ไรอันจูงมือเล็กของหญิงสาวเดินเข้ามาในคาแฟ่เล็กๆ ที่ถูกตกแต่งต้นไม้ ดอกไม้ ให้ความรู้สึกผ่อนคลาย ก่อนจะหันมาถามคนตัวเล็กที่เดินตามเงียบๆ ไม่พูดอะไร
“สวยดีนะ คุณว่าไหม”
“ค่ะ”
จันทร์เจ้าพยักหน้าเห็นด้วยขณะที่กวาดสายตามองไปรอบๆ บรรยากาศของร้าน ก่อนที่ไรอันจะเลือกที่นั่งตรงมุมหนึ่งของร้าน แล้วปล่อยมือเธอให้เป็นอิสระ เพราะต้องแยกกันนั่งคนละฝั่งของเก้าอี้ที่ถูกจัดไว้
“ทำไม ทำหน้าแบบนี้ไม่ชอบคาแฟ่เหรอ”
ไรอันเอ่ยถาม หลังจากที่เห็นดวงตาคู่สวยมองมาด้วยสายตาแปลกๆ แถมใบหน้างดงามยังไม่ปรากฏรอยยิ้มอย่างที่คาดเอาได้แต่แรก ทว่าจันทร์เจ้ากลับส่ายๆ เบาๆ ก่อนจะเอ่ยบอกตามความเป็นจริง
“เปล่าค่ะ จันทร์ก็แค่สงสัยว่าทำไมคุณถึงพามาคาแฟ่”
“แล้วทำไมผมจะพามาไม่ได้ล่ะ มันมีกฎข้อไหนไม่ให้ผมพาคุณมาคาแฟ่งั้นเหรอ”
ไรอันไม่ตอบ หากแต่ย้อนถามอย่างกวนๆ ก่อนที่พนักงานจะเดินมารับออเดอร์ ทำให้ทั้งสองคนต้องหยุดสนทนากันชั่ว
