เพียงเพ็ญก้าวลงจากแท็กซี่ด้วยความเดือดดาลหลังจากที่บินไปบราซิลหวังจะได้พบกับอัลแบร์โต้ที่นั่น แต่ทุกอย่างก็ผิดพลาด มันผิดพลาดไปหมด หล่อนไม่เจอเขา ไม่เจอใคร จนในที่สุดก็ต้องบินกลับมาเมืองไทยแบบนี้
“กลับมาแล้วหรือยายเพียง”
“ก็เห็นแล้วนี่คะพ่อ จะถามให้ต้องตอบทำไม” หญิงสาวตอกกลับบิดาเสียงขุ่น ก่อนจะเดินเข้ามากระแทกตัวนั่งลงบนโซฟานุ่มใกล้ๆ ด้วยความหงุดหงิด
“แล้วนี่พี่เพลงไปไหนซะล่ะ หรือว่าชิงฆ่าตัวตายไปแล้ว” หลังจากที่ชะเง้อมองหาพี่สาวมารหัวใจไม่เจอหล่อนจึงเลือกที่จะถามขึ้น ในใจก็ภาวนาให้พี่สาวเป็นไปตามคำแช่งของตัวเองทีเถอะ
“จงเกลียดจงชังอะไรพี่เขานัก เพียง นิสัยไม่ดีเลยนะ พ่อไม่น่าตามใจแกเลย” นายพิทยาเอ็ดบุตรสาวคนเล็กเสียงกร้าวก่อนจะพูดขึ้นอีก
“พี่เพลงเค้าไปอยู่กับเพื่อนที่ต่างจังหวัดน่ะ อีกไม่กี่วันก็คงจะกลับ”
เพียงเพ็ญแค่นยิ้มเยาะ “หนีความผิดสิไม่ว่า”
“ทำไมพี่เขาจะต้องหนีความผิดด้วยล่
