แครลอไรลด์และวิกานดานั่งด้วยกันอยู่หน้าเต๊นท์ในยามเช้า ไม่ใช่เพราะรีบตื่นมาดูพระอาทิตย์ขึ้น แต่เพราะเมื่อคืน พวกเธอเดินกันไม่หยุด ก็วิกานดาท้องเสียทั้งคืน จากที่อายแครลอไรลด์ก็กลายเป็นต้องบังคับให้สาวสวยไปเฝ้า กว่าอาการจะดีขึ้นก็เล่นเอาเกือบสว่าง
ทั้งคู่จึงตกลงนั่งรอเพื่อร่วมทางทั้งสองตื่นนอนแทน แต่ด้วยสภาพตาโหล
"น้องหมอแครล์กลับเข้าไปนอนพักเถอะ เมื่อคืนก็ไม่ได้นอนเลย"
"ตาสว่างแล้วค่ะ" พูดพร้อมกับต้มกาแฟไปด้วย
ตอนนี้ท้องฟ้าเริ่มมีแสงสว่างมาบ้างแบบที่สามารถดับตะเกียงได้ แถมแครลอไรลด์ก็นั่งไม่อยู่สุข จัดแจงเตรียมกาแฟแบบทำมือให้ตัวเอง และเผื่อเพื่อนร่วมทางทั้งสาม
"พี่เลยทำให้น้องหมอแครล์ลำบากไปด้วยเลย รู้สึกผิดจังเลย" วิกานดาเอ่ยออกมาอย่างหงอยๆ
"จะได้จำไว้ค่ะ ว่าไม่ควรตามมาอีก"
"จ้า แม่คนใจร้าย" บอกพร้อมชันเข่าขึ้นและกอดไว้ ก็ทั้งรู้สึกเพลียและหนาว ซึ่งที่หนาวเพราะกองไฟเพิ่งจะมอดสนิท
