโชกดแช่แก่นกายใหญ่ไว้พลางปลดปล่อยน้ำรักระลอกแรกเข้าร่องสาวทุกหยาดหยด ร่างบางกระตุกเกร็งถี่ ๆ สองเต้าอวบที่แนบหน้าอกแกร่งกระเพื่อมขึ้นลงตามจังหวะหายใจหอบ เขาหอมแก้มเธอหนึ่งฟอดใหญ่ ค่อย ๆ ดึงแก่นกายออกมาจากช่องรัก ส่งผลให้น้ำสีขุ่นใหลย้อนออกมา เตโชหยัดกายนั่งพิงหัวเตียง มือหนาดึงผ้ามาห่มให้ดารินทร์ ก่อนจะหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบอย่างสบายอารมณ์ “มานอนตรงนี้” เขาตบอกตัวเองเบา ๆ เรียกคนตัวเล็กให้มานอน ดารินทร์ก็ไม่อิดออดรีบขยับตัวลุกขึ้นนั่งแล้วซุกใบหน้าลงบนอกแกร่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม