“ขอโทษที่โทร.มายามวิกาล”
“อูย ไม่เลยครับ รับสายได้ตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมงครับคุณเสือ” เจริญตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงแจ่มใส ทั้งที่ตอนกดรับเสียงค่อนข้างหงุดหงิดงัวเงีย
“มีที่ดินแปลงอื่นที่น่าสนใจอีกไหม...โอเค ผมสนใจ...แล้วก็นัดลุงเนิ่นกับเจ๊อ้อยให้ผมด้วย สะดวกเมื่อไรก็ว่ามาเลย”
พยัคฆ์นัดแนะกับเจริญไม่นานก็วางสาย
“เอางั้นเลยเรอะ” ลูกคลื่นซึ่งฟังมาตลอดเอ่ยถาม
“ก็เอามันแบบนี้แหละ ทำธุรกิจนี่นา เล็กๆ ไม่ ต้องใหญ่ๆ เท่านั้น”
“นายว่าพวกเขาหลับกันแล้วเหรอ” ลูกคลื่นถามเพื่อนที่กำลังจะลงจากรถ
“หลับแล้วแหละ เพราะนอนเร็ว ลุงเนิ่นเล่าว่าต่อให้มีลูกจ้าง แต่นมที่รีดตอนตีสองตีสาม เมย์จะต้องลงมาดูควบคู่กับคนของบริษัทนมที่มากับรถ เพราะจะต้องมีการใช้น้ำยาตรวจการตกตะกอนของนมโดยเฉพาะทุกถังก่อนยกขึ้นรถ ตรวจละเอียด ตรวจเยอะกว่าปกติ ถ้าไม่ได้มาตรฐานก็ตีเป็นนมปกติไป”
“แต่ห้องนั้นยังเปิดไฟ” ลูกคลื่นชี้ไปยังห้องชั
