ตอนที่ 5
1786 คำ
ปาร์ตี้เล็กๆเริ่มต้นขึ้นในตอนหกโมงเย็นโดยที่มีทีมบอดี้การ์ดประจำตัวอย่างน้อย เกรท ต้น เพื่อนสนิทอย่างซันและผู้ช่วยคนเก่งอย่างจีน ส่วนเสือนั่นจิบเหล้าไปพลางๆ
“น้องจีนคืนนี้นอนที่นี่แสดงว่าดึกได้ใช่ไหมครับ?” ต้นก้มหน้าไปพูดใกล้ๆลืมสังเกตอาการใครบางคนที่จ้องตาแทบหลุด!
“ค่ะ พี่ต้นมีอะไรรึเปล่าคะ” เธอนอนดึกอยู่แล้วถ้าจะปาร์ตี้ยาวก็ไหวนะ
“พี่แค่…” ยังพูดไม่จบเจ้าพ่อสำแดงฤทธิ์แล้ว
“ฮึกเฮิม! ไอ้ต้นพรุ่งนี้ฉันจะไปต่อยมวยแกเป็นคู่ซ้อมนะ” เสือพูดเสียงดังขัดจังหวะก่อนส่งยิ้มเยือกเย็นให้ลูกน้องที่น่ารัก!
“คู่ซ้อมเหรอครับบอส? ให้พี่น้อยได้ไหมคือว่าผม…” กูตายแน่ครับงานนี้
“กูสั่งมึงจะขัดเหรอ!?” เขาถามเสียงดังมากขึ้น
“ครับบอสผมจะเป็นคู่ซ้อมให้เอง” ต้นตอบพลางหันไปส่งสายตาขอความช่วยเหลือจากหัวหน้าทีมแต่ว่าสายตาพี่น้อยมันบอกว่า กูช่วยไม่ได้เว้ย! พรุ่งนี้เตรียมน้ำใบบัวบกรอเลย
“จีนแล้วเรื่องเบลผมอยากให้คุณช่วยกันออกห่างหน่อยนะแล้วคุณมาอยู่ใกล้ๆผมแทน”
“แต่คุณเบลกำลังจะหมั้นกับบอสนะถ้าไม่ศึกษาดูใจจะรักกันได้ไงคะ?”
“คุณช่วยผมไม่ได้เหรอ ผมกับเบลนิสัยต่างกันมากผมกลัวว่าจะทำนิสัยแย่ๆใส่เบลน่ะ”
“อ่อ ได้ค่ะงั้นฉันจะคอยอยู่ข้างบอสเองเผื่อมีปัญหาอะไร”
เสือได้ยินแบบนั้นก็ยิ้มกว้างออกมาหันมายกเหล้าชนแก้วกับเพื่อน เขาแค่ต้องการให้จีนอยู่ข้างๆต่างหากเรื่องเบลมันข้ออ้างชัดๆ
“ไอ้เสือมึงใช้อำนาจผิดๆว่ะ” ซันหัวเราะเบาๆรู้นะว่ามันคิดอะไรอยู่
“ทำไงได้ว่ะครั้งนี้ไอ้สิงห์มันมาด้วยกูไม่ไว้ใจ” พี่ชายมันนิสัยเหี้ยแล้วยังเป็นเสือผู้หญิงตัวพ่ออีกนี่หวังดีกับจีนนะ
“มึงแม่งกั๊กว่ะไอ้เสือ! แล้วนี่คุณผู้ช่วยคนสวยของมึงไม่คิดอะไรมั้งเหรอว่ะ?”
“ไม่รู้ว่ะ ไม่เคยเห็นแสดงอะไรออกมาเลย”
จีนนั่งเล่นกับคนอื่นคุยเรื่องทั่วไปก่อนจะเงยหน้าขึ้นเมื่อมีคนมาหยุดตรงหน้าพร้อมกับบาร์บีคิวอีก 3 ไม้ บอสเอามาให้เองเลยเป็นไปได้ไงเนี่ย?
“มัวแต่พูดคนอื่นกินเกือบหมดแล้ว” เขาวางจานลงแล้วนั่งข้างๆเธอพยายามห้ามตัวเองไม่ให้ยิ้มออกมาแต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่สามารถหยุดสายตาไม่ให้แอบมองเธอได้
“ขอบคุณค่ะบอส” เธอหยิบมาเป่าเบาๆเพราะมันยังร้อนอยู่เลย
เชี้ย!! บอสเริ่มอีกแล้วครับคุณผู้ช่วยก็นิ่งเหลือเกิน น้อยหันไปสะกิดเกรทให้มองตาม ทีมลงเรือบาปพร้อมใจกันเชียร์อีกแล้วครับ! น้องจีนนิ่งบอสก็เหล่ตามองอีก ไอ้เหี้ย…บอสแม่งเนียนไปอีก นั่นไงกูว่าแล้ว...มือบอสน่ะว่างบนบ่าคุณผู้ช่วยแล้ว
บอสเก็บอาการไม่อยู่แล้วครับผม!
“คุณเบลมาจะเกิดอะไรขึ้นว่ะพี่?” นั่นคือตัวจริงของบอสที่ถูกว่างตัวมานานแล้ว!
“ใครว่ะพี่คุณเบลอยู่กับบอสมาตั้ง 2 ปีไม่เห็นพูดถึง”
“ไอ้ต้นนั่นว่าที่คู่หมั้นบอสเว้ย เดี๋ยวอาทิตย์หน้ามึงก็เห็นเอง” เกรทอธิบายพร้อมนึกภาพที่น่าจะเกิดขึ้น เมื่อกี้บอสสั่งให้น้องจีนอยู่ใกล้ตลอดด้วยแหละ อย่าบอกนะว่ากลัวคุณสิงห์แย่ง
เกิดเรื่องเหี้ยแน่งานนี้!
“แล้วน้องจีนล่ะพี่?”
“มึงเคยเห็นน้องจีนรู้สึกอะไรไหมล่ะไอ้ต้น?” น้อยถามกลับ
“ไม่อ่ะพี่เห็นแต่บอสนะอาการชัดบ้าง เก๊กบ้าง”
“ก็ตามนั้น” น้อยสรุปง่ายๆแล้วแอบมองบอสเป็นระยะๆเห็นนะว่าแอบมองน้องจีนขนาดไหน เมื่อไรเขาจะได้กันสักทีคนลุ้นแม่งเหนื่อยว่ะ
เห้ย!! นี่กูคิดบ้าอะไรเนี่ยคู่หมั้นบอสจะมาแล้ว ใจกูนี่มันช่างบาปหนาจริงๆ
เสือนั่งมองผู้ช่วยสักพักก่อนจะลุกออกแล้วเดินไปนั่งคุยกับเพื่อนตามเดิม จีนไม่สนใจเขาเลย!! เธอเอาแต่คุยแชทกับใครไม่รู้จนน่าหงุดหงิด
“มึงจะไปไหนไอ้เสือ?” ซันถามเพื่อนที่หน้าบึ้งเดินกลับมาแล้วยกเหล้าดื่มรวดเดียวก่อนจะเดินออกไปแต่ยังหันมาบอก
“ไปนอน แม่งอารมณ์เสียว่ะจีนไม่สนใจ” ซันเป็นเพื่อนสนิทที่เขาไว้ใจมากพอจะบอกให้รู้ว่าสนใจผู้หญิงคนไหนอยู่ซึ่งมันก็คือคนเดิมคนเดียวในตลอดหลายปี!
“เออๆ มีไรเดี๋ยวกูโทรบอก” ไหนๆก็แดกเหล้าฟรีแล้วเฝ้าผู้หญิงให้เพื่อนมันจะเป็นไรไป
“เฝ้าดีๆนะมึงคนนี้กูหวงมาก” ก่อนไปก็ไม่วายจะสั่งเพื่อนแล้วมองไปทางจีนอีกครั้งเธอแม่งก็ไม่รู้สึกอะไรเลยใช่ไหมห้ะ
นี่เขายังชัดเจนไม่พอรึไงว่ะ
เขาหงุดหงิดมากแล้วไม่อยากอยู่ให้ใครอึดอัดเลยต้องไปหาที่ระงับอารมณ์ก่อน
จีนนั่งคุยถึงอาการของแม่ที่ไม่สบายอยู่ในช่วงนี้จะว่าไปแล้วเธอไม่ได้กลับบ้านหลายเดือนแล้วนะเห็นทีต้องหาเวลาพักร้อนกลับบ้านสักอาทิตย์หรือไม่ก็สองอาทิตย์แต่คงต้องรอให้คุณเบลกับบอสสิงห์มาก่อนเผื่อมีปัญหาจะได้ช่วยทัน
เธอคิดถึงแม่นะแต่จำเป็นต้องหาเงินไปรักษาอาการป่วยของแม่ที่มักจะเข้าโรงพยาบาลบ่อยๆ พี่เลี้ยงบอกว่าแม่ดื้อชอบทำงานจนไม่สบายเฉยๆไม่ได้เป็นอะไรร้ายแรง
เธอเคยทำงานกับบอสสิงห์มาก่อนบอสเสือประมาณหนึ่งปีแต่ไม่ได้เป็นผู้ช่วยตามดูแลขนาดนี้เพราะตอนนั้นยังเรียนอยู่ เธอทำงานตั้งแต่ยังไม่สิบแปดปีด้วยซ้ำเพราะต้องหาทุนในการเรียนและนายใหญ่เป็นคนยื่นข้อเสนอพร้อมกับเงินเดือนสูงลิ่วมีเหรอเธอจะปฎิเสธ ตอนนั้นเธออายุแค่สิบหกปีเท่านั้นเองนะ
เธอต้องใช้ทุกความสามารถกว่าจะมาถึงจุดนี้
“ไงคุณผู้ช่วยงานด่วนเหรอ?” ซันเดินมานั่งคุยด้วยพึ่งจะสังเกตว่าไม่มีบอดี้การ์ดคนไหนมายุ่งกับเธอเท่าไรคงเพราะกลัวเจ้าพ่อมันออกฤทธิ์อีกมั้ง
“ขอบคุณค่ะ แต่ถ้าดื่มเยอะฉันคงเมาแน่” ปรกติเธอไม่ใช่คนดื่มแอลกอฮอร์หนักอยู่แล้วอย่างมากแค่ไวน์สักแก้วก่อนนอนแค่นั้นเอง เธอทำงานต้องใช้สติและสมองแอลกอฮอร์เลยไม่เหมาะสมเท่าไหร่
“พักบ้างนะคุณ ดื่มเถอะไอ้เสือมันไปนอนแล้ว” มันก็อยู่แถวนี้นี่แหละเพราะไม่ไว้ใจใคร
“ค่ะ คุณซันนอนที่นี่รึเปล่าคะ?”
“แน่นอนดื่มขนาดถ้าขับรถคงแหกโค้งก่อน”
“ทำอย่างกับว่าคุณซันไม่เคยทำงั้นแหละฉันจำได้นะคะ” ตอนนั้นไม่ได้เกิดอุบัติเหตุแต่โดนเรียกเป่าแอลกอฮอร์แล้วเธอคือคนที่ไปประกันตัวไม่ยอมให้เขานอนคุกเด็ดขาดเพราะบอสไปด้วย!
งานเธอคือขายเวลา 24 ชั่วโมงให้เขาแล้ว!
เสือขึ้นมาบนห้องนอนแล้วอาบน้ำเปลี่ยนมาใส่ชุดนอนเรียบร้อยแล้วแต่ไม่ว่าจะพยายามหลับยังไงมันก็ไม่สามารถหลับเลย เขาพยายามแล้วจริงๆนะ! สุดท้ายเขาเดินลงบันไดไปแอบมองคุณผู้ช่วยว่านอนรึยังปรากฎว่ายังไม่นอนแต่ดูหน้าเธอมันแดงขึ้นมาด้วยคงเพราะดื่มเหล้า
เธอไม่ใช่คนคอแข็งเลยอย่างมากก็แค่ไวน์ดื่มไปนิดเดียวก็มึนแล้วดูตอนนี้สิดื่มไปกี่แก้วแล้ว เธอทำให้เขาเป็นห่วงมากนะ
“เมื่อไรคุณจะรู้สึกบ้างนะ” ไม่เข้าใจเลยว่าหลายอย่างที่เขาสื่อไปหามันไม่ทำให้คิดอะไรบ้างเลยรึไงกัน
เอ๊ะ! หรือว่าเธอจะเมากันแน่?
ไม่ได้การต้องบังคับให้ไปนอนแล้วนะ
เสือเดินไปกำลังจะถึงแต่ต้องนิ่งค้างเพราะภาพตรงหน้ามันบาดใจมาก! ไอ้เกรทบังอาจมาจับตัวจีนเหรอแบบนี้มันต้องโดนไอ้ลูกน้องเวร!
“ไอ้เกรท!!!” เขาตะคอกลั่น
“บอส!!!” ความฉิบหายมาพร้อมส้นเท้าบอสกระแทกกลางหน้าอกเลย!!
ตุบ!!
“อย่าแตะต้องจีนอีกเด็ดขาดจำใส่หัวมึงไว้!!” เขาตรงไปประคองคนเมาที่สติเหลือน้อยแล้วถอนหายใจแล้วมองไปรอบๆเจอต้นเหตุความเมาของเธอคือไอ้เพื่อนเวรแล้วมันเมาน็อกไปเรียบร้อยแล้ว
ถีบไอ้เพื่อนเวรแม่งเลย!!
“บอสครับคือว่า…” เจ็บตัวไม่พอบอสเคืองอีกกู แค่อยากช่วยครับไม่ได้แต๊ะอั๋งเลยจริงๆ
“หุบปาก! ไอ้น้อยเอาไอ้ซันไปนอนปาร์ตี้จบแล้ว!!” เขาหันไปตวาดใส่หัวหน้าบอดี้การ์ดที่ยิ้มแห้งคงจะรู้สึกผิดสินะ
แต่กูไม่ให้อภัยเว้ย!
“แล้วพรุ่งนี้พวกมึงทุกคนเจอกันที่โรงยิม โดนเฉพาะมึงไอ้เกรทมาเจอกูคนแรกเลย!” สั่งจบก็อุ้มคุณผู้ช่วยที่แทบไม่เหลือสติแล้วเดินเข้าไปในบ้านส่วนเพื่อนลูกน้องก็พาเข้าบ้านเช่นกัน
จีนตัวเบามากกว่าที่เขาคิดไว้ซะอีกแล้วนี่เป็นครั้งแรกจริงๆที่เราใกล้กันมากขนาดนี้ทั้งที่ทำงานด้วยกันมาตั้ง 4 ปี เขาวางเธอลงบนเตียงนั่งมองอยู่สักพักก่อนจะเดินไปหยิบผ้าชุบน้ำมาเช็ดหน้าให้เผื่อจะได้สบายมากขึ้น
“ทำไมชอบทำให้พี่เป็นห่วงขนาดนี้นะน้องจีน” ถ้าในเวลาปรกติอย่าหวังเลยว่าจะได้ยินคำพูดสนิทขนาดนี้ เขาไม่ต้องการให้เธอรู้ว่ารู้สึกอะไรอยู่แต่ในขณะเดียวกันก็อยากให้รู้แล้ว ให้ตายเถอะแม่งโคตรอึดอัดเลย!
จะทนมองอย่างเดียวได้อีกนานแค่ไหนว่ะ?
เขาจีบเธอมาเงียบๆตั้งหลายปีนะแต่ไม่เคยรู้สึกเลยใช่ไหม ที่สำคัญเขาเผลอพูดออกไปว่าเป็นสมพานไม่กินไก่วัดทุกอย่างเลยยากขึ้นมากยิ่งขึ้น แต่ก่อนจะถึงขั้นนั้นเขาต้องจัดการว่าที่คู่หมั้นให้พ้นทางซะก่อน คอยดูเถอะการมาคราวนี้เบลจะเกลียดเขาจนไม่อยากจะแต่งด้วยเลย
“พี่เสือเต๊าะหนูทุกวันทำไมไม่รู้ตัวนะคนเก่ง”
- ผู้เขียน
