"คิดดีแล้วใช่ไหม.."
คำถามของเขา ทำให้เธอหันกลับไปมองเขาใหม่ และเห็นว่าเขาในตอนนั้น กำลังจับจ้องมาที่เธอเช่นกัน
"แน่ใจใช่ไหม ว่าสามารถควบคุมความรู้สึกของตัวเองได้ แน่ใจใช่ไหม ว่าเธอจะไม่รั้งฉันไว้ ถ้าวันนั้นผลมันออกมาว่า.."
"แน่ใจค่ะ!"
เธอรีบแทรกโดยไว ไม่คิดจะปล่อยให้เขาได้พูดจบด้วยซ้ำไป
"จะไม่ยื้อ ไม่รั้ง ไม่อะไรสักอย่าง ถ้าถึงวันนั้น แล้วหยียังไม่ใช่คนที่พี่ต้องการ"
เธอบอกออกมาเสียงสั่น เชิดหน้ากลั้นน้ำตาเล็กน้อย เม้มปากเพื่อสกัดกั้นไม่ให้ความรู้สึกใดๆหลุดลอดออกมาทั้งนั้น ในขณะที่เขานั้น ก็มองมาที่เธอ โดยไม่คิดจะเอ่ยสิ่งใดเช่นกัน
"แค่สี่สัปดาห์ ที่หมายถึงสามสิบวัน หยีไม่ได้ซีเรียสอะไรขนาดนั้น ไม่ต้องมามองเหมือนกลัวว่าหยีจะทำไม่ได้หรือไม่รักษาคำพูดหรอกค่ะ.."
"...ในเมื่อสี่สัปดาห์นั้น เริ่มต้นจากวันนี้ หยีก็ขอให้พี่อยู่ที่นี่ นอนกับหยีที่นี่ แล้วหยีก็ขอให้พี่ไปอาบน้ำเดี๋ยวนี้"
