หว่านอิ๋งอิ๋งที่กำลังจะถอดเสื้อตัวนอกออกพลันรู้สึกไม่ค่อยสบายใจ สองวันมานี้นางต้องพบกับสายตาที่คอยจับผิดของหัวหน้าองครักษ์จากสกุลชิงที่พักอยู่เรือนรับรองฟากตรงข้าม
“ข้าว่าเจ้าไปเอาฉากอีกอันมากางดีกว่า ข้ารู้สึกไม่ค่อยปลอดภัย”
“ได้เจ้าค่ะ”
สาวใช้ทั้งสองช่วยกันกางฉากมาบังอีกด้าน ทำให้หลิวเฉิงไม่สามารถมองเห็นร่างเปลือยของหว่านอิ๋งอิ๋ง เขาถอนหายใจอย่างโล่งอก นอนหงายฟังเสียงนางพูดคุยกับสาวใช้ขณะอาบน้ำ
...ลึกๆ ในใจก็อดจะคิดถึงบั้นท้ายของนางไม่ได้...
องครักษ์หนุ่มรีบสลัดความคิดอกุศลนั้นออกจากหัว คนอย่างเขาต้องดำรงคุณธรรมเอาไว้ จึงจะคู่ควรกับตำแหน่งหัวหน้าองครักษ์แห่งสกุลชิง แม้จะพยายามคิดเช่นนั้นแต่หูของเขาก็ยังคงได้ยินเสียงพูดคุยของสตรีสามคนด้านล่าง
ไม่รู้เมื่อใดนางจะอาบเสร็จ เขามาผิดวันแท้ๆ คิดจะมาค้นหาเสื้อผ้าชุดนั้นของนางแต่กลับต้องมาติดอยู่บนขื่อเช่นนี้ ชายหนุ่มนึกโทษตนเองที่ตัดสินใจบุ
