07 : ของอนหน่อย

2487 คำ

RAHUS TALK ผมแอบย่องเบามาที่คณะวิศวกรรมศาสตร์ ที่กำลังมีรับน้องใหม่กันด้วยเสียงครึกครื้น เเละเเน่นอนว่าผมกำลังมองหาไอ้เตมันอยู่ ที่จริงก็รู้สึกผิดเเละอยากจะตามมาขอโทษมันนั่นเเหละ ที่เมื่อเช้ารั้งมันให้อยู่เป็นเพื่อนตอนเที่ยง จนมันมาเข้ารับน้องไม่ทันในภาคเช้าไป เเล้วผมก็ไม่ใช่คนใจไม้ไส้ระกำอะไรขนาดนั้นที่ทำผิดแล้วจะไม่รู้สึกอะไรเลย เลยจะตามมาดูลาดราวนี่ไงครับ ว่าทุกอย่างเรียบร้อยดีไหม "อยู่ไหนของมันวะ" ผมบ่นอุบ ปลายเท้าเขย่งมองหาไอ้เตท่ามกลางหมู่นักศึกษาชายกลุ่มใหญ่ เททั้งเเป้ง หน้าก็ทาสี แบบนี้กูจะไปหามันเจอมั้ยวะ พอได้เวลาพักผมก็เขยิบตัวเข้ามาหลบหลังต้นไม้ เพราะกลัวจะเสียฟอร์มเเล้วก็โดนไอ้เตมันเเซวด้วย เด็กเวรนั่นยิ่งชอบเเหย่ผมอยู่เรื่อย "มาหาผมเหรอ" "เชี่ย" ผมสะดุ้งโหยงไปตามเเรงกระซิบข้างหู ก่อนจะหันหลังกลับไปเเล้วถูกเรียวเเขนของไอ้เตมันจับเอาไว้ "ปล่อยกู เดี๋ยวคนอื่นเห็น" ผม

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม