ห้าม (รัก) - 1 ฉวยโอกาส

580 คำ
ในขณะที่ฉันกำลังจ้องมองผู้ชายตรงหน้าตาเขม็งเขากลับไม่ได้แสดงท่าทางกลัวหรืออะไรเลย แต่กลับทำหน้าเจ้าเล่ห์ “เวลาเธอทำหน้าแบบนี้มันดึงดูดความสนใจของฉันมากเลยนะรู้ไหม” เขาขยับหน้ามาใกล้ๆ จนฉันต้องเอนหนีพร้อมกับตะเบ็งเสียงบอก “ไอ้โรคจิต!” “อ่า! คงจะจริง” นอกจากจะไม่สะทกสะท้านกับคำต่อว่าเขายังถามต่ออย่างไร้ยางอาย “แล้วเธออยากรู้ไหมว่าฉันโรคจิตขนาดไหน?” “มะ มันจะมากเกินไปแล้วนะ” “หืม? มากไปตรงไหนฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ” รอยยิ้มมุมปากผุดขึ้นมาอีกครั้งก่อนที่เขาจะพูดต่อ “ถ้าทำก็ว่าไปอย่าง” “เอาหน้าออกไปเดี๋ยวนี้” “สรุปจะไม่ให้เบอร์?” เขาไม่รู้ตัวเองบ้างหรือไงว่าทำให้คนอื่นกลัวมากขนาดไหน ยิ่งปฏิเสธเขาก็ยิ่งพยายามเข้าใกล้ยิ่งหนีก็ยิ่งตาม ฉันควรทำยังไงดี ควรหนีจากผู้ชายคนนี้ยังไงดี “ฉะ ฉันมีแฟนแล้ว” ตัดสินใจบอกไปแบบนี้เผื่อว่าอีกฝ่ายจะเลิกสนใจกันสักทีแต่มันผิดคาด เมื่อบอกไปว่ามีแฟนแปงก็กระชากแขนฉันอย่างแรงแล้วตวาดถามเสียงดังลั่น “ใคร!!!” “อื้อ จะ เจ็บ” ปากพาซวยแท้ๆ ถ้ารู้ว่าอ้างแบบนั้นแล้วต้องเจ็บตัวฉันคงไม่พูดแน่ๆ “ตอบดิวะ!!” “ยุ่งอะไรด้วย! มันไม่ใช่เรื่องของนายสักหน่อย” “มีแฟนแล้วหรือแค่ข้ออ้างให้ฉันเลิกยุ่ง?” “….ฉัน…ฉันไม่ได้อ้าง…มันไม่ใช่เรื่องของนายทำไมต้องบอก” “หึ! แล้วถ้าทำให้มันเป็นเรื่องของฉันล่ะ” “พะ พูดอะไรบ้าๆ อีกแล้วนะ อื้อ~” ดวงตาทั้งสองข้างของฉันเบิกกว้างเมื่อถูกอีกฝ่ายจู่โจมด้วยการใช้ริมฝีปากประกบลงมาบนริมฝีปากฉัน ไอ้คนบ้า!! นี่มันจูบแรกของฉันนะ เขาทำแบบนี้ได้ยังไง ฉันใช้มือทุบไหล่กว้างรัวๆ พร้อมกับดิ้น น้ำตามันจะไหลออกมาให้ได้ ฉันไม่ได้รักไม่ได้ชอบเขาเลยการถูกทำสิ่งที่น่ารังเกียจแบบนี้มันยิ่งทำให้รู้สึกเกลียดเขามากขึ้น พยายามผลักจนแทบหมดแรง ฉันรวบรวมแรงเฮือกสุดท้ายแล้วลองผลักแปงออกไปอีกครั้งได้สำเร็จ จากนั้นก็รีบหายใจกอบโกยอากาศเข้ามาในปอดพร้อมกับเอามือถูริมฝีปากของตัวเองแรงๆ แสดงให้อีกฝ่ายเห็นว่าจูบของเขามันน่ารังเกียจ “จูบแค่นี้ดูสิตัวสั่นใหญ่เลย” เกลียดที่สุดคือสายตาที่ไม่ได้มีความสำนึกผิดกับสิ่งที่ตัวเองทำของผู้ชายคนนี้ ทุกครั้งที่เขาข้ามเส้นชอบลามปามเอาหน้ามาใกล้ๆ มันก็มากพอแล้ว แต่ครั้งนี้เขาจูบ จูบแบบปากประกบปาก!! ฉันรับไม่ได้ เพี๊ยะ!! หลังจากกำมือแน่นอยู่พักใหญ่ฉันก็ตัดสินใจฟาดมือใส่ใบหน้าคมคายแรงๆ นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันตบหน้าคน แลกกับเขาที่ขโมยจูบแรกของฉันไป ขนาดโดนตบแปงก็ยังไม่สะทกสะท้านเลย เขาแค่มองฉันที่กำลังตัวสั่นเทาพร้อมกับใช้ลิ้นดันกระพุ้งแก้มด้วยท่าทางที่ไม่ชอบใจสักเท่าไร “เกลียดฉันมากขนาดนั้น?” “ใช่!!” “หึ! ระวังสักวันจะได้ฉันเป็นผัวก็แล้วกัน”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม