พิมพ์ณดาปัดเรื่องคนอื่นออกมุ่งทำงานตรงหน้าให้เสร็จโดยเร็วอยากพักเต็มแก่แล้วนี่ก็ใกล้ถึงเวลาเลิกงาน ไม่อยากหอบกลับไปทำต่อที่บ้านก็ต้องรีบเคลียร์ให้เสร็จ ผ่านไปร่วมยี่สิบนาทีเลยเวลาเลิกงานไปเรียบร้อย เสียงรองเท้าส้นสูงเดินเป็นจังหวะตรงเข้ามาหาหล่อนเงยหน้าขึ้นมองก็เห็นสาวไซด์ไลน์คนนั้นยืนเท้าสะเอวหน้าโต๊ะ
“ป้า! หนูรอเป็นชั่วโมงแล้วนะใจคอจะให้รอไปถึงไหน”
“ยี่สิบนาทีย่ะอย่าคิดว่าฉันไม่ดูนาฬิกา แล้วเรียกใครป้า เดี๋ยวตบนมแตกซะหรอก” ง้างมือขึ้นจะตบจริงๆ สาวคนนั้นถึงหน้าจ๋อยลากเก้าอี้มานั่งหน้าโต๊ะทำงานคอยมองคนจ้างตัวเองหัวปักบนกองเอกสาร
“หนูล้อเล่นค่ะอย่าโกรธเลยนะ”
“ฉันไม่โกรธเธอหรอกแต่ก่อนจะออกมาข้างนอกช่วยถอดชุดนักศึกษาก่อนได้ไหมเสียสถาบันหมด ฉันก็จบจากที่นี่นะยะ” แยกเขี้ยวเล่นบทโหดใส่สาวสวยที่ตอนนี้เบะปากเอาแต่ใจไม่อยากฟังหล่อนบ่น
“อีกเดี๋ยวก็ลาออกแล้วขอหนูใส่ถ่ายรูปอัปไอจีหน่อยเหอะ”
“ทำไ
