ศุภเสกข์เดินทางเข้ามาในบริษัทในช่วงสายหลังจากที่ไปส่งบุษบันเรียบร้อยแล้ว ผู้เป็นบิดามารดารออยู่ในห้องประชุมเพื่อประกาศข่าวสำคัญเรื่องที่บุตรชายจะขึ้นมาบริหารในตำแหน่งประธานบริหาร ศุภเสกข์เพิ่งตอบตกลงเรื่องที่จะเข้ามาดำรงตำแหน่งนี้กับครอบครัวเมื่อเช้า เพราะว่าเขาต้องการที่จะทำงานและไม่คิดฟุ้งซ่านเรื่องของบุษบันมากไปยิ่งกว่านี้ และนั่นถือเป็นข่าวดีของคุณศรที่อยากให้บุตรชายขึ้นมาทำงานแม้ชายหนุ่มจะอายุเพียงแค่สี่สิบห้าปีเท่านั้น
"ยินดีด้วยนะครับพี่ชาย คิดว่าผมต้องรออีกสองสามปีกว่าพี่จะยอมขึ้นบริหารซะอีกนะเนี่ย" ศุภกรเอ่ยทักพี่ชายขึ้นในขณะที่ผู้บริหารฝ่ายต่างๆ เริ่มเดินเข้ามาในห้องประชุม
"ยังไงก็ต้องขึ้นบริหารอยู่แล้วไม่ว่าช้าหรือเร็ว ทำซะตอนนี้ก็คงจะไม่เป็นอะไร"
"พ่อดีใจนะที่ลูกคิดแบบนี้" คุณศรเอ่ยขึ้น
"ผมมีจุดประสงค์ต่างหาก ผมจะทำงานหนึ่งเดือน แต่เดือนหน้าผมขอลางานไปเที่ยวสองอาทิตย์ครับ"
