ทว่าคำตอบจากหญิงสาวข้างกายนั้น กลับทำให้เขารู้สึกประหลาดใจ
“เขามิใช่คนที่ข้าอยากจะครอบครอง”
แค่เป็นคนที่จะทำให้เธอมีชีวิตรอดต่อไปเท่านั้น
หานเฉียนหัวเราะออกมาเบา ๆ เป็นครั้งแรกที่ตนได้ยินสตรีเอ่ยเช่นนี้ออกมา ดูเหมือนเสน่ห์ของพี่ชายของตนนั้นจะใช้ไม่ได้ผลเสียแล้ว ช่างน่าสงสารเสียจริง
“แล้วสิ่งใดที่เจ้าอยากจะครอบครอง”
ดวงตากลมสีอำพันครุ่นคิดขณะมองท้องฟ้าอันไร้ซึ่งแสงจากดวงอาทิตย์
“คงเป็นท้องนภา... กระมัง...”
เจ้าของใบหน้าละมุนมองตามสายตาของหญิงสาว เพียงไม่นานก็เข้าใจในความหมายนั้นทันทีว่าสิ่งที่นางต้องการนั้นคืออิสระ ทว่าฐานะของนางในเวลานี้คงยากที่จะสามารถครอบครองมันได้ หากเป็นสิ่งนี้ล่ะก็ แม้แต่ตัวตนของหานเซ่อก็ไร้ความหมาย เพราะการอยู่ข้างกายเขานั้นไม่ต่างจากการถูกขังอยู่ในคุกชั้นดี
“หากข้าตายไปในเวลานี้ ข้าก็จะได้ขึ้นไปอยู่บนนั้นอย่างเป็นอิสระ...” นิ้วเล็กชี้ขึ้นไปยังดาวดวงหนึ่งที่
