Chapter 19

1235 คำ
หลายวันผ่านไป.... พิ้งค์กี้เดินทางมาที่บริษัทของแบล็คลิสต์เพื่อประชุมเกี่ยวกับการทำโฆษณาและเธอเลือกดารานางแบบมาให้เขาเลือกด้วย "นี่คือที่คัดคิวงานมาแล้วนะ พร้อมถ่ายเลยคุณลองดูก่อนนะคะ" เธอเอ่ยออกมาด้วยความสุภาพ เพราะนี่คือในห้องประชุมพนักงานของเขาอยู่กันหลายคน การที่จะทำตัวสนิทสนมนั้นเป็นเรื่องที่ไม่ควรเท่าไหร่ "คุณเลือกสิพิ้งค์ ผมตามใจคุณ" "เลือกเองเถอะจะได้ไม่มาบ่นทีหลังว่าไม่ถูกใจ" เธอคะยั้นคะยอให้เขาเลือกตามที่ถูกใจ ไม่อยากตัดสินใจอะไรแทนลูกค้าเพราะถ้าออกมาไม่เป็นที่พอใจ เธอจะถูกว่าเอาได้ว่าทำอะไรก็ไม่รู้ ถ้าเขาตัดสินใจเองมันจะดีกว่า "โอเคงั้นเอาคนนี้กับคนนี้ก็ได้" "ตาถึงนะเนี่ย คนนี้ดาวรุ่งมาแรงเลย ส่วนคนนี้ก็ดังอยู่แล้วงั้นตกลงว่าเป็นสองคนนี้นะคะ เดี๋ยวพิ้งค์จะให้ผู้ช่วยติดต่อไปส่วนทางนี้เตรียมสัญญาไว้ได้เลย" "โอเคครับ" "ส่วนเรื่องการถ่ายทำ..." พิ้งค์กี้ประชุมอย่างจริงจังกับทุกคนนานหลายชั่วโมง แบล็คลิสต์ยิ้มอย่างถูกใจไม่คิดว่าหญิงสาวจะทำงานเก่งขนาดนี้แถมยังรอบคอบทุกอย่าง ไม่แปลกใจเลยทำไมถึงมีชื่อเสียงได้จนถึงทุกวันนี้ "งั้นตกลงตามนี้นะคะ สถานที่เป็นออฟฟิศที่ภูเก็ตงั้นเราเดินทางไปถ่ายทำที่นั่นด้วยกัน เดี๋ยวขอจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อยทางเราจะแจ้งกำหนดการถ่ายทำนะคะ" "โอเคตกลงตามนี้" ทั้งสองคนยิ้มออกมาอย่างโล่งใจที่ตอนนี้ทุกอย่างเคลียร์เรียบร้อยหมดแล้ว แบล็คลิสต์ชวนพิ้งค์กี้ไปทานข้าวด้วยกัน เธอตอบตกลงทันทีแต่ไม่ลืมที่จะส่งข้อความไปแจ้งชายคนรักพร้อมกับสั่งไว้ว่าไม่ต้องตามมาทุกที่ก็ได้ "หวังว่าจะไม่บังเอิญเจอซีเนียร์" "ฮ่าๆ ก็ไม่แน่นะร้านที่จะไปเขาก็ชอบไปทานเหมือนกัน" หญิงสาวถูกเขาดักคอไว้ก่อน ความบังเอิญที่มันไม่ควรบังเอิญดูยังไงก็รู้ว่าตั้งใจมา พิ้งค์กี้คงบอกแหละว่าอยู่ที่ไหนส่วนเขาที่แอบชอบเพื่อนอยู่แล้วถ้ารู้ว่ากำลังอยู่กับเขาก็ต้องมาเพราะหวงของก็ไม่แปลกนะที่จะเจอ "หึ... ว่าแต่ไปภูเก็ตพิ้งค์ไปด้วยตัวเองมั้ย" "ไปดิ แล้วแบล็คไปป่ะ" "ไปสิ ถ้าพิ้งค์ไปเราก็ไป" เขายิ้มออกมาก่อนจะพาเธอขึ้นรถเดินทางไปร้านอาหาร ทั้งสองคนคุยกันอย่างสนุกแป๊บเดียวก็มาถึงที่หมาย "เราคิดว่าซีเนียร์ต้องตามพิ้งค์ไปแน่เลย" "แน่นอนสิ... เอ่อหมายถึงว่ารายนั้นชอบเที่ยวถ้ารู้ว่าเราสองคนจะไปทำงานที่ทะเลงอแงจะไปด้วยแน่นอนเลย" "งั้นเหรอ... น่าสนุกดีไปกันหลายคน" เขายิ้มออกมาไม่ได้ห้ามอะไร เพราะกำลังคิดว่ามันเป็นโอกาสเหมาะที่จะได้ทำคะแนน จากนั้นทั้งสองคนก็เข้าไปทานอาหารด้วยกันโดยซีเนียร์ไม่ได้ตามมาเพราะไม่อย่างนั้นเขาจะสงสัยเอาได้ อีกอย่างคนรักสั่งไว้ว่าไม่ต้องตามมาทุกที่ก็ได้ เขาจึงต้องยอมปล่อยไปสักวัน "ท่านประธานจะทานอะไรดีครับ" "สั่งอะไรง่ายๆให้ผมทานก็ได้" "ได้ครับ" เขากดส่งข้อความไปหาหญิงคนรัก ถามว่าเธอกลับหรือยังคุยอะไรกันบ้าง วันนี้ทั้งวันเธออยู่กับแบล็คลิสต์จนเขาเริ่มหึงหวงแล้ว แต่ออกนอกหน้าไม่ได้เขาต้องแยกแยะเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวให้ได้ เพราะฉะนั้นตอนนี้ต้องทำงานไม่ต้องสนใจเรื่องอื่น ตอนเย็นค่อยไปรับที่บริษัท ทางด้านของพิ้งค์กี้เธอวางแก้วน้ำลงก่อนจะยิ้มให้ชายหนุ่มที่นั่งอยู่ตรงข้าม "อาหารอร่อยมั้ยถูกปากรึเปล่า" "อร่อยดีเพิ่งเคยมาทานครั้งแรก ปกติผ่านไปมาแต่ไม่เคยเข้ามาเลย" "คราวหลังก็มาทานที่นี่สิ นี่ก็ร้านประจำของพิ้งค์นะ" "ไว้จะมาอีก มีหลายเมนูที่อยากจะลอง งั้นเรากลับกันเลยมั้ยเดี๋ยวเราไปส่ง" เธอพยักหน้าก่อนจะเรียกพนักงานมาเก็บเงิน เธอส่งบัตรของตัวเองไปให้พนักงานแต่ชายหนุ่มห้ามไว้เสียก่อน "เดี๋ยวเราจ่ายเอง" "ไม่ได้ แบล็คเป็นลูกค้าเรานะ" "ช่างมันเถอะน่าคิดเล็กคิดน้อยทำไมเนี่ย ถือซะว่าเพื่อนเลี้ยงเพื่อนไง" พิ้งค์กี้ทำหน้าสลดลงก่อนจะเก็บบัตรของตัวเองเอาไว้แล้วเงยหน้ามองสบตากับเขา "งั้นรอบหน้าเราเลี้ยงนะ" "ได้ดิไม่มีปัญหา" เขายิ้มออกมาก่อนจะพาหญิงสาวกลับไปส่งที่บริษัทของเขา จากนั้นเธอก็เดินทางกลับไปที่บริษัทของตัวเองเพื่อเคลียร์งานอย่างอื่นและรอชายคนรักมารับกลับบ้านด้วย ตกเย็นเขาก็รีบขับรถมารับเธอที่บริษัท ช่วงหลังเขากับพิ้งค์กี้นอนด้วยกันทุกวันและผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายก็รับรู้ดีไม่ได้ห้ามปรามอะไร พวกท่านหัวสมัยใหม่ไม่ได้ซีเรียสเรื่องอยู่ก่อนแต่งอยู่แล้ว แต่เขามีไปทาบทามเรื่องแต่งงานไว้บ้างแล้ว คุณพ่อคุณแม่ของพิ้งค์กี้ก็รับทราบและยินดีที่เขากับเธอรักกัน "คุณพิ้งค์ล่ะนานา" "ห้องทำงานค่ะคุณซีเนียร์" "โอเค" เขาเดินไปหาเธอที่ห้องทำงานเคาะประตูสองสามทีก่อนจะเปิดเข้าไปข้างใน เธอกำลังนอนฟุบหน้าลงกับโต๊ะทำงาน คงจะเหนื่อยมากเห็นว่าพรีเซ้นงานครึ่งวันไม่ได้พัก "ยัยแสบของเค้าเหนื่อยเหรอ" เขาเอ่ยออกมาเสียงอ่อนโยน เธอเงยหน้ามองชายคนรักก่อนจะยิ้มออกมารีบลุกขึ้นเดินไปอ้อนชายหนุ่ม "ตัวเองเค้าเหนื่อยมากเลยค่ะวันนี้" "น่าสงสารจังเลย อยากไปดื่มผ่อนคลายมั้ย" "ไม่เอาอยากนอนกอดตัวเอง วันนี้ไปนอนบ้านเค้านะ" เขาพยักหน้าตกลงตามใจเธอทุกอย่าง หญิงสาวยิ้มออกมาก่อนจะดึงมือเขาไปนั่งลงตรงโซฟาแล้วชวนคุยเรื่องธุระบางอย่าง "อีกสองอาทิตย์เค้าจะไปภูเก็ตถ่ายโฆษณาให้บริษัทของแบล็คลิสต์ เค้าเกริ่นไปว่าตัวเองอาจจะไปด้วย" "แล้วหมอนั่นไม่ว่าอะไรเหรอ" เธอส่ายหน้ายิ้มๆก่อนจะคิดแผนอะไรดีๆออก คราวนี้แหละเธอจะทำให้มันจบทุกอย่างรับรองว่าได้ผลแน่นอน "ไม่ว่าอะไรหรอก ตัวเองเชื่อเค้ามั้ยว่าดีสนีย์ไปด้วยแน่นนอน" "ตัวเองมีแผนอะไรเหรอ" พิ้งค์กี้ยิ้มมุมปากออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนจะอธิบายแผนของเธอคร่าวๆให้ชายหนุ่มฟัง ทางด้านของแบล็คลิสต์เขากดโทรศัพท์ไปหาดีสนีย์เพื่อเอ่ยชักชวนให้ไปภูเก็ตด้วยกัน (แล้วสองคนนั้นจะไม่สงสัยเหรอ) "ก็มีบ้าง แต่เราจะบอกว่าจ้างดีสนีย์เป็นที่ปรึกษาจะได้ไปทำคะแนนให้ตัวเองไง เดี๋ยวบอกเวลาอีกทีนะเตรียมตัวเลย" (โอเค แล้วเจอกัน)
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม