มีนาได้แต่นอนอึ้งอยู่บนเตียง ตกลงกันเอาไว้ว่ายังไงเธอเริ่มครุ่นคิด
“อาบน้ำกันเถอะ จะได้ลงไปกินข้าว” เขาเข้ามากระซิบอยู่ข้างหู เธอสะดุ้งเพราะเอาแต่ขบคิด แล้วไม่ทันตั้งตัวเขาก็อุ้มเธอขึ้นสู่อ้อมแขน
“อุ๊ย! ปล่อยนะคะ”
“เปลี่ยนจากคำว่าปล่อยเป็นจูบหวานๆ รับอรุณดีกว่า” เขาไม่พูดเปล่าแต่บดจูบปากของเธอขณะที่อุ้มเธอเข้าห้องน้ำ
เธอทุบอกกว้างเบาๆ ขณะที่เขาวางเธอให้เหยียบยืนบนพื้นห้องน้ำ ร่างสูงหนาดันเธอไปชิดติดกับผนังเย็นเยียบแล้วบดจูบไม่หยุดหย่อน
เพี้ยะ!
เธอตบเขาจนหน้าหันเมื่อเขาถอนจูบออก มีนาปากคอสั่นไปหมด ในขณะที่เขาใช้ลิ้นดันกระพุ่งแก้มเบาๆ เหลือบสายตามองเธอด้วยดวงตาดุวับ
“ตบฉันทำไม”
“คุณเลิกข่มเหงฉันสักที” เธอกอดตัวเองเพื่อปิดป้องเนื้อกาย
“ปิดทำไม เมื่อคืนทำยิ่งกว่าเห็น” เขาไม่แยแสหันไปเปิดฝักบัวเพื่อให้น้ำรินรดเรือนร่างทั้งตัวเธอและเขา
หญิงสาวร้องเบาๆ เขาก็ดึงรั้งเอาไว้ไม่ให้เธอหนี ก่อ
