บทที่ 8 เมื่อสายลมพัดหวน 3

2364 คำ

เพราะอาหารที่วางอยู่ตรงหน้าตอนนี้หน้าตาน่ากินไม่น้อย แม้จะยังไม่รู้รสชาติ แต่หากทำออกมาได้น่ากินก็ถือว่าไม่เลวสำหรับเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง “ท่านอากล่าวนักไปแล้ว ทำอาหารได้เพียงเท่านี้ไม่นับว่าเป็นที่ชื่นชม คนที่ล่าหมูป่าตัวนี้ได้นับว่าเก่งกาจยิ่งกว่า” หลีเริ่นหรานเอ่ยอย่างตรงไปตรงมาไม่อ้อมค้อม “อีกอย่าง ท่านเลิกเรียกข้าว่าคุณหนูเถอะ ข้ามิได้เป็นหนูอันใด เรียกข้าว่าเสี่ยวหานหนี่ว์ก็ได้ หรือถ้าลำบากเกินไปก็เรียกแม่นางน้อยเถอะ” อู่หยงฟังการพูดจาฉะฉานของเด็กหญิงแล้วก็ให้รู้สึกพอใจอยู่ลึกๆ ในท่าทางกล้าพูดกล้าจา อีกทั้งยังแสดงออกถึงความจริงใจ และอ่อนน้อมถ่อมตน ฮูหยินช่างเลี้ยงบุตรได้ดีทีเดียว แม้จะคิดไปแล้วว่าเด็กน้อยตรงหน้าคือบุตรสาวอีกคนของท่านแม่ทัพผู้เป็นนาย เพราะมีหน้าตาละม้ายคล้ายบุตรชายทั้งสองของท่านแม่ทัพถึงแปดส่วน ทว่าเพื่อความแน่ใจหากเขาทราบอายุของเด็กน้อยตรงหน้าอาจจะทำให้ความมั่นใจที่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม