[เฮียธีม] EP7

3155 คำ
“หึ” ธีมหัวเราะชอบใจในลำคอ เขาชื่นชมกับสิ่งที่เด็กตัวน้อยตรงหน้าแสดงออกมาเป็นที่สุด ทั้งการขึ้นคร่อมเอาลำตัวนุ่มนิ่มมาแนบชิดกับมวลกล้ามเนื้อ บดเบียดริมฝีปากบางสีระเรื่อกับริมฝีปากเค้าอย่างไม่หยุดพัก ลิ้นเรียวเล็กที่ซุกซนสอดแทรกเข้ามาอยู่ในโพร่งปาก มันไม่ได้ไร้เดียงสาที่จะเงอะงะทำอะไรไม่ถูก กลับกันยีนส์กับทำให้เข้าลุ่มหลงลิ้นเล็กๆที่กวาดต้อนหาความแปลกใหม่ในโพรงปากเขาเป็นที่สุด ไหนจะลีลาการเกี่ยวกวัด ไม่ยอมแพ้ต่อลิ้นเขานี่อีก “อื๊มม” เสียงครางเครืองดังขึ้นมาลำคอขาวผ่องเบาๆเมื่อมือหยาบกร้านไล้เลื้อยลงไปบีบคลึงสะโพกกลม “อ๊ะ เฮีย!” ยีนส์แสดงสีหน้าไม่พอใจที่ธีมผละริมฝีปากหนีไปจากเขา “คุณยั่วเฮียมากๆเดี๋ยวก็ไม่ได้ลงจากเตียงหรอก” “เรายั่วได้มากกว่านี้อีก” ฝ่ามือนุ่มละมุนไล่เลื้อยขึ้นตามแนวยาวกางเกงยีนส์ราคาแพง ธีมยอมรับเลยว่าเขารู้สึกตื่นเต้นไปกับฝ่ามือที่ค่อยๆเข้าใกล้อาวุธประจำตัวขึ้นทุกที ถึงแม้ว่ารู้อยู่แล้วก็ตามว่ามันจะไปหยุดที่ตรงไหน แต่พอเป็นเด็กน้อยแสนยั่วตรงหน้ากระทำให้ เขากลับตื่นเต้นจนใจกระส่ำ ยีนส์หยุดมือที่หัวเข็มขัดยี่ห้อดัง นิ้วเรียวบรรจงปลดมันอย่างชำนาญ เสียงซิปที่รูดลงทำธีมเกือบหยุดหายใจ เพราะมันมาพร้อมกับลมหายใจอุ่นที่เป่ารดเข้ามาสัมผัสเนื้อด้านใน “คะ..คุณ อย่าเพิ่งทำแบบนี้ดีกว่า เฮียไม่อยากรังแกคนเมา” ธีมยันไหล่บางไว้ก่อนที่ยีนส์ก้มลงมาคลุกคลีกับส่วนตรงกลางร่างกาย มีหรอที่คนตัวเล็กจะยอมง่ายๆ “เฮียรังเกียจเราหรอ” อีกฝ่ายพูดพร้อมกับรูปปากที่คว่ำลงคล้ายคนจะร้องไห้ ธีมยิ่งเห็นกิริยาที่เอาแต่ใจเวลาเมาเขายิ่งรู้สึกอยากจะเอาใจเด็กตรงหน้า “เฮียกลัวห้ามใจไม่ไหวต่างหากล่ะ” แม้ปากจะบอกว่ากลัว มือใหญ่ดันทำหน้าที่ต่างออกไป ธีมดึงสายเข็มขัดทิ้งไปให้ห่างตัว ดึงกางเกงพร้อมบ๊อกเซอร์ลงจนถึงหน้าขาให้เหลือแค่ชั้นในแบรนด์ดังที่ปกคลุมสิ่งแข็งแกร่งด้านใน “ซี๊ดด..” ริมฝีปากหยักร้องซี๊ดขึ้นทันทีที่ยีนส์ยื่นมือไปแตะต้องมังกรร้ายที่นอนหลับ ยีนส์กอบกุมมันไว้ด้วยอุ้งมือนุ่ม ขยับชักชวนให้มีอารมณ์ร่วมอย่างแผ่วเบา ใบหน้าเรียวค่อยๆขยับเข้าใกล้สิ่งใหญ่โตนั่นช้าๆ อึก! คนตัวเล็กอดจะกลืนน้ำลายลงคอไม่ได้ ก็ยอมรับแหล่ะว่าผ่านเรื่องแบบนี้มามากพอสมควร พอเป็นธีมเขาดันรู้สึกเหมือนตัวเองเพิ่งจะมีเซ็กส์ครั้งแรกกับคนรัก อยากปรนเปรอให้ดีที่สุด อยากเอาใจเขาจนเขาติดใจขาดตัวเองไปไม่ได้ ไหนจะท่อนเอ็นแข็งที่ไม่รู้ว่าจะปรนเปรอด้วยปากได้หมดหรือไม่นี่อีก ริมฝีปากบางเผยออ้ารับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า ครอบครองมันไปได้มากกว่าครึ่งก็ต้องหยุด เพราะแค่นี้ก็แทบจะทิ่มลำคออยู่แล้ว! ยีนส์ขยับริมฝีปากขึ้นลงเป็นจังหวะ สองข้างแก้มบีบรัดสิ่งที่อยู่ในปากจนเรียกเสียงร้องครางพึ่งพอใจของคนด้านล่างได้เป็นระยะ “ซี๊ดด..คุณ คุณโคตรทรมานเฮียเลย” ยิ่งเห็นกลุ่มผมสีอ่อนของยีนส์ขยับอยู่ตรงกลาง ธีมก็คลั่งแทบจะบ้า อยากจะสวนเอวเข้าปากเป็นจังหวะที่เอาแต่ใจ แต่ก็กลัวคนตรงหน้าจะตกใจกลัวกับความเอาแต่ใจและดุดันของตัวเอง “โคตรดีเลยคุณ อื๊มมม” มือหยาบวางลูบไปตามแนวเส้นผมสีอ่อนอย่างหลงไหล ค่อยๆสอดนิ้วมือแกร่งเข้าไปด้านใน ออกแรงขยุ้มตามจังหวะที่คนตัวเล็กเป็นคนกำหนด ยามริมฝีปากบางดูดรัดธีมแทบจะปลดปล่อยออกมา หรือแม้แต่ลิ้นเรียวที่กวาดเลียอย่างละเมียดละไมไปตามท่อนอุ่นยาวล้วนแต่สร้างความต้องการที่อยากจะจับเอวคอดบางลงกับเตียง ยัดเยียดอาวุธคู่กายเข้าไปด้านใน โหมกระหน่ำในจังหวะที่ถี่กระชันชิดแบบที่ใจต้องการ ทว่าธีมก็ต้องรีบระงับความคิดที่อยากย่ำยีร่างกายบางตรงหน้าลง ถึงยีนส์จะยั่วเขาแล้วมาไกลจนถึงขั้นออรัลเซ็กส์ให้ แต่สติของเด็กน้อยตรงหน้าก็ไม่ใช่จะสมบรูณ์ครบร้อยเปอเซนต์ ถ้าเรื่องของเขากับยีนส์จะ ถล่ำลึกไปมากกว่านี้ ก็ขอให้อีกฝ่ายมีสติที่ครบถ้วนจะดีกว่า “หยุดก่อนคุณ!” ธีมรั้งให้ยีนส์ผละริมฝีปากออกมาให้ห่างจากท่อนเนื้อของเขา เพราะเขากำลังรู้สึกมากเกินไป ถ้ายังปล่อยให้ยีนส์ทำต่ออีกไม่นานเขาต้องเสร็จคาปากจิ้มลิ้มนั่นแน่นอน ซึ่งเขาอยากเสร็จพร้อมยีนส์มากกว่า “อ๊ะ! เฮีย!” ยีนส์ถูกผลักให้เป็นฝ่ายที่นอนราบไปกับเตียง ธีมผละร่างลุกไปถอดกางเกงที่คาตรงหน้าขาให้มันหลุดพ้นไปจากร่างกาย ท่อนล่างที่เปลือยเปล่าขยับเข้ามาหายีนส์ที่นอนหอบหายใจอยู่บนเตียง ดวงตากลมเสมองไปด้านอื่นเมื่อจู่ๆธีมก็ขยับท่อนเนื้อร้อนมาใกล้หน้า ราวกับจะป้อนเป็นขนม ถึงเมื่อกี้จะถึงขั้นดูดกินอย่างอร่อย แต่มันก็ไม่ได้มาเด้งชี้หน้าเหมือนตอนนี้ซะเมื่อไร “หึ เมื่อกี้คุณยังดูดมันเล่นอยู่เลยนะ” ธีมยิ้มขำเมื่อเห็นอาการดูจะเขินอายของคนใต้ร่าง แก้มใสขึ้นสีระเรื่อน่าเอ็นดู “อื๊ออ! อ๊ะ!” ยีนส์สะดุ้งเกร็งไปทั้งตัวเมื่อถูกจู่โจมที่ลำคอระหงษ์ ริมฝีปากหยักกดจูบตามผิวเนื้อขาวอย่างเมามัน ฟันคมเรียงสวยกัดเม้มแสดงรอยสีสวยตีตราเป็นเป็นจุดๆ เสียงร้องครางระเรื่ออยู่ข้างหูยิ่งทำให้ธีมอยากจะสร้างรอยอีกเป็นสิบๆ เพื่อที่เสียงร้องครางนั่นจะไม่หายไป เสื้อกล้ามตัวน้อยถูกคนตัวโตถอดทิ้งไปอย่างไม่ใยดี เพราะยอดอกสีสวยตรงหน้ามันเชิญชวนให้เขาลงไปชิม เสียงดูดเม้มและขบกัดดังขึ้นกึกก้องไปทั่วห้อง ฟังดูแล้วตื่นเต้นและดูทะลึ่งในเวลาเดียวกัน ร่างบางบิดเร้าอยู่ใต้ร่างหนา ยอกอกสีชมพูแอ่นนูนขยับเข้าหาริมฝีปากร้ายที่จูบซับอย่างบ้าคลั่ง “อ๊ะ..เฮีย” ยีนส์วาดมือซะเปะซะปะไปทั่วทั้งแผ่นหลังกว้าง บางทีก็ออกแรงข่วน บางครั้งก็จิกเกร็งระบายความเสียว ธีมทั้งจูบและกัดสร้างรอยสีช้ำไปทั่วแผ่นอก เขาไล้ริมฝีปากต่ำลงมาหยุดวนจูบหน้าท้องแบนราบ หยอกเย้ากับหลุมสะดือบุ๋มสวย นิ้วมือทั้งสิบก็ช่วยกันปลดเปลื้องกางเกงตัวฟิตให้หลุดพ้นไปจากร่างบางพร้อมชั้นในสีขาวสะอาดตา ธีมรูดกางเกงออกเพียงครั้งเดียวเด็กตัวน้อยตรงหน้าก็นอนเปลือยเปล่าโชว์ผิวขาวเนียนละเอียดให้เขาเชยชม ธีมอดที่จะบรรจงจูบตั้งแต่ข้อเท้าเล็กขึ้นไปจนถึงโค่นขาขาวไม่ไหว และแอบสร้างรอยสีช้ำตรงขาด้านมาทิ้งไว้ให้เจ้าของร่างได้มองต่างหน้า ว่าทำเขาแทบคลั่งขนาดไหน “อื๊ออ..อ๊าา..ระ..เราไม่ไหวแล้วเฮีย” ยีนส์ร้องครางเสียงสั่นเมื่อถูกธีมแกล้งปลุกปั่นด้วยการลากมือเฉียดไปเฉียดมา ไม่จับส่วนแข็งที่ขนาดกำลังน่ารักของเจ้าตัวสักที จนถึงขั้นส่ายเอวเข้าหาธีมก็ยังทำเป็นเมิน “อยากให้เฮียทำอะไรคะ ไหนคุณบอกเฮียมาให้ได้ยินหน่อยค่ะ” “ชะ..ช่วยเราหน่อย..ฮะ.เฮียช่วยเรา” ธีมมองลึกเข้าไปในดวงตากลมที่เอ่อปริ่มไปด้วยน้ำตาที่บ่งบอกความต้องการ ริมฝีปากที่พูดไปและสั่นไปด้วยความกระสั่น “อื๊ออ” ร่างสูงมอบจูบที่ดูดดื่มให้กับคนด้านล่างอีกครั้ง ริมฝีปากบางด้านล่างถูกขบกัดจนช้ำบ่วมเจ่อ ได้กลิ่นคาวเลือดเล็กน้อยด้านใน ต้นขาทั้งสองข้างก็ถูกมือหยาบลูบไล้และบีบคลำสนุกมือ ส่วนแข็งชูชันด้านหน้าตอนนี้ได้ถูกมือของธีมกอบกุมเอาไว้แล้วเรียบร้อย น้ำใสปริซึมเอ่อล้อมหัวสีชมพู มันดูน่ารังแกจนธีมต้องบดนิ้วลงไปขยี้ เร่งเสียงร้องครางใสของยีนส์ “อ่าา..เฮียธีม” ธีมขยับท่อนเนื้อแข็งในมือไปตามจังหวะที่เขาชอบและคิดว่าคนใต้ร่างที่นอนส่งเสียงครางก็ชอบเหมือนกัน ยีนส์นอนตัวสั่นเทาเพราะความเสียวที่ธีมมอบให้ หางตาทั้งสองข้างเปียกไปด้วยน้ำตาที่รู้สึกมากเกินไป ธีมมองภาพตรงหน้าแล้วอยากจะหยิบมือถือมาถ่ายภาพสุดเชิญชวนนี้ไว้ ยีนส์จะได้รู้ตัวว่าเวลาทำหน้าทรมานตัวเขาเองดูเซ็กซี่ขนาดไหน “ฮะ..เฮีย เราจะ..เราจะเสร็จแล้ว” ยีนส์ครางเสียงกระเส่า ธีมก้มลงไปซุกไซ้ลำคอขาวอีกครั้ง สูดดมกลิ่นหอมหวานให้ชื่นใจ พร้อม กับมือที่รวบท่อนเนื้อของเขาและยีนส์มาไว้ด้วยกัน ขยับมือให้แท่งทั้งสองเสียดสีสร้างความเร่าร้อนจนเก็บเสียงครางไว้ไม่อยู่ ยีนส์จิกเล็บลงไปที่แผ่นหลังกว้าง ริมฝีปากขยับเข้าไปหาต้นคอใหญ่สร้างรอยสีกุหลาบติดแน่นไว้ขนาดใหญ่ ก่อนที่มันจะไม่ได้ใช้งานเพราะธีมเอาแต่จูบพรากลมหายใจ “อื๊ม..ใกล้เสร็จแล้วคุณ!” “เราก็ใกล้แล้ว” ยีนส์พูดทั้งๆที่ริมฝีปากยังคลอเคลียกันไม่ห่าง “เรียกชื่อเฮียหน่อย เร็วๆ” “ฮะ..เฮีย..ธีม อ่าา!” “อื๊มมม!” หยาดน้ำสีขาวขุ่นพุ่งออกมาเปรอะเปื้อนไปทั่วหน้าท้องของทั้งคู่ ธีมมองภาพตรงหน้าราวกับเป็นผลงานศิลปะที่มีราคาหลายล้านบาท ทั้งๆที่มันเป็นแค่ภาพที่ร่างบางนอนหอบหายใจ เปลือกตาหลับพริ้ม และตลอดร่างกายท่อนบนก็เปื้อนไปด้วยน้ำของเขาและของเจ้าตัว ธีมจัดการอุ้มร่างเล็กขึ้นแนบอก พาเข้าไปล้างเนื้อล้างตัว โดยที่อีกฝ่ายไม่แม้แต่จะลืมตาขึ้นมามองหรือให้การตอบสนองอะไร ผิดกับธีมที่กัดฟันทนจนกรามขึ้น ไม่ให้เผลอทำอะไรคนหลับในอ้อมแขน หลังจากพาอีกฝ่ายมานอนหลับสบายเขาก็ต้องกลับไปช่วยตัวเองด้วยมือต่อที่ห้องน้ำ “ฮะ..เฮีย!?” ธีมลืมตาตื่นมาในตอนเช้าเพราะเสียงที่ร้องดังด้วยความตกใจ เจ้าของห้องขยับตัวนอนตะแคงมองดูสีหน้าตกใจและคิดไม่ตกของคนที่นอนให้เขากอดมาทั้งคืน “อะไรกันคุณ ตื่นมาก็ทำหน้าตกใจ” เสียงธีมเหมือนเป็นสิ่งย้ำเตือนว่าเมื่อคืนนี้ยีนส์นอนกอดอยู่กับเฮียธีมของเขาทั้งคืน ผู้ชายตรงหน้าคือเฮียธีมไม่ผิดแน่ ร่างบางขยับผ้าห่มดูสภาพตัวเองด้านใน ซึ่งแน่นอนว่าเมื่อคืนธีมไม่ได้หาชุดอะไรให้ยีนส์ใส่เพราะอยากนอนกอดกันแบบเนื้อแนบเนื้อมากกว่า ธีมมีสีหน้าที่มีความสุขผิดกับอีกคนที่เหมือนสติจะหลุดออกไปจากร่าง “เมื่อคืนเราได้ทำอะไรกับเฮียไหม” ยีนส์พูดถามเสียงเบา “คุณแค่ทำเฮียเป็นรอยน่ะ” ธีมเอียงลำคอข้างที่ยีนส์กัดเขาจมเขี้ยวเมื่อคืนให้เจ้าของรอยดู “จะรับผิดชอบเฮียยังไงดี หื๊ม? เมื่อคืนคุณลวนลามเฮียนะ คุณต้องรับผิดชอบเลย” ยีนส์มีสีหน้าที่คิดไม่ตกกับคำพูดของธีม ร่างบางขยับร่างกายเช็คดูว่าเมื่อคืนเขาทอดกายให้ธีมเชยชมไปแล้วหรือไม่ กะว่ากับคนนี้ยังไงก็ไม่ใจง่ายจนกว่าตัวเองจะแน่ใจในความรู้สึกแล้วแท้ๆ “ไม่จริง เราไม่เชื่อ เราไม่ใช่เด็กไร้เดียงสาไม่เคยเสียซิงนะเฮีย” “แล้วรอยที่คอเฮีย” ยีนส์มองรอยกัดที่เกิดสีช้ำขนาดใหญ่ตรงหน้า พยายามครุ่นคิดว่าเมื่อคืนมันเกิดอะไรขึ้นมาบ้าง แต่ในหัวเขากลับจำอะไรไม่ได้ ภาพสุดท้ายที่นึกขึ้นได้ก็คงเป็นภาพที่เขาถูกธีมอุ้มมาที่รถ หลังจากนั้นทุกอย่างก็กลายเป็นภาพสีดำ ผุดขึ้นมาอีกทีก็ตอนที่เขาลืมตาตื่นมาพร้อมกับหน้าที่ซบอยู่ตรงอกเฮียธีม และร่างกายเปลือยเปล่าล่อนจ้อน “ระ..เราอาจจะ…อาจจะแค่สัมผัสแต่ไม่สอดใส่ก็ได้ ก็…ไม่เห็นรู้สึกอะไรเลย” ธีมเกือบเก๊กหน้าขึมจริงจังต่อไปไม่อยู่ เมื่อคนตัวบางตรงหน้าพูดพึมพำกับตัวเอง ไหนจะการที่เอาแต่ขยับขาขยับเอวไปมาเพื่อเช็คร่างกายนั่นอีก หมับ! ธีมทนเห็นภาพน่ารักตรงหน้าต่อไปไม่ไหว ต้องรวบคนตัวบางมาแนบอก กดจมูกสูดดมกลิ่นหอมที่ยังไม่จางตั้งแต่เมื่อคืนให้เต็มปอด ก่อนที่จะมองไหล่บางด้วยสายตาโลมเลีย “แต่เมื่อคืนคุณรู้ตัวรึเปล่าว่าเซ็กซี่มากเลยนะ” “ฮะ..เฮีย!” ยีนส์นั่งตัวตรงในอ้อมแขน ไม่กล้าขยับไปไหน ยิ่งเขารับรู้ได้ว่าต้นขาเขากำลังเบียดกับสิ่งที่มันขยายตัวได้ ยีนส์ยิ่งไม่กล้าจะทำอะไรไปมากกว่านี้ “เฮียขอจูบคุณต่อได้ไหม” ก่อนที่ริมฝีปากธีมจะประทับลงกับกรีบปากสีชมพูที่ยังคงบ่วมเจ่อจากรสจูบเมื่อคืน ใบหน้าเรียวเล็กก็ดิ้นหนีไปจากฝ่ามือของเขาซะก่อน แก้มสองข้างขึ้นสีแดงปลั่ง ก้มหน้าก้มตาหอบหิ้วเอาผ้าห่มผืนใหญ่โอบคลุมร่างกายแล้วรีบหนีลงจากเตียง ปล่อยให้คนอายุมากกว่านั่งเปลือยเปล่ามองแผ่นหลังขาวด้วยความคิดที่หลากหลาย “เฮียจอดตรงนี้แหล่ะ เดี๋ยวเฮียรู้ว่าเราหายไปกับเฮียมา” ยีนส์สะกิดแขนให้ธีมจอดรถที่ฝั่งตรงข้ามกับรั้วบ้าน “คุณจะกลัวทำไม พี่ชายคุณแทบจะยกคุณใส่พานให้เฮียให้อยู่แล้ว และอีกอย่างนะ แดดมันแรงเฮียไม่อยากให้คุณตากแดด” ร่างเพรียวนิ่งคิดไปครู่หนึ่ง ก่อนที่จะตบหัวตัวเองเรียกสติ นี่กูกำลังคิดอะไรอยู่ ทำเหมือนกำลังแอบคบแอบกินลับๆกับเฮียธีมไปได้ “แต่จอดตรงนี้ก็ดีเหมือนกันนะ” ธีมพูดทั้งที่สายตาไม่ละไปจากภาพตรงหน้า “นั่นคงไม่ใช่รถเพื่อนคุณหรอกใช่ไหม ที่ชื่อน้ำตาลน่ะ” นิ้วยาวชี้ไปที่รถเบนซ์สีดำสนิทจอดแน่นิ่งอยู่ติดรั้วบ้าน ยีนส์ส่ายหัว “น้ำตาลไม่ได้ขับรถยี่ห้อนี้แล้วป่านนี้มันก็คงยังไม่ตื่นหรอก” “เฮียก็คิดแบบนั้นแหล่ะ เพื่อนเฮียไม่ได้อ่อนขนาดที่เพื่อนคุณจะลุกไหวในเช้านี้” ใบหูทั้งสองข้างของยีนส์แสดงสีออกมาอย่างปิดไม่มิด เมื่อธีมมาพูดประโยคนั้นใกล้ๆหู “แล้วยิ่งถ้าเป็นเฮียแล้วด้วยนะ คุณคงต้องนอนสลบข้ามคืนเลยแหล่ะ” “พะ..พูดอะไรของเฮีย เราเข้าบ้านดีกว่า” เพื่อที่จะหนีความเขินอาย ยีนส์รีบปลดสายเข็มขัดเตรียมจะชิ่งลงรถไปทันที แต่ทว่ามันก็ช้าไปกว่ามือของใครอีกคนที่คว้าเอวเขาเอาไว้แน่น “อย่าเพิ่งลงไปดีกว่าคุณ รอดูเจ้าของรถคันนั้นก่อน” “อย่าคิดเยอะ เหมือนที่คิดลึกกับเราสิเฮีย ปล่อยมือออกเลยนะ” ยีนส์ตีไปยังมือที่ยังคงทำเนียนกอดเอวไม่ปล่อย ธีมทำหน้าคิดหนักที่ต้องปล่อยมือจากร่างบางนุ่มนิ่มที่เขาอดใจมาทั้งคืน และทันทีที่เขาปล่อย ร่างบางก็ทำตัวเหมือนเป็นปุยนุ่นปลิวไปกับสายลม เปิดประตูวิ่งลงรถเขาไปโดยไม่หันกลับมามอง “คุณ! คุณ! เด็กนี่มันดื้อทุกคนเลยรึเปล่าวะ!” กำปั้นใหญ่ทุบลงกับพวงมาลัยระบายความหัวเสียที่คนเด็กกว่าดื้อรั้นใส่ ผิดกับริมฝีปากที่ยกยิ้มมองดูร่างเล็กค่อยๆเดินไปยังรั้วบ้าน @หน้าบ้าน หมับ! “ตัวเล็กจริงๆด้วย” ร่างเล็กของยีนส์แทบจะเสียหลักไปปะทะกับคนที่มาฉุดข้อมือไว้จากด้านข้าง อีกฝ่ายแสดงสีหน้าดีใจที่ได้เห็นใบหน้าของยีนส์ในตอนนี้ ริมฝีปากหยักสวยฉีกยิ้มกว้าง ดวงตาสีรัตติกาลเป็นประกายเมื่อมองเข้ามาในดวงตา ยีนส์สำรวจมองคนตรงหน้าว่าเคยพบเจอกันมาก่อนหรือไม่ ใบหน้าเรียวได้รูปแบบชาวตะวันตก ใบหน้ามีกระขึ้นเล็กน้อยพอมีเสน่ห์ ร่างกายสูงกำยำ แต่งตัวดูดีมีเทส และที่สำคัญบุคคลตรงหน้า ยีนส์ไม่เคยรู้จักเขามาก่อน “ตัวเล็กอะไร เราไม่เคยรู้จักคุณนะ” ข้อมือเล็กพยายามบิดหนีจากการเกาะกุมอีกฝ่าย แต่มันไม่ใช่เรื่องง่ายสักนิดที่คนตัวเล็กแถบเอเชียจะสู้แรงผู้ชายตัวสูงใหญ่ตะวันตกได้ “ไม่เอาน่า พี่ขอโทษไงค่ะเรื่องฟ้า พี่ไม่คิดว่าเขาจะเอาเรื่องของเราไปบอกคนพวกนั้น พี่ไม่อยากให้ตัวเล็กเดือดร้อนจริงๆนะคะ” อีกฝ่ายไม่ได้สนใจคำพูดปฏิเสธจากเจ้าของข้อมือที่ขึ้นรอยแดง ปากหยักสวยยังคงพร่ำพูดในสิ่งที่ต้องการไม่หยุดหย่อน “หยุดพูดได้แล้ว เราไม่รู้จักคุณจริงๆ” กิริยาที่พยายามจะหลีกหนีของยีนส์ทำให้อีกฝ่ายทนไม่ไหว เผลอบีบข้อมือบางแรงกว่าเก่า “นี่โย! หนีพี่ไปอยู่เกาหลีตั้งสามปีให้พี่ตามหาแทบบ้าแล้วจะมาทำเป็นเมินใส่กันแบบเนี่ยน่ะหรอ โยจะใจดำกับพี่มากเกินไปแล้วนะ!” “โย..?” ยีนส์ทวนชื่อที่เขาชอบฝันถึงบ่อยๆ แล้วยังหลุดออกมาจากปากผู้ชายแปลกหน้า “พี่รู้ว่าพี่ผิดในความสัมพันธ์ของเรา แต่ตอนนี้พี่เคลียร์ทุกอย่างแล้วจริงๆนะโย พี่รักโยมากนะ รักแค่โยมาตลอด”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม