เธอวิ่งไปในครัวที่ยื่นเป็นนอกชานอีกฝั่งของบ้าน มีเตาสองเตาตั้งอยู่ เตาหนึ่งว่าง ส่วนอีกเตามีลังถึงที่ใช้นึ่งขนมควันพวยพุ่งเต็มที่ ด้วยความรีบร้อนเธอจึงเอื้อมมือไปจับหูลังถึงเพื่อจะยกลงแต่ก็รีบชักมือออกเพราะความที่ไฟมันร้อนมาก ทำให้หูลังถึงร้อนจี๋
“ โอ๊ย ร้อน ”
เธอก็ยังฝืนเจ็บหันไปหยิบผ้ามารองมือก่อนจะยกลังถึง แต่ด้วยความที่มือเจ็บทำให้ยกลำบาก เลยขยับมือเพื่อให้ถนัด ร่างสูงใหญ่ที่วิ่งตามมาเห็นดังนั้นก็รีบเอื้อมมือทั้งสองไปจับมือเธอออก เหลือเพียงผ้าที่หูลังถึง แล้วเอื้อมมือคร่อมตัวเธอยกลังถึงไปวางไว้เตาที่ว่าง ร่างบอบบางจึงตกอยู่ในอ้อมแขนของเขาไปโดยปริยายคล้ายกำลังกอดเธอจากด้านหลัง เธอยืนตัวแข็งไม่กล้าขยับ
เมื่อวางลังถึงลงเรียบร้อยแล้ว เขาก็จับเธอหันหน้ามาหา พร้อมเอื้อมมือใหญ่มาจับมือเล็กนั้นขึ้นมาดู
“ แดงเลย เจ็บมากไหมครับ ”
