“ท่านจะทำอะไร!” คนตัวเล็กกว่าเผลอตวาดถามอย่างตกใจ มือเล็กยกเช็ดคราบน้ำลายของตนออกจากมุมปาก ก่อนที่ใบหน้าหวานจะขึ้นสีเมื่อเห็นเขาเลียนิ้วที่เปรอะไปด้วยน้ำลายของตน “ก็แค่ต้องการพิสูจน์เท่านั้น” หานเซ่อตอบอย่างไม่แยแสนัก แต่เมื่อเห็นสีหน้าของอดีตองค์หญิงแล้ว ก็อดหยอกเย้าไม่ได้ ใบหน้าคมคายยื่นเข้าประชิดใบหน้าหวานอย่างรวดเร็ว พร้อมกับริมฝีปากคลี่รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ ดวงตาคมเรียวสีอ่อนเหลือบมองริมฝีปากของหญิงสาว ใช้นิ้วเรียวหยาบกระด้างจับปลายคางเล็กเบา ๆ และใช้นิ้วโป้งเปิดริมฝีปากล่างออก “หรือเจ้าอยากให้ข้าพิสูจน์มากกว่านี้” เฉินอวี้หรานสะบัดหน้าหนีทันทีด้วยสีหน้าไม่พอใจ ก่อนจะนึกขึ้นได้ว่าการกระทำนี้ อาจจะทำให้ชีวิตของตนสั้นลงก็ได้ หากเป็นโลกปัจจุบัน ใครก็ตามที่หาญกล้าทำกับเธอเช่นนี้ เรื่องคงไปจบที่โรงพักเป็นแน่ “พอ... พอแล้ว” คนตัวเล็กกว่าตอบด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลง แม่ทัพหนุ่มมองคนอารมณ์แป