5
722 คำ
ผู้หญิงอย่างดารัณไม่มีสิทธิ์ไปรักหรือไปกับผู้ชายคนไหนทั้งนั้นตราบใดที่ยังชดใช้บุญคุณของตระกูลเขาไม่หมด! เสียเงินเลี้ยงดูปูเสื่อเสียเงินส่งเสียให้เรียนตั้งเป็นสิบปี พอเรียนจบมาทำงานไม่คุ้มค่าก็ริอ่านทำปีกกล้าขาแข็งไปกับผู้ชายซะแล้ว แบบนี้ใช้ไม่ได้เอาซะเลย!
ภามินโกรธเคืองขย้ำกระดาษแน่นจนยับก่อนโยนทิ้งลงถังขยะอย่างไม่สนใจอะไรทั้งนั้น กระวนกระวายใจรอคอยอริสามาช่วยปลดเปลื้องความรู้สึกอึดอัด รอนานเข้าชักจะโมโหกำลังจะโทรศัพท์ไปต่อว่าแต่ประตูก็ถูกเคาะซะก่อน “เข้ามา!” เขาเอ่ยอนุญาต
“คุณภามขา คิดถึงริสาใช่ไหมคะ” เสียงหวานหยาดฟ้าของอริสาดังขึ้นกระเส่า ก่อนหล่อนจะเดินกรีดกรายเข้ามาข้างใน เรือนร่างอวบอัดเคลื่อนมานั่งหน้าตักกำยำลากเลื้อยปลายนิ้วซุกซนไปทั่วร่างกายกำยำ ช้อนนัยน์ตาหวานยั่วยวนภามิน
“อย่าลีลาให้มาก รีบๆ ทำเข้า” เขาเอ่ยเสียงเย็นชา จับเอวอ้อนแอ้นหล่อนลงจากตักด้วยสีหน้าเย็นชาไม่แพ้กัน ทำเอาอริสาสะบัดเสียงใส่แต่หล่อนก็เคยชินเสียแล้วจึงคลี่รอยยิ้มหวานออกมาเอาใจ มือบอบบางวางเหนือซิปกางเกงจัดการลูบไล้ปลุกเร้าอารมณ์ นานเข้าภามินก็หงุดหงิดอีก “จะทำอะไรก็รีบทำได้ไหม! ลีลามากท่าอยู่ได้! หมดอารมณ์แล้วนะ!”
“ค่ะๆ เดี๋ยวนี้แหละค่ะ ไปกินรังต่อที่ไหนมานะดุจริงเชียว”
สาวสวยว่าอย่างงอนๆ จัดการปลดเข็มขัดช่วยเขาถอดกางเกงกับชั้นในออกจากท่อนขาด้วยความรวดเร็วทำเวลาให้ทันใจนายหัวสุดหล่อล่ำแห่งเมืองภูเก็ต ภามินเป็นผู้ชายที่ชื่นชอบเซ็กโดยเฉพาะเซ็กดิบๆ เขาชอบมาก อริสารู้ใจจึงจัดให้ถึงพริกถึงขิง ปลายลิ้นอ่อนนุ่มตวัดชิมไล้ให้ความสุขแก่เขา
“อืม... อย่างนั้นแหละ ริสา เร็วอีกนิด...”
ภามินครางกระเส่าลูบศีรษะบอบบางกดหล่อนให้ชิมตัวตนเขามากกว่านั้นจนพอใจจึงฉุดแขนหล่อนขึ้น วาดมือเป็นวงกลมสั่งอะไรสักอย่างซึ่งอริสารู้ดีแก่ใจจึงรีบสะลัดเสื้อผ้าออกจากร่างกายสมส่วนจนเปลือยเปล่า
หล่อนเขย่งปลายเท้าขึ้น ใจสั่นที่ต้องขึ้นควบภามินเองแต่ไม่ว่าจะท่วงท่าไหนหากเป็นเขาหล่อนก็พร้อมสนองทั้งนั้น อริสาสาวเท้าช้าๆ เดินเข้าไปหาร่างกายสูงใหญ่ที่นั่งพิงพนักบนเก้าอี้นวมตัวใหญ่ เขาส่งมือมาดึงเอวหล่อนเข้าใกล้ก่อนจับร่างหล่อนให้ ‘ส่วนนั้น’ รับกับความแข็งขึงใหญ่โต กว่าตัวตนใหญ่โตจะแทรกผ่านเข้ามาในกายบอบบางได้ลึกสุดทางอริสาก็ครางจนเสียงแทบแห้งแหบอย่างสุขใจ
“อือ... คุณภาม...”
“ให้ความสุขฉันสิริสา ให้ฉันทั้งหมด...”
“ได้ค่ะ...” ดวงหน้าสวยเหยเกเผยอริมฝีปากสีหวานครางแผ่วก่อนขยับกายขึ้นลงเสียดสีตัวตนให้เคลื่อนไหวเร่าร้อน หญิงสาววางมือบนหน้าขาเขาออกแรงเขย่าสะโพกให้รับตัวตนเขาได้หนักหน่วงมากยิ่งขึ้น เรียวปากบอบบางครางแผ่วอย่างเสียวกระสัน
แต่ทว่าในจังหวะเข้าด้ายเข้าเข็มนั่นเองประตูห้องก็ถูกเคาะ
“อ๊า... คุณภามขา...”
ภามินไม่สนใจใครคนหน้าประตู วางสองมือบนเอวคอดจับเอวอริสาขยับตัวอย่างรุนแรงกระแทกกายขึ้นลงให้สนุกสุดเหวี่ยง เสียงร้องครวญครางของอริสาดังขึ้นถี่ยิบ ชายหนุ่มหลับตาแน่นเปล่งเสียงครางหนักออกมาก่อนเปลี่ยนเป็นจับร่างหล่อนขึ้นบนโต๊ะทำงาน จรดความเป็นชายใส่ร่างกายหล่อนแรงสุดชีวิตไม่สนใจว่าเสียงเคาะประตูนั้นจะยังดำเนินต่อไปหรือเงียบหาย
ชายหนุ่มเคลื่อนกายเร็วถี่ยิบเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังกึกก้องไปทั่วห้องทำงานก่อนทุกอย่างจะแตกสลายได้ปลดปล่อยความต้องการออกมาจนล้นปรี่ เขารีบดึงกายออกมาก่อนรูดเจ้าถุงยางทิ้งลงถังขยะ หยิบชิ้นใหม่มาสวมแทนจากนั้นก็ส่งตัวตนเข้าไปอีกครั้ง
“อ๊ะ...”
อริสาครางแผ่วเพราะยังไม่ทันได้หายเหนื่อย เขาก็รุกอีกรอบ
- ผู้เขียน
