สองพี่น้องยืนดูดอกไม้อยู่ได้ไม่นาน เสียงของหญิงวัยกลางคนคนหนึ่งก็ดังขึ้นต่อว่าสองพี่น้องเสียยกใหญ่ ที่เอาแต่ยืนดูดอกไม้ต้นไม้และพูดคุยกันอย่างเดียว มิสนใจจะซื้อต้นไม้เหล่านั้นเลยแม้แต่น้อย
“ไป! ออกไป ไม่คิดไยจึงยืดขวางทางลูกค้าคนอื่นของข้าอยู่ได้”
หญิงวัยกลางคนที่คาดว่าน่าจะเป็นเจ้าของร้านขายต้นไม้ดอกไม้เอ่ยปากใส่ พร้อมกับมองสองพี่น้องตั้งแต่ใบหน้าจรดปลายเท้าด้วยสายตาหยามเหยียด
หลีหยางและหลีเริ่นหรานหันมองหน้ากันที่อยู่ๆ ก็ถูกขับไล่ ทั้งๆ ที่พวกเขาก็มิได้ทำสิ่งใดผิด ไม่ได้ทำต้นไม้ดอกไม้ต้นไหนเสียหายเลยแม้แต่น้อย แล้วไฉนจึงถูกใส่เยี่ยงหมูหมาเช่นนี้
“ท่านป้า ท่านไล่ลูกค้าแบบนี้มิคิดว่าเป็นการเสียมารยาทไปหน่อยหรือ?” หลีเริ่นหรานเอ่ยขึ้นก่อน ด้วยไม่ชอบใจสายตาที่มองมาที่ตนของหญิงวัยกลางคนผู้นี้นัก
“ลูกค้ารึ? อย่างเจ้าสองคนจะมีปัญญาใดมาซื้อต้นไม้ดอกไม้ของข้า พืชพรรณของข้าแต่ละอย่างนั้นล้วนแ
