เพลงพิณน้ำตานองหน้า เจ็บแสนเจ็บ อายแสนอาย แต่ก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากร้องไห้เท่านั้น
“คุณพร้อมพอเถอะค่ะ หยุดเถอะ แค่นี้เพลงก็เจ็บจนใจจะขาดอยู่แล้ว”
เพียงเพ็ญที่ยืนดูเหตุการณ์อยู่นานเอ่ยขึ้นซ้ำเติมพี่สาวด้วยความชิงชัง
“ก็เพราะพี่ร่านไงพี่เพลง ถึงได้เจ็บได้อายแบบนี้ ฉันละสงสารพ่อจังเลยที่มีลูกสาวน่ารังเกียจแบบนี้”
“หุบปากไปเลยนะเพียงเพ็ญ เธอไม่เกี่ยว อย่ามาแส่!” อัลแบร์โต้ตวาดลั่น ก่อนจะหันมาจ้องพร้อมฉัตรเขม็ง
“ก็เพราะพึ่งรู้ยังไงละ ถึงได้มาลากไปรับผิดชอบแบบนี้ นี่ยังไม่ใช่วิธีที่คนเขาทำกันอีกหรือไง!”
คำพูดของอัลแบร์โต้ยิ่งทำให้เพลงพิณเจ็บลึกมากขึ้นกว่าเดิมร้อยเท่าพันเท่า รับผิดชอบเหรอ รับผิดชอบเพราะรู้สึกผิด ทุเรศที่สุด ใครต้องการให้เขามารับผิดชอบกัน หล่อนอยู่ได้ อยู่ได้โดยที่ไม่ต้องมีเขา แม้จะเจ็บแต่สักวันก็คงจะหาย
“ไม่จำเป็น เพลงไม่ต้องการให้ใครมารับผิดชอบ ปล่อยเพลง คนเลว!”
“ไม่ป
