ฉันก้มหน้าหลบสายตา ก่อนที่แปงจะพูดต่อ “เป็นเด็กดีหน่อยสิมีนา เธอคงไม่ชอบให้ฉันอารมณ์ร้ายหรอกใช่ไหม”
“……..”
คำพูดของเขาทำให้รู้สึกหวั่นใจเล็กน้อย แต่บางทีมันอาจจะเป็นแค่คำขู่ให้ฉันกลัว
แปงซุกใบหน้าลงมาบนซอกคอแล้วใช้ริมฝีปากดูดเม้มเบาๆ พร้อมกับมือที่ลูบคลำไปทั่ว
“แปง! ยะ หยุดนะ”
“หัวใจเธอเต้นแรงจัง” เขากดจูบลงมาหนักๆ จนฉันรู้สึกเจ็บ พยายามใช้สองมือผลักเขาออกไปแต่มันก็เปล่าประโยชน์
“หลังเลิกเรียนฉันจะไปคอนโดกับนาย”
“หืม? น่าสนใจดี”
“ตะ ตอนนี้ปล่อยก่อนได้ไหม ฉันไม่ชอบแบบนี้”
“คิดว่าฉันจะทำตรงนี้จริงๆ รึไง บื้อ!”
“อะ อ้าวก็นาย….” ฉันกัดปากจนห้อเลือดเมื่อรู้ว่าตัวเองพลาดท่าตามคนเจ้าเล่ห์อย่างแปงไม่ทันอีกแล้ว
“เธอพูดแล้วนะ”
“ไม่ นายขี้โกง!”
“เดี๋ยวฉันไปส่งที่คณะ” พูดจบแปงก็จับมือฉันเดินออกจากตึกร้างอย่างอารมณ์ดี
เขาไม่ฟังว่าฉันจะปฏิเสธยังไงแล้วคิดหรือไงว่าฉันจะไปที่คอนโด
