บทที่2 คนนอกสายตา
1176 คำ
บทที่2
คนนอกสายตา
งานแข่งขันกีฬายังไม่จบอย่าพึ่งนับศพทหาร ฉันพยายามเอาตัวเองเข้าไปอยู่ในจุดเสี่ยงแต่ก็ถูกนังลิลลี่ปาดหน้าเค้กทุกรอบ
"กูแนะนำให้มึงเดินไปบอกเจ้าขุนตอนนี้เลยว่ามึงชอบมัน"
"จะบ้าหรือไง กูไม่กล้ามึงดูดิเจ้าขุนไม่มองหน้ากูด้วยซ้ำ"
แฮร่!!!!
สองสาวหันไปมองหน้าโก๋สายเผือกประจำห้อง เขาหวังกระโดดลงมาเพื่อให้พวกเธอตกใจแต่กลายเป็นว่าสองสาวไม่ได้สนใจเขาเลยสักนิด
"พวกเธอไม่ตกใจหน่อยเหรอ"
"ปัญญาอ่อนมากโก๋"
"ฮืออออ ซอลเธอพูดแบบนี้ฉันเสียใจนะโว้ย!"
"ไปตายซะอิโก๋ คนกำลังเครียดอย่ามากวนประสาท"
"มีอะไรปรึกษาฉันได้นะมิเกล รู้ไหมฉันเนี่ยเป็นกูรูเรื่องความรักเลยนะ"
"สภาพ-_-" ซอลเบะปากใส่ ตอนนี้เพื่อนรักของเธอกำลังทุกข์ใจเรื่องผู้ชายเธอจึงต้องคอยอยู่เป็นกำลังใจและช่วย ซ้ำเติม!
โก๋มองไปตามสายตาของมิเกลถึงได้เข้าใจว่ามิเกลนั้นต้องแอบชอบเพื่อนของเขาอย่างเจ้าขุน แต่ตอนนี้เขารู้ดีกว่าลิลลี่กำลังหมายปองเจ้าขุนอยู่เหมือนกัน
"ไอ้ขุนแผนมันทำบุญด้วยอะไรวะ ทำไมมีแต่สาวๆมาชอบมัน"
ตกเย็นระหว่างที่ทุกคนกำลังวุ่นวายกับการเตรียมรับถ้วยรางวัลมิเกลรีบจ้ำอ้าวเดินตามหาเจ้าขุนจนเห็นเจ้าขุนกำลังยืนคุยกับสภานักเรียนด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
"เฮ้อออ หล่อจัง"
"เธอชอบมันก็บอกมันไปเลยสิมิเกล"
โก๋ยืนอยู่ด้านหลังชะโงกหน้าไปมองเพื่อนชายของตัวเอง เห็นแล้วหมั่นไส้
"ใครชอบฉันไม่ได้ชอบ ไม่เคยคิดที่จะชอบเจ้าขุนเลย หึ! ไม่ชอบก็คือไม่ชอบไง!"
"อาฮะ ไม่ชอบก็คือไม่ชอบ ไงไอ้ขุนแผน"
มิเกลหันมาอีกทีก็พบว่าเจ้าขุนยืนอยู่ตรงหน้าเขามองเธอตาปริบๆ เล่นเอาคนตัวเล็กกลืนน้ำลายเหนียวลงคอช้าๆ เขาได้ยินสิ่งที่เธอพูดแน่นอน
"ทำไมยังไม่ไปเข้าแถว จะปิดพิธีมอบเหรียญนักกีฬาแล้ว"
"พอดีเรามาตามหาซอลอะ"
เจ้าขุนพยักหน้าตอบเฉยๆ เขาหันกลับไปช่วยสภานักเรียนเตรียมงานกันต่อ มิเกลจึงต้องจำใจเดินคอตกกลับมา
เมื่อการมอบถ้วยรางวัลจบลงคนที่ได้เสียงกรี๊ดดังที่สุดน่าจะเป็นเจ้าขุน เขาทั้งหล่อ รวย มีมารยาทที่ดี เรียบร้อย ที่สำคัญเขาให้ความสำคัญกับทุกคนจริงๆ
"กรี๊ดดด พี่เจ้าขุนหล่อมากกกก"
มิเกลแทบขาดใจตายทำไมมีแต่คนชอบเจ้าขุนสาวๆสวยๆต่างเข้าไปขอถ่ายรูปผิดกับเธอที่ไม่มีอะไรไปสู้พวกเธอเหล่านั้นเลย
"มึง.... กลับยัง" ซอลเดินตามมากอดคอเพื่อนรัก
"รอพี่มารับอะ" สาวน้อยแก้มป่องยืนคอตกรอพี่ชายมารับ เธอมองไปที่เจ้าขุนแล้วน้ำตาตก วันนี้ลิลลี่ได้กลับขึ้นรถบ้านเจ้าขุนด้วย ลุงหมอศิลามารับเองเหมือนเป็นการเปิดตัวแฟนเลยยิ่งลิลลี่หันมายกยิ้มให้เธอ เธอยิ่งสิ้นหวังยืนน้ำตาตกใน
"ฮืออออ"
"น่าสงสารยิ่งนักเธอช้าอะ" โก๋เดินมาตบไหล่มิเกลเบาๆ
"ไอ้โก๋บ้า ฮึก!"
"เธอชอบมันก็บอกมันไปตรงๆสิ"
"แล้วถ้าเจ้าขุนไม่ชอบฉันล่ะ ถ้าเขาถอยห่าง หลบหน้าฉันจะทำยังไง ฮือออ"
"ไม่ลองก็ไม่รู้เธอลองคิดดูนะ เธอจะทนได้ไหมถ้าไอ้ขุนมันคบกับลิลลี่"
"ไม่ได้! ไม่ยอมฉันไม่ยอมแน่!!"
"งั้นเธอก็ต้องรีบบอก นี่เหลือเวลาอีกแค่เดือนเดียวนะ พวกเราจะจบม.6แล้ว จะทำอะไรก็รีบทำซะ"
โก๋ยิ้มกริ่มหลังจากบอกเทคนิคมัดใจชายไปที่สำคัญหลังจากนั้นมิเกลก็ยอมให้โก๋เป็นที่ปรึกษาปัญหาเรื่องหัวใจชั่วคราว เธอกลับมาถึงบ้านก็เจอพ่อกับแม่กำลังหยอกล้อกันด้วยการทำอาหารตั้งแต่จำความได้เธอก็ทานมันมาตลอดนั่นก็คือ ปูผัดผงกะหรี่ถ้าจะเปลี่ยนเมนูก็คงเปลี่ยนจากปูเป็นกุ้ง
"มาร์ชวันนี้เป็นยังไงบ้างเหนื่อยไหมลูก" มาลินีถามไถ่ลูกชายคนโตพร้อมเดินมาหอมแก้มลูกชายกับลูกสาวคนละที
"เหนื่อยครับแต่ก็สนุกเจอคนไข้หลากหลายดี"
"ดีแล้วลูก ตอนที่พ่อเรียนพ่อก็เหมือนลูกนี่แหละ ตั้งใจ อดทนนะลูก"
"ครับแม่"
"แล้วเราล่ะมิเกลปีนี้จะเรียนจบไหม"
"แม๊! หนูเนี่ยตั้งใจเรียนสุดๆแล้วนะคะ"
"จ้าแม่คนเก่งเรียนยังไงเกรดเทอมที่แล้วไม่สวยเลย" หมอก้องเดินออกมาจากในครัวพร้อมอาหารมื้อเย็นของวันนี้
"ถึงเกรดหนูจะไม่สวยแต่เบ้าหน้าหนูสวย จบค่ะ!"
"มะเหงกนี่ไงมิเกล ไม่เข้าใจตรงไหนก็ถามพี่นะเมื่อวานเจ้าขุนก็โทรมาจะขอมาติวที่บ้านเราพี่เลยนัดเป็นวันเสาร์"
วันเสาร์ก็พรุ่งนี้นะสิ! ฉันเก็บอาการเอาไว้แม้ในใจจะไม่อยู่กับเนื้อกับตัวก็เถอะเจ้าขุนจะมาบ้านฉัน
มิเกลนั่งเหม่อลอยจินตนาการถึงวันพรุ่งนี้เธอจะแต่งตัวสวยๆนั่งติวหนังสือกับเจ้าขุนสองต่อสองแล้วสลับกันป้อนขนมป้อนน้ำ จบด้วยการดูหนังรักโรแมนติก สาวน้อยอย่างเธอคงได้นั่งซบไหล่จนถูกเขาจับเชยคางเพื่อจูบเบาๆ
"เหี้ยย!!"
เมื่อได้สติกลับมามิเกลก็ต้องร้องอุทานด้วยความตกใจเมื่อพี่ชายของเธอหยิบปูในจานขึ้นมาจุ๊บปากน้องสาว เธอชอบเหม่อลอยจนคนในบ้านเป็นกังวล
"ฮ่าๆๆ เหม่ออะไรมิเกล"
"พี่มาร์ชอะ หนูไม่ได้เหม่อแค่คิดอะไรเรื่อยเปื่อย"
"มิเกลลูกอายุ18แล้วนะ ทำไมถึงชอบเหม่อลอยมีอะไรก็บอกพ่อนะลูก"
"หนูไม่ได้เป็นอะไรค่ะพ่อ หนูแค่คิดอะไรไปเรื่อย"
เธอเฉไฉแถไปเรื่อยหลังจากทานมื้อเย็นเสร็จมิเกลก็รีบกลับขึ้นห้องเพื่อจดไดอารี่เรื่องราวในวันนี้ กรอบรูปบนโต๊ะกระตุ้นหัวใจเธอให้กระชุ่มกระชวยเหลือเกิน รูปครอบครัวเธอและครอบครัวของเจ้าขุน ครั้งหนึ่งทั้งสองครอบครัวเคยไปเที่ยวต่างจังหวัดด้วยกันซึ่งในรูปเจ้าขุนใช้สองมือทำเขากวางอยู่บนหัวเธอ
"สู้ๆนะมิเกลสักวันเธอต้องได้ครอบครองหัวใจของเจ้าขุน"
-------------------------------
โธ่ลูกสาวรักเขาข้างเดียวเหรอเนี่ย
ใครยังไม่เคยอ่านรุ่นพ่อของเจ้าขุน อ่านได้ในเรื่องเด็กเลี้ยงของคุณอา (นิยายอิโรติกเย็บดุมาก)
อ่านแล้วอย่าลืมคอมเมนต์ให้ไรท์บ้างนะคะไรท์กำลังปั่นงานให้ค่ะ
- ผู้เขียน
