เตโชอุ้มดารินทร์เข้ามาในห้องนอน ก่อนจะวางร่างเล็กลงบนเตียงอย่างเบามือ เขาปลดกระดุมเสื้อออกทีละเม็ด ริมฝีปากหยักได้รูปบรรจงจูบเธออย่างละเมียดละไม
ดารินทร์เงยหน้ารับจูบจากเตโช ริมฝีปากนุ่มนิ่มอ้าออกรับเรียวลิ้นอุ่นชื้นอย่างให้ความร่วมมือ สองหนุ่มสาวเพิ่มระดับความร้อนแรงจนกลายเป็นจูบดูดดื่ม
อ้อมแขนแกร่งโอบรัดเด็กสาวจนทุกส่วนของร่างกายแนบชิดกัน มือหนาลูบวนสะโพกมนเบา ๆ แล้วยกขาข้างหนึ่งมาพาดกับเอว ขณะที่ริมฝีปากดื่มด่ำแลกรสหวานอย่างหนักหน่วง
“อื้อ...” มือเล็กทุบหน้าอกแกร่งพลางร้องประท้วงในลำคอ จูบสูบวิญญาณของเตโชทำเอาดารินทร์หายใจหายคอแทบไม่ทัน
นานนับนาทีกว่าเตโชจะยอมถอนจูบออก ดารินทร์สูดอากาศหายใจเข้าเต็มปอด มือหนาถกเสื้อเธอขึ้นพร้อมปลดตะขอบราเซียร์ออก
“ดื้ออย่าหลับใส่เฮียอีกนะครับ ไม่งั้นอย่าหาว่าเฮียไม่เตือน” เขาข้อร้องและคาดโทษเธอน้ำเสียงแหบพร่า ริมฝีปากหนาไล่ละเลงลิ้นโลมเลียใบหน้า
