ตอนที่ 4
1528 คำ
หลังจากดื่มกาแฟจนจบเธอพาบอสมาห้างสรรพสินค้าเพื่อเลือกชุดต่างๆให้เขาด้วย พอดีวันนี้บอสโดดงานเลยว่าง! แต่ก็ดีที่ไม่มีนัดกับใครเพิ่มนอกจากทานอาหารเที่ยงกับคนที่เป็นแพะรับบาปแทนบอส
“ชุดนี้เป็นไงคุณว่าดีไหม?” แค่ชุดธรรมดาไว้ใส่เที่ยวเขายังต้องถามเธอเลยคิดดูสิว่าจีนต้องสำคัญขนาดไหนกับชีวิตนี้
“ปรกติบอสชอบสีเรียบๆไม่ใช่เหรอคะ?” เสื้อที่เขาจับมันเป็นสีแสดซึ่งบอสไม่ค่อยชอบอะไรที่ฉูดฉาดมาก
“ผมก็อยากจะลองอย่างอื่นบ้าง...คุณชอบผมเหรอที่เป็นแบบนี้?”
“ยังไงบอสก็คือผู้ชายที่เพอร์เฟคที่สุดสำหรับฉันค่ะ” เธอหยิบเสื้อสีแสดออกจากมือเขาแล้วไปคว้าเสื้อเชิ้ตสีขาวพิมพ์ลายใบไม้มันดูเข้ากับบอสมากกว่าแล้วทาบกับตัวเขารู้สึกถึงลมหายใจอุ่นๆที่เป่ารดหน้าผากจนต้องเงยหน้ามอง
“คุณเลือกเก่งนะ ผมชอบ” เขาอยากจะก้มไปจูบเธอซะมัดแต่ต้องข่มใจสบตากลมโตเป็นประกายนี้แล้วเบือนหน้าหนีไปทางอื่นอมยิ้มกว้างมากขึ้นกว่าเดิมเมื่อเธอจับมือเขา
“ลองใส่ดูไหมคะ?”
“อืม งั้นคุณรอตรงนี้ห้ามไปไหนนะ”
“ค่ะ ฉันจะรอบอสตรงนี้แน่นอนค่ะ”
เวลาผ่านไปไม่ถึงสิบนาทีบอสเดินออกมาในชุดที่เธอเป็นคนเลือกให้ซึ่งมันเข้ากับเขามากจริงๆ
“บอสดูดีมากเลยค่ะ”
“ผมรู้” ก็เขามันเป็นคนหล่ออยู่แล้วใส่ชุดอะไรก็ดูดีทั้งนั้น
“เราไปจ่ายเงินกันเลยไหมคะจะได้ไปทำธุระของบอสให้จบ แล้วถ้าคืนนี้ฉันจะนอนบ้านบอสแต่คงต้องกลับคอนโดไปเอาเสื้อผ้าไว้ใส่ก่อนนะ” เธอร่ายยาวให้เขารู้ว่าหลังจากทานอาหารกลางวันจบจะทำอะไรต่อ
“เอางี้สิผมพาคุณไปเอาของที่คอนโดแล้วเรากลับบ้านพร้อมกัน คุณจะไปนอนพักสักชั่วโมงก็ได้นะผมไม่ว่าหรอก” เขาเป็นคนใจดีมากนะแต่ใจดีกับเธอแค่คนเดียว
“จะดีเหรอคะบอสนี่มันเวลางานนะ” จะให้นอนพักเลยเหรอ ทำไมวันนี้บอสมาแปลกจนน่าสงสัย
“เถอะนะ แล้วผมจะอยู่คอนโดคุณนั่งดูหนังฟังเพลงจนกว่าจะอยากกลับบ้าน โอเคนะ”
หลังจากจบอาหารกลางวันที่บอสอารมณ์ดีมากแล้วขับรถมาที่คอนโดของเธอต่ออีกที่สำคัญคือเขาหอบข้าวของที่ซื้อมายัดใส่ตู้เย็นแบบไม่ปรึกษากันเลยสักคำเดียว เมื่อเช้าบอสกินยาผิดกระปุกรึเปล่าเนี่ยแต่ถึงอย่างนั้นบอสทำเอาเธอทึ่งหนักกว่าเดิมด้วยการนอนบนโซฟาเล่นโทรศัพท์ดูเหมือนว่านี่คือบ้านตัวเอง
“ผมง่วงเมื่อคืนแทบไม่ได้นอน ผมนอนที่นี่ได้ไหม?” นี่เขากำลังทำอะไรอยู่กันแน่ก็ไม่มั่นใจแล้ว
“บอสกลับไปนอนที่บ้านดีกว่าไหมคะ คือฉันเป็นผู้หญิงนะคะ” บอสคงลืมเรื่องนี้ไปแน่เลย
“ไม่มีใครรู้หรอกว่าผมนอนที่นี่ พวกไอ้น้อยก็ไม่อยู่คุณกลัวใครมาเห็นเหรอ? หรือว่าคุณมีแฟนแล้วไม่บอกผม คุณแอบซ่อนใครไว้รึเปล่าผมอยากรู้ก่อนจะทำอะไรลงไป” นี่เขากำลังจับผิดเธอแต่ดูคุณผู้ช่วยทำหน้าเข้าสิ
“บอสคะฉันบอกกี่ครั้งแล้วว่าไม่มีแฟน บอสเป็นอะไรมากรึเปล่าเนี่ย?” บางทีเขาก็วุ่นวายกับชีวิตส่วนตัวเธอมากเกินไปแล้วจริงๆ เธอไม่เคยห้ามแต่เขาต้องรู้สิว่ามันไม่ควร
“ผมโอเค แล้วนี่ให้ผมนอนไหน?”
“ฉันได้ข่าวว่าที่คู่หมั้นของบอสจะมาหาอาทิตย์หน้าพร้อมบอสสิงห์ บอสรู้รึยังคะ?” เธอพึ่งจะรู้เองแต่ว่าบอสเสือกับบอสสิงห์เป็นพี่น้องกันน่าจะคุยกันนะ
“ห๊ะ!! เบลกับไอ้สิงห์จะมา!!” มันจะมาทำไมแล้วผู้ช่วยรู้แต่กูเป็นน้องเสือกไม่รู้ซะงั้น ไอ้สิงห์มันคิดอะไรกันแน่คงจะไม่มาขอผู้ช่วยเขาเหมือนครั้งก่อนใช่ไหม
“ใช่ค่ะ บอสสิงห์พึ่งบอกว่าจะอยู่ด้วยหนึ่งเดือนหลังจากนั้นจะกลับนิวยอร์กแต่ไม่แน่ใจคุณเบลจะอยู่ต่อเพื่อศึกษาดูใจกับว่าที่คู่หมั้นรึเปล่า” เธอส่งน้ำเปล่าให้เขาดื่มระงับอารมณ์ตัวเองที่น่าจะเครียดมาบ้างแล้ว
“ขอบคุณ” เขาดื่มน้ำหมดแก้วเลยก่อนจะถอนหายใจแบบโคตรจะเซ็ง!
“เบลนี่ต้องหมั้นกับผมวันไหนนะ?” เขาจำวันหมั้นตัวเองยังไม่ได้เลย
“หมั้นต้นปีหน้าแล้วแต่งงานปลายปีค่ะบอส ให้ฉันหาดีไซน์เนอร์หรือออแกไนซ์รอเลยไหมคะ เอ๊ะ! หรือว่าบอสอยากจะดูธีมงานไหม?” เธอหยิบไอแพดมาเตรียมจะหาข้อมูลแต่ว่า…
“คุณอยากให้ผมหมั้นกับเบลขนาดนี้เลยเหรอ?”
“บอสอายุ 33 ปีคุณเบลอายุ 27 ปีถ้าไม่รีบสร้างครอบครัวเมื่อไรจะมีทายาทคะ นายใหญ่รออยู่นะ” เธออธิบายร่ายยาวถึงสถานะตอนนี้ของเขา แล้วถึงแม้ว่าจะหมั้นเพราะผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายเป็นเพื่อนรักกันแต่บอสก็รู้จักคุณเบลมาตั้งแต่เด็กแล้วคงเข้ากันได้ไม่ยากหรอก
“แต่ผมอยากได้เมียเด็กกว่านั้นสักปี อีกอย่างนะจีนไอ้สิงห์มันอายุ 35 ปีเมียก็ไม่มีมันสมควรแต่งงานก่อนผมอีก” มันไม่แฟร์สำหรับเขาเลยสักนิดเดียวแล้วเบลคือผู้หญิงที่น่ารำคาญมากต่อให้สวยก็ตาม เอาตามความจริงสมมุติว่าถ้าได้กันไม่กี่เกินสามครั้งเขาก็คงเบื่อแล้ว
“ช่างเถอะเดี๋ยวผมจัดการเอง แล้วนี่ผมจะนอนที่ไหนได้ อ่อ ขออาบน้ำด้วย” ถึงเธอจะพูดถึงเรื่องน่าหงุดหงิดแต่เขาก็อยากนอนห้องเธอเหมือนเดิม
“อาบน้ำห้องฉันก็ได้แค่ส่วนนอนอีกห้องก็ว่างเดี๋ยวฉันไปจัดให้เองค่ะ”
“คุณนี่เก่งทุกอย่างเลยนะ ห้ามไปสนใจไอ้สิงห์มากกว่าผมเด็ดขาด”
“ก็บอกแล้วไงคะถ้าบอสไม่ไล่ฉันไม่ไป”
“…” เสือเดินยิ้มกริ่มเข้าห้องนอนของผู้ช่วยเพื่อจะอาบน้ำ
วันนี้เขาไม่ได้ตั้งใจจะโดดงานแต่พอมันได้ยินว่ามีคนมาจีบเธอแล้วมันจี๊ดมากถึงขนาดตามประกบทุกฝีก้าวแบบนี้ เขาหวงจีนมาขึ้นทุกวันในขณะที่เธอก็เนื้อหอมหนักมากจนน่าตกใจ คิดดูสิทั้งพี่ชาย ทั้งศัตรูต่างสนใจในตัวเธอหมดจนน่าโมโห จีนเป็นคนเก็บอาการเก่งด้วยทุกวันนี้เลยเดาใจเธอยากว่ามีใครหรือสนใจใครเป็นพิเศษบ้างได้ยากมาก
“ห้องน้ำเรียบร้อยจัง” ทุกอย่างจัดเป็นที่เป็นทางมากแล้วยังมีผ้าเช็ดตัวตากอยู่ไม่แน่ใจว่าผืนนี้ซักรึยังแต่กลิ่นหอมอ่อนๆคงจะสะอาดใช้ได้เลย
จีนออกมาจัดห้องนอนที่ว่างให้บอสได้พักผ่อนจากเรื่องเครียดเรื่องงาน เรื่องคู่หมั้นที่ไม่ค่อยมีเวลาศึกษาดูใจกันเท่าไหร่
“นี่ผมนอนได้แล้วใช่ไหม? คุณก็ไปนอนพักบ้างผมเป็นห่วง” เขาใช้งานเธอหนักรึเปล่าแล้วนอนดึกทุกคืนเลยแต่ดันตื่นมาเช้ามาก
“ให้ฉันมาปลุกกี่โมงดีคะ?”
“ห้าโมงค่อยมาเรียกผม อืม…คุณไม่ได้ไปไหนใช่ไหม?” เขาคิดอะไรออกมานิดหน่อย
“บอสจะใช้อะไรรึเปล่าคะ?” ถามแบบนี้ต้องใช้งานแน่นอนเลยเธอมั่นใจ
“คุณนวดให้ผมหน่อยสิ คือ...ผมเมื่อยน่ะ”
“จะดีเหรอคะบอส?”
“ดีสิ เอ้ามานวดเลยผมหลับแล้วคุณค่อยออกไป” เขาถอดเสื้อออกล้มตัวนอนคว้ำทันที
เธอขึ้นไปบนเตียงนวดให้บอสแสนเอาแต่ใจแล้วยังมาแปลกๆอีกจนไม่น่าจะไว้ใจได้ เธอนวดให้เขาไปสักพักบอสก็เงียบลงสงสัยว่าจะหลับไปแล้วแน่นอนเธอวางมือลงนั่งมองบอสแล้วยิ้มออกมาก่อนจะห่มผ้าให้เขา
“ฝันดีนะพี่เสือ”
หลังจากผู้ช่วยเดินออกจากห้องนอนไปเสือลืมตาขึ้นอยากจะเอาน้ำล้างหูแล้วฟังคำนั้นอีกชัดๆ พี่เสืองั้นเหรอ? ทำงานด้วยกันมา 4 ปีนี่เป็นครั้งแรกที่ได้ยินเลยนะ
“พี่เสือกับน้องจีนนี่ก็เข้ากับดีนี่หว่า!” เขานอนกลิ้งไปมาบนเตียงไม่เหลือมาดเจ้าพ่อสุดโหดสักนิดเดียว ทำไมนะแค่คำพูดแสนธรรมดาของผู้ช่วยถึงทำเอาอัตราการเต้นของหัวใจเร็วขึ้นจนน่ากลัว
- ผู้เขียน
