เมื่อกลับมาถึงบ้าน ปอแก้วก็ขึ้นไปเก็บตัวบนห้องนอนทันที และปูเองก็ไม่ได้ซักถามอะไรลูกสาว ด้วยรู้จักนิสัยของลูกรักดีว่าเป็นยังไง หากยังไม่พร้อมจะเล่า ถามยังไงก็ไม่มีทางเล่าแน่นอน ตอนนี้ได้แต่รอให้ปอแก้วอารมณ์เย็นก่อน และส่วนจะเล่าความจริงให้ฟังนั้นก็อีกเรื่อง
“สวัสดีครับน้าปู” เด็กรับใช้เดินนำตรีเข้ามาในบ้านของนาง นางรับไหว้ลูกชายของเพื่อน แม้จะรู้สึกไม่พอใจ แต่ก็ยิ้มรับไหว้ชายหนุ่มพร้อมเชิญอีกฝ่ายนั่งลงที่โซฟาตรงหน้าของตน พร้อมสั่งให้เด็กรับใช้นำน้ำมารับแขก
“มีอะไรหลานตรี” นางถามทั้งๆ ที่รู้ว่าชายหนุ่มมาบ้านตนเองทำไมเวลานี้ จะว่าไปก็ยังไม่ได้ดึกอะไร เพราะเพิ่งจะหนึ่งทุ่มเอง
“ผมมาขอโทษน้าปูครับ” เขาพูดพร้อมกับเคลื่อนตัวลงจากโซฟาตัวที่นั่งแล้วคลานเข่าไปกราบเท้าของเจ้าของบ้าน การกระทำของชายหนุ่มทำให้อารมณ์ที่ขุ่นมัวไม่พอใจก่อนหน้าได้คลี่คลายลงไปได้บ้าง แต่ก็ยังรู้สึกเคืองอยู่ดี
“อือ...ลุกข
