วันถัดมา
บุษบันนั่งทานอาหารเช้าด้วยสีหน้าเหม่อลอยอยู่กับผู้เป็นมารดา สโรชายังคงนอนไม่ยอมตื่นเพราะเมื่อคืนหล่อนไปสังสรรค์กับเพื่อนมาเสียดึกดื่น ช่วงนี้จึงเป็นโอกาสที่ประจวบเหมาะที่จะบอกผู้เป็นมารดาเรื่องการตัดสินใจอนาคตของตนเอง
"คุณแม่คะ บัวมีเรื่องเรียนจะบอกคุณแม่ค่ะ"
"ว่าไงจ๊ะ ลูกตัดสินใจเรื่องเรียนได้แล้วใช่หรือเปล่า" ผู้เป็นมารดาเอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม แววตาบ่งบอกถึงความภาคภูมิใจในตัวบุตรสาวคนเล็กเป็นอย่างมาก
"ค่ะ บัวตัดสินใจที่จะไปเรียนต่อที่อเมริกานะคะ"
"บัวว่าอะไรนะลูก?" คุณบงกชเบิกตากว้างด้วยความตกใจเมื่อได้ยินบุตรสาวบอกเรื่องที่จะไปเรียนต่อต่างประเทศ นางรู้ดีว่าบุษบันสอบติดที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในสหรัฐอเมริกา แต่ไม่เคยคิดว่าเธอจะตัดสินใจเดินทางไป เพราะรู้ดีว่ามันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะอยู่ห่างจากครอบครัว
"ก็แค่ไปเรียนต่อ คุณแม่ก็รู้ว่าบัวดูแลตัวเองได้ อีกอย่างบัวก็มีเงินมากพอที่จะอ
