“เดี๋ยวก่อนสิจันทร์ หยุดเดินแล้วหันมาคุยกันก่อน”
ไรอันเรียกหญิงสาวเอาไว้ ขณะตามเธอเข้ามาในห้องนอน แล้วฉุดแขนเล็กให้พลิกตัวหันมาเผชิญหน้ากัน จันทร์เจ้าสะบัดแขนแรงๆ จนหลุดจากมือใหญ่ จ้องใบหน้าหล่อเหลาด้วยความโกรธ
“ทำแบบนี้ทำไมคะคุณไรอัน คุณให้เงินสิบล้านกับคุณอาวศินทำไม”
“คุณก็ได้ยินข้อตกลงของผมกับอาคุณแล้วนี่ จะถามอีกทำไม”
“ฉันได้ยินค่ะ แต่ไม่เข้าใจว่าทำไมคุณต้องให้เงินมากมายขนาดนั้นกับอาวศินด้วย คุณต้องการอะไรกันแน่”
จันทร์เจ้าไม่เชื่อว่าไรอันจะให้เงินกับผู้เป็นอาฟรีๆ โดยที่ไม่ได้อะไรตอบแทน แต่ประโยคของเขาที่สวนกลับมาก็ทำให้เธออึ้งไปหลายวินาทีเช่นเคย
“ต้องการให้คุณปลอดภัยไง ผมไม่ต้องการให้ผู้หญิงของตัวเองต้องอยู่อย่างหวาดระแวงว่าเมื่อไหร่จะโดนขู่จากคนในครอบครัวอีก”
ดวงตาทั้งสองคู่ประสานกันนิ่งนาน ต่างฝ่ายต่างเกิดความรู้สึกลึกๆ บางอย่างที่บอกว่ามันคือสิ่งดีๆ แต่ก็ดูเหมือนจะยังมีเส้นบ
