ลัมสร้างสถานะการณ์เพื่อจะได้มาเจอไอบ่อยๆ โดยส่วนใหญ่จะเข้าทางเรื่องงานที่ทำให้ไอหลีกเลี่ยงไม่ได้ ตาคมคอยจับจ้องหญิงสาวทุกการกระทำจนไม่สนว่าใครจะมองเขายังไง ผมไม่กล้าพูดคุยกับเธอ ไม่อยากให้ไอโกรธ กลัวทำเธอรำคาญ
ส่วนฝ่ายที่ถูกมองก็ทำหน้าตึงหน่อยๆอย่างหงุดหงิด ใครล่ะจะอยากถูกจ้องตลอดเวลาอย่างนี้ น่ารำคาญชะมัด
"ช่วงนี้คุณชวนผมทานข้าวบ่อยนะครับ" ภพภูมิแซะลัม
"ก็ผมจีบเลขาคุณอยู่" ลัมจงใจบอกขณะที่ไอยกกาแฟมาเสริฟ
"แต่ดูท่าจะกินแห้วซะล่ะมั้ง" ภพภูมิแซวแล้วยิ้มขำเมื่อเห็นสีหน้าตึงๆของเลขาสาว
"......"ลัมจิบกาแฟดำด้วยท่าทางนิ่งๆอย่างเคย
"ไอ ผมรบกวนขอบราวนี่สักชิ้นนะ คุณลัมจะรับเป็นอะไรดีครับ" ภพภูมิหันมาถามลัมเรื่องของว่าง
"พี่ไม่เอาครับ" ลัมหันบอกไอแทนตัวเองด้วยคำพูดสนิทสนม ส่วนไอก็รับคำสั่งหน้านิ่งแต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้หน้าหวานๆของเธอดูโหดขึ้นเลย
นี่ถ้าไม่ติดว่าใกล้เปิดตัวโครงการร่วมทุนครั้งใหญ่ของสองบริษัทไอจะลาพักร้อนยาวๆให้ดู เขาจะตื้อทำไมนักหนา อย่างเขาหาได้เป็นร้อยเป็นพันคนแถมมีดีกว่าเธอทุกทางด้วย เขาต้องการอะไร!! ไอคิด
ด้วยเหตุที่บอสทั้งสองมีรสนิยมด้านกีฬาเหมือนกันพวกเขาจึงมักชวนกันมาทำกิจกรรมการแจ้งบ่อยๆ และนี่ก็เป็นอีกครั้ง
ไอรดาที่อยู่ทีมเดียวกับบอสภพภูมิเปลี่ยนจากชุดทำงานเป็นชุดกีฬาขาสั้น ส่วนทางด้านลัมก็มากับเลขาเขาเช่นกัน ยิ่งอยู่ในชุดนักกีฬายิ่งทำให้เขาโดดเด่นไปอีกแบบ เพราะชุดที่รัดรูปจึงเห็นมัดกล้ามที่สมบูรณ์แบบของเขาได้อย่างชัดเจน
ไอรดาเกลียดสมองตัวเองที่จดจำกล้ามเนื้อทุกสัดส่วนเขาได้แม้ทุกการเคลื่อนไหวมัดกล้ามใดจะขยับ
ซูซี่ดูดี๊ด๊าเพราะเธอไม่เคยมีช่วงเวลาพิเศษอย่างนี้กับบอสเลย เธอมาในชุดกระโปรงสั้นสุดเซ็กซี่สีขาวพร้อมเสื้อสปอตเกริ์ลแหวกอกเบาๆสีชมพูอ่อน
เกมส์แบดมินตันเป็นอะไรที่ใครก็เล่นได้ การแข่งขันครั้งนี้ก็แค่เรียกเหงื่อไม่ได้เล่นเป็นจริงเป็นจังอะไร แถมเล่นในร่มเปิดแอร์ซะชุ่มปอดไปอีก
ไอรดาทำหน้ามุ้ยหน่อยๆอย่างไม่ตั้งใจ ทำไมหมู่นี้บอสเอาแต่ให้เธอทำอะไรไร้สาระก็ไม่รู้ ถึงเราจะชอบเล่นเกมส์กันตอนพักหรือตอนว่างบ้างก็เถอะ แต่แบบที่มีคนอื่นด้วยนี่มันอึดอัดมากนะ
บอสภพเริ่มเสริฟลูกขนไก่ก่อน ทั้งสองทีมตีโต้กันไปมาเบาๆ มันจะไม่มีอะไรถ้าลัมจะไม่คอยแต่จะตีส่งให้ไอจนเธอหน้างอเข้าไปใหญ่ ความกรุ่นโกรธของไอที่มีต่อลัมทำให้การแข่งขันดูจะดุเดือดขึ้น ไอฟาดไม้แรงๆลงไปที่ลูกที่ส่งให้ซูซี่ ซูซี่ที่ไม่พอใจไออยู่แล้วก็โต้กลับมาอย่างเอาเป็นเอาตาย การตีแบดกระชับมิตรจึงแปรเปลี่ยนเป็นสงคราม
เสียงหวดลูกแหวกอากาศดังวืดๆทำเอาบอสภพตื่นเต้นกับเกมส์ไปด้วย เขาที่ตีลูกอย่างไม่ยอมลดละทำให้ไปกระตุ้นต่อมเอาชนะของลัมอีกทาง
วืด~~~~
ตุบ!!
คะแนนทั้งสองทีมสูสีกันจนกินกันไม่ลง ยังไอเหนื่อยหอบเธอก็ยิ่งโกรธลัม เธอไม่อยากเห็นเขาชนะ ต้องไม่ใช่เกมส์นี้!!
ตุบ!!
ไอตีลูกที่ซูซี่ส่งมาหมายว่ามันคือกระสุนปืนสาดใส่เธอ
วืด~~~
ไอตีลูกขนไก่พร้อมส่งสายตามาดร้ายมายังลัม ลูกขนไก่ชนเข้ากับแผงอกเมื่อลัมคิดยอมแพ้ไอทุกทาง 'ขอโทษที่บังอาจสู้ไอ'
จบเกมส์ทีมบอสภพเป็นฝ่ายชนะ ภพภูมิดีใจจนกระโดดตัวลอยเข้ามากอดไอ
"เราชนะๆๆฮ่าๆๆๆ" ไอที่เพิ่งถอนสติออกจากภวังค์โกรธกอดบอสตอบแล้วยิ้มดีใจที่เอาชนะลัมได้สักที ลัมมองการกระทำของคนทั้งคู่ราวถูกเชือกที่มองไม่เห็นตรึงไว้ รู้อย่างนี้จะเอาชนะให้ขาดลอยเลย
=br=
"คุณคิดยังไงกับน้องไอ" ลัมถามภพภูมิตรงๆในขณะที่ทั้งคู่อาบน้ำอยู่ในห้องน้ำกว้างของสโมสรด้วยกัน
"......." ภพภูมินิ่งไปนานเพราะเขาก็ไม่รู้คำตอบ คิดยังไงนะหรอ หมายถึงชอบแบบชู้สาวหรือเปล่า เอ แล้วมันยังไงล่ะฮึ
"ผมเป็นพ่อของลูกเธอ" เพราะการไม่ตอบคือคำตอบที่แน่นอนว่าไม่ใช่การปฏิเสธ ลัมจึงชิงบอกคู่แข่งหมายตัดกำลัง
"......" มิน่าพวกเขาถึงมีอาการแปลกๆเมื่อเจอกัน ภพภูมิคิดย้อนไปและตกใจไม่น้อยที่ได้ยิน
"เราเป็นแฟนกัน"ลัมย้ำ
"เคยเป็น" ภพภูมิแก้ให้ก่อนจะบีบยาสระผมที่ฝ่ามือ
"....."
ซ่าๆๆๆ เสียงน้ำจากฝักบัวดังชัดเมื่อไม่มีเสียงสนทนา
"คุณชอบไอ?" ลัมถาม
"ผมไม่ขอตอบ"
"ต่อให้เป็นอย่างนั้นผมก็ไม่ออมมือหรอกนะ"
"ถ้าผมจะจีบไอรดาจริงๆคุณคงแพ้ตั้งแต่เริ่มแล้วล่ะ" เพราะต่อให้ไม่มีคู่แข่ง ดูท่าทางไอจะไม่เอาเขาอย่างแน่นอน
"....."
"ดูเธอไม่ค่อยชอบคุณเลยนะ"
"แล้วคุณล่ะ คิดยังไงกับเธอ"ลัมถามกลับ
"สำคัญด้วยหรอ!?"ภพภูมิถาม
"สำคัญสิ!!"
ภพภูมิยกยิ้มมุมปาก
"ต่อให้ผมไม่ลงแข่ง คุณก็แพ้อยู่ดี"
"ว่าได้หรอ คนเคยรักกัน"
"ครับ ผมจะรอดูความสำเร็จของคุณแล้วกัน"
"......."
"ว่าแต่ทำไมถึงเลิกกันล่ะครับ"ภพภูมิถาม
"ผมทำผิดเอง" แหงล่ะ ดูท่าทางไอก็รู้แล้ว
"คงเป็นเพราะเจ้านี้แน่เลย ดูจากขนาดอลังการแบบนี้คงซนน่าดู"ผู้ชายจะมีสักกี่เรื่องที่ทำให้ผู้หญิงเลิกลาได้ เพราะไม่ว่าจะเป็นเรื่องแย่เกินรับได้แค่ไหนผู้หญิงก็ทนคนที่รักเสมอ แต่เป็นเรื่องเดียวจริงๆที่ต่อให้เคยดีเป็นร้อยเป็นพันครั้งก็ไม่อาจอภัยให้ได้ 'นอกใจ'
=br=
=br=