ตกเย็น เหล่าสาวๆ ก็พากันไปอาบน้ำและกลับมานั่งล้อมวงกันอยู่หน้าเต๊นท์
วิกานดาอาสาทำทุกอย่างอย่างขะมักเขม้น แบบที่เมื่อแครลอไรลด์ขยับไปหยิบจับสิ่งใด เธอก็จะยื่นมือเข้ามาช่วย
รวมถึงการทำอาหารเย็นด้วย แต่คงเพราะอากาศหนาวเพราะอยู่บนที่สูง ที่นี่จึงมืดเร็วกว่าปกติ
"พี่กานเนี่ยเก่งทุอย่างเลยนะแครล์" สองเพื่อนซี้ที่กำลังช่วยกันก่อไฟเพื่อให้ไออุ่นแอบพูดคุยกัน
"แล้วยังไง"
"ไม่ใจอ่อนบ้างเหรอ สงสารพี่กานนะ"
"เก็บปากไว้กินข้าวเถอะ ไม่ใช่ทางฉันย่ะ"
"จ้ะ จะคอยดู"
ก็หมอกชกรเอาแต่เชียร์จนออกนอกหน้า
"เอาไม้เพิ่มมั้ยคะ" ลลิลเดินเข้ามาหาคนทั้งคู่ที่กำลังล้อมวงใส่ไฟ
"ดีค่ะ" หมอกชกรบอก ก่อนจะรวบไม้จากมือลลิลมากองไว้ข้างตัว
"แล้วคุณกานล่ะคะ" แครลอไรลด์ถามออกมา เพราะเมื่อหันไปทางโต๊ะวางอาหารไม่เจอหล่อน
"สงสัยไปเข้าห้องน้ำค่ะ เมื่อกี้พี่กานบ่นๆ ว่าปวดท้อง"
ได้ยินแบบนั้นแครลอไรลด์ก็ลุกพรวดขึ้นยืนทันที
