“หยุดคิดเลยแก ปีที่แล้วมีแข่งกินขนมด้วยถ้าปีนี้มีอีกแกได้เบาหวานขึ้นกลางงานได้ลากส่งโรงบาลให้วุ่นวายแน่” ที่เพื่อนพูดมาก็ถูก ลูกหมูทำปากยื่นเสียใจที่อดสมัครเข้าแข่งกันกะพริบตาปริบมองพิมพ์ณดาขอกระดาษมาอ่านทวนอีกรอบ อ่านแล้วก็ยิ้มมีกำลังใจอยากลดน้ำหนักขึ้นมาเผื่อปีหน้าจะได้ลงแข่งประชันความสวยบ้าง ว่าแล้วลูกหมูก็ฉีกซองยัดช็อกโกแลตเข้าปากคำใหญ่เคี้ยวกรุบกรอบเอร็ดอร่อย
ภวัตทำงานทั้งวันไม่รู้จะได้กินอะไรบ้างหรือยังหล่อนโทรสั่งอาหารร้านในไร่ให้เข้าไปส่งถึงที่ก็นึกว่าเขาจะกินทันทีแต่ดันถือติดมือมากินกับหล่อนที่ออฟฟิศ วันนี้หล่อนให้ป้านงค์ห่อข้าวมาให้
เงินเดือนเพิ่งออกไปก็เกือบหมดแล้วยัยหนูนาโทรมาขอเพิ่มบอกยังไม่มีโรงแรมไหนรับเข้าทำงาน อยู่ว่างๆ ก็ออกเที่ยวบ้างเงินก็เลยหมด น้องคนนี้ถ้าไม่มีหล่อนจะเป็นยังไงก็ไม่รู้ ต้องทำยังไงถึงจะดัดนิสัยพิมพ์นาราให้เป็นผู้เป็นคนเสียที
“คิดอะไรอยู่เหรอ” เห็นหล่
