หลังจากที่รับคำสั่งจากผู้เป็นนาย อู่หยงก็เร่งฝีม้านานร่วมสองวันสองคืนโดยมิได้หยุดพัก ระยะทางจากถังหนานเมืองหลวงของแคว้นหนานไห่ มาถึงเมืองหน้าด่านทางตะวันออกอย่างเมืองเหลียงนั้น หากเดินทางโดยไม่เร่งรีบและหยุดพักระหว่างทาง การเดินทางต้องกินเวลาอย่างน้อยไม่ต่ำกว่าสี่วัน
ทว่าอู่หยงนั้นร้อนใจแทนผู้เป็นนาย อีกทั้งอยากลงมือทำเรื่องนี้ด้วยตัวเอง เพราะในอดีตฮูหยินผู้เฒ่านั้นเมตตาปรานีบิดาของเขามาก ทั้งให้ข้าว ให้น้ำ ให้ที่พักอาศัย จนได้เป็นคนสนิทของฮูหยินผู้เฒ่าในที่สุด แต่สามปีก่อนนั้นบิดาของเขาป่วยด้วยโรคร้าย ก่อนจะขอกลับไปตายที่บ้านเกิด หลังจากนั้นไม่นานบิดาของเขาก็จากไป
ตัวเขาเองก็นับว่าได้รับความเมตตามาไม่น้อย เมื่อผู้มีพระคุณป่วยหนัก ทั้งยังเป็นมารดาของผู้เป็นนายที่เขาพลีกายรับใช้ หน้าที่นี้เขาจึงทำด้วยความเต็มใจและหวังว่าการเดินทางในครั้งนี้ของเขานั้นจะไม่เสียเปล่า เพราะเขาเองก็หวังว่าผู้ม
