บ่ายของวันถัดมา
หวังอี้หยางยืนถอนหายใจหน้าประตูจวนของตน ก่อนเงยหน้าขึ้นเหม่อมองป้ายชื่อสกุลที่ถูกสร้างขึ้นใหม่จากไม้หายาก บ่งบอกถึงกิจการที่เติบโตมากขึ้น จะว่าไปแล้วในช่วงที่เมืองหลวงเกิดโรคระบาดเล็กๆ ได้ข่าวว่าขยายกิจการไปจนถึงการรับจำนำของมีค่าด้วยนี่นา ก็คงจะเป็นเพราะพี่ชายบุญธรรมของนางกระมัง เพราะคนผู้นั้นฉลาดเรื่องการค้ามากกว่านางนี่นา
การได้รับความไว้วางใจจากบุคคลที่นางเคารพรักย่อมรู้สึกยินดีและตื้นตันใจเป็นธรรมดา ทว่าหน้าที่นี้กลับทำให้นางกังวลอยู่หลายส่วนเช่นกัน
เช่นการเผชิญหน้ากับบิดาของตนในรอบสองปีเพื่อบอกลากันอีกครั้ง ตอนไปสงครามยังรับรู้ว่าหากถูกฆ่าตาย ร่างไร้วิญญาณของนางจะได้รับการจัดพิธีอย่างสมเกียรติ แต่หากตายที่ฉินหยวน อย่าว่าแต่ศพที่หาไม่เจอเลย แม้กระทั่งครอบครัวก็อาจถูกหมายหัวไปด้วย โดยเฉพาะครอบครัวของนางที่ทำงานค้าขายเป็นหลัก ทำให้นางได้ยินข่าวจากบิดาอยู่บ่อยครั้ง ถึง
