เขาไม่ได้มองผู้หญิงด้วยสายตาเช่นนี้มานานนักหนาแล้ว เพราะไม่เคยมีใครถูกตาต้องใจ แม้จะมีผู้หญิงแวะเวียนมาให้มองอยู่เสมอก็ตาม แต่ด้วยบุคลิกเงียบๆ ติดขรึมทำให้ไม่ค่อยมีใครกล้าเข้ามาตอแย ซึ่งก็เป็นผลดีสำหรับเขา
“แล้วแกจะมาคาดคั้นฉันให้ได้อะไรขึ้นมาวะ ยอมรับก็ได้วะว่ามอง ฉันอยากได้...”
ภีมวัจน์พูดยังไม่ทันจบประโยค ผู้เป็นเพื่อนก็พูดสวนขึ้นมาด้วยน้ำเสียงกลั้วหัวเราะ
“อะไรวะเห็นครั้งเดียวอยากได้แล้วหรือวะ”
“ไอ้บ้าวิชญ์!” คนหงุดหงิดด่าเพื่อนเสียงขุ่น “แกฟังให้จบก่อนสิวะ ฉันอยากได้ผู้หญิงคนนี้มาเป็นนางแบบโฆษณาบ้านตัวอย่างของฉันต่างหากล่ะ”
ที่ภีมวัจน์พูดออกไปก็หาใช่ความจริงทั้งหมด เพราะนอกจากอยากได้เธอมาเป็นนางแบบแล้ว อีกเหตุผลสำคัญในใจลึกๆ คงเป็นไปตามคำพูดของผู้เป็นเพื่อน
ใช่แล้ว...เขาอยากได้ผู้หญิงคนนั้น! อยากได้อย่างไม่เคยรู้สึกเช่นนี้กับผู้หญิงคนไหนมาก่อน
“เออ...ฉันก็ลืมไปว่าแกกำลังเฟ้นหาผู้หญิงมาเป็นนางแบบในโครงการหมู่บ้านเรือนไทยประยุกต์ของแกนี่หว่า แล้วผู้หญิงคนนี้ก็มีคุณลักษณะตรงตามที่แกต้องการอยู่พอดี สวยแบบไทยๆ แต่จะเรียกว่าสวยก็คงไม่ถูกนัก ต้องเรียกว่างามน่าจะเหมาะกว่า ปัจจุบันหาผู้หญิงหน้าตาแบบนี้ได้ยากเย็นเต็มทีว่ะ มีแต่สวยศัลยกรรมแทบทั้งนั้น”
“นั่นแหละ ฉันเบื่อนางแบบหน้าบล็อกเดียวกันจากเอเจนซีของแกเต็มทีแล้วว่ะ แทบแยกไม่ออกว่าคนไหนเป็นคนไหน อยากรู้นักว่าถ้าเกิดพวกเจ้าหล่อนแต่งงานไป ลูกที่ออกมาจะหน้าตาเป็นยังไง คาดว่าคงดูไม่จืดเป็นแน่”
“แหม...ปากจัดจริงไอ้คนหน้าหล่อสามโลก” กรวิชญ์ค่อนคนพูดด้วยน้ำเสียงติดหมั่นไส้ มองเพื่อนสนิทที่มักจะถูกใครต่อใครโดยเฉพาะสาวๆ ตั้งฉายาให้ว่าหล่อสามโลกอย่างขวางๆ
“ฉันพูดจริง หรือแกจะเถียง” ภีมวัจน์พูดด้วยน้ำเสียงเจือหัวเราะแล้วเร่งความเร็วของรถขึ้นจากเดิม อารมณ์หงุดหงิดค่อยๆ หายไปโดยไม่รู้ตัว
“เออ มันก็จริง อย่าว่าแต่แกเลย ฉันเองเห็นแล้วยังงงเลย แต่ละคนหน้าบล็อกเดียวกันหมด”
เจ้าของเอเจนซีชื่อดังพูดพลางมองเจ้าของฉายาหล่อสามโลก หรือผู้ชายที่สาวๆ อยากจะฝันถึงจากผลสำรวจของนิตยสารชื่อดัง เพื่อนของเขาคนนี้มีดวงหน้าขาวจัด สองข้างแก้มเป็นสีเขียวจางๆ จากเคราที่เพิ่งถูกโกนออก คิ้วเข้มได้รูปทั้งคู่พาดโค้งขนานไปกับดวงตาคมกริบ ภายใต้ขนตางอนจนผู้หญิงยังอาย เปลือกตาพับซ้อนจนเห็นเป็น ๒ ชั้นได้อย่างชัดเจน จมูกโด่งคมได้รูปสวย ปากหยักหนาแดงระเรื่อ
ผู้หลักผู้ใหญ่หลายคนที่เห็นมักเอ่ยปากว่าภีมวัจน์หน้าตาหล่อแบบคนโบร่ำโบราณ แต่เจ้าตัวไม่ค่อยปลื้มกับคำชมนี้สักเท่าไร
เพื่อนของเขาเป็นทายาทคนสุดท้องของเอเอสเอสกรุ๊ป ซึ่งเป็นบริษัทรับเหมาก่อสร้างและอสังหาริมทรัพย์ขนาดใหญ่อันดับต้นๆ ของประเทศ หลังจากเจ้าตัวกลับจากต่างประเทศเมื่อปีก่อน ก็เริ่มฝึกงานจากระดับล่างขึ้นมา เรียกว่าเริ่มต้นตั้งแต่เป็นกรรมกรก่อสร้างกันเลยทีเดียว ซึ่งภีมวัจน์ก็ทำได้ดีจนเป็นที่ยอมรับของบรรดาพนักงานทุกระดับชั้น
“เดี๋ยวนี้อย่าว่าแต่ผู้หญิงเลย แม้แต่ผู้ชายยังเสพติดศัลยกรรมไม่แพ้กัน ถ้าลองกลับไปดูหน้าเดิมๆ อาจจะจำตัวเองไม่ได้ด้วยซ้ำ”
กรวิชญ์พยักหน้าเห็นด้วย เพราะที่ผู้เป็นเพื่อนพูดก็ไม่ได้เกินจากความเป็นจริงไปนัก ปัจจุบันทั้งผู้ชายผู้หญิงต่างเสพติดการทำศัลยกรรมกันอย่างหน้ามืดตามัว จนกระทั่งลืมนึกถึงผลเสียที่จะตามมาในอนาคต ไม่ต้องดูใครที่ไหน นายแบบนางแบบในเอเจนซีของเขานั่นไง แต่ละคนหน้าตาหล่อสวยศัลยกรรมแทบทุกคน ทำกันจนจำเค้าหน้าเดิมแทบไม่ได้
“มันก็จริงอย่างที่แกพูดว่ะไอ้ภาม สมัยนี้หาผู้หญิงหน้าตาสวยตามธรรมชาติได้ยากยิ่งกว่างมเข็มในมหาสมุทรแล้วมั้ง แต่ผู้หญิงคนนั้นสวยจริงๆ ดูก็รู้ว่าไร้ซึ่งศัลยกรรม”
จบคำพูดของผู้เป็นเพื่อน พลันในห้วงความคิดของภีมวัจน์ก็ปรากฏภาพของผู้หญิงหน้าตาสวยประหลาด ที่มองเขาราวกับเห็นผีคนนั้นผุดวาบขึ้นมาทันที ชายหนุ่มแปลกใจตัวเองไม่น้อย ว่าเหตุใดในหัวของเขาจึงเต็มไปด้วยภาพของเธอทั้งที่ไม่เคยปรากฏภาพของผู้หญิงคนไหนมาก่อน
“ว่าแต่แกจะไปควานหาตัวเธอได้ที่ไหนวะ กรุงเทพฯ ไม่ได้แคบๆ นะโว้ย”
“มันก็คงไม่กว้างจนหากันไม่เจอหรอกว่ะ” คนพูดพูดด้วยน้ำเสียงมั่นใจ
“แต่มันก็ไม่ได้แคบจนมาโคจรมาเจอกันง่ายๆ นักหรอกว่ะ แต่ดูแกมั่นอกมั่นใจเหลือเกินนะว่าจะต้องเจอตัวเธอ”
ภีมวัจน์นิ่ง ไม่ตอบเพื่อน เขาเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเหตุใดเขาจึงรู้สึกมั่นอกมั่นใจเช่นนั้น อาจเป็นเพราะลางสังหรณ์ในใจลึกๆ บอกเขาว่าจะได้พบกับผู้หญิงคนนี้ในอีกไม่ช้า
“เอาวะ ยังไงฉันก็ขออวยพรให้แกเจอกับเธอในเร็ววันแล้วกันว่ะ ว่าแต่แกอยากได้เธอมาเป็นนางแบบอย่างเดียวจริงๆ หรือวะ” กรวิชญ์แกล้งถามยิ้มๆ ทำเอาคนที่ไม่ได้คิดอย่างนั้นจริงๆ รีบปรับสีหน้าก่อนตอบเสียงเคร่งเครียด
“แล้วแกคิดว่าถ้าฉันอยากได้อย่างที่แกพูดฉันจะได้ไหมล่ะ”
คนถูกถามยังไม่ทันตอบ จากัวร์คันงามก็แล่นมาถึงหน้าโรงแรมดังย่านกลางกรุง ซึ่งเป็นสถานที่จัดงานเปิดตัวห้องชุดสุดฮิปที่ทั้งคู่มาร่วมงานเสียก่อน ทำให้ต้องยุติการสนทนาลงแต่เพียงเท่านั้น