เทียนกัลยาเลือกที่จะเดินออกมาปล่อยอารมณ์ที่ชายหาด แม้จะดึกสงัดแต่แสงสว่างจากดวงจันทร์ที่ทอดแสงลงมาก็ทำให้หล่อนมองเห็นหนทาง เด็กสาวเดินทอดน่องไปเรื่อยๆ อย่างไร้จุดหมาย เสียงคลื่นที่สาดซัดเข้ามากระทบกับชายฝั่งดังเป็นจังหวะ เสียงลมบกที่พัดออกจากฝั่งไปสู่ท้องทะเลกว้างดังหวีดหวิว ไม่ได้ทำให้หล่อนรู้สึกหวาดกลัวเลยแม้แต่น้อย หัวใจมันบีบมันคั้นจนเลือดทะลักออกมา เจ็บมากนะ... ที่เห็นคนที่แอบรักมองแต่คนอื่น เจ็บจนต้องรีบเดินหนีก่อนที่น้ำตาจะร่วงหล่น
“เทียนรู้ว่าไม่มีสิทธิ์คิดอะไรแบบนี้ แต่เทียนรักคุณพร้อม รักมาก... ทั้งรักทั้งเทิดทูน” มือบางยกขึ้นปาดน้ำตาทิ้ง ขณะหยุดเดินและจ้องมองนิ่งลงไปยังท้องทะเลกว้าง
“เทียนไม่รู้จะทนเห็นภาพบาดตาบาดใจได้นานแค่ไหนกัน เทียนเจ็บเหลือเกิน”
เด็กสาวถอดรองเท้าแตะ ก่อนจะค่อยๆ ก้าวเดินลงไปสัมผัสกับน้ำทะเลยามราตรี คาดหวังว่าความเย็นของน้ำทะเลจะทำให้ตนเองลบเลือนความเจ็บไ
