จันทร์เจ้ายกมือขึ้นมาปิดปากตัวเอง รู้สึกเข่าอ่อน แทบจะทรุดลงกับพื้นห้องน้ำเมื่อเห็นเงาสะท้อนของตัวเองในกระจก ถึงแม้จะทำใจมาแล้วว่าเรือนร่างของเธอจะช้ำกับบทรักร้อนแรงของเขาเมื่อครู่ แต่ก็ไม่คิดว่าไรอันจะฝากรอยจ้ำแดงๆ เต็มลำคอระหง และเนินอกอวบขาวได้มากมายถึงเพียงนี้
‘คนบ้า! ทำแบบนี้แล้วฉันจะออกไปข้างนอกได้ยังไง’
คิดแล้วก็อยากจะข่วนใบหน้าหล่อเหลาเขาแรงๆ สักทีเป็นการเอาคืน แต่จันทร์เจ้ารู้ดีว่าความเป็นจริงแล้วเธอไม่สามารถทำแบบนั้นกับเขาได้ เพราะขนาดแค่ต่อปากต่อคำกับเขายังโดนทำโทษขนาดนี้ แล้วถ้าเกิดเธอไปสร้างรอยแผลบนใบหน้าหล่อเหลานั่นให้ เธอไม่อยากจะคิดถึงสภาพของตัวเองตอนที่อีกฝ่ายเอาคืนเลยจริงๆ
สิ่งที่ทำได้ตอนนี้คือเก็บความโกรธ ความคับแค้นไว้ในใจ แล้วก็ลืมสิ่งที่เขาได้กระทำกับเธอไปเสีย จากนั้นก็รีบอาบน้ำแต่งตัวให้เสร็จ เพื่อทำอย่างอื่นต่อ จะได้ไม่ต้องจมอยู่กับความคิดลบๆ ที่ไม่เกิดประโยชน์อะ
