สามวันถัดมา
@สนามบิน
"ถ้าบัวไปแล้วพี่คงคิดถึงแย่นะ แต่ก็อย่างว่าแหละเนาะเพื่ออนาคตของน้อง ดูแลตัวเองดีๆ ล่ะ" สโรชาบอกน้องสาวระหว่างรอส่งขึ้นเครื่องบินที่สนามบิน แม้จะไม่ค่อยลงรอยกันทว่าเมื่อต้องห่างไกลหล่อนกลับมีความรู้สึกห่วงใยบ้างในฐานะพี่สาว
"ไว้แม่จะหาเงินค่าตั๋วเครื่องบินให้บัวกลับมาเยี่ยมบ่อยๆ นะ หรือไม่แม่กับพี่อาจจะเดินทางไปเยี่ยมที่นั่น แม่คงคิดถึงบัวแย่เลย" คุณบงกชเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเศร้าหมองเล็กน้อย
"ไว้บัวจะโทรหาคุณแม่ทุกวันนะคะ เห็นหน้ากันก็เหมือนอยู่ใกล้กันนั่นแหละค่ะอย่าคิดมากเลย อเมริกากับประเทศไทยอยู่ใกล้กันแค่นี้" หญิงสาวพูดพลางหัวเราะคึกคัก เป็นจังหวะที่ วิศรุตเดินตรงเข้ามาในวงสนทนา สโรชารู้สึกไม่อยากเห็นหน้าชายหนุ่มจึงทำเมินหน้าหนีและแกล้งลุกไปเข้าห้องน้ำ
"อ้าว คุณรุต ไม่รู้ว่าจะมาส่งบัวเหมือนกัน" เขายกมือไหว้คุณบงกช
"ขอโทษครับที่ไม่ได้บอกล่วงหน้า"
"ไม่เป็นไรจ้ะ
