“น้องป่านเป็นคนพูดน้อยน่ะครับ อีกอย่างน้องก็กลัวว่าพูดผิดไปแล้วความหมายจะผิดเพี้ยน”
‘ย่ะ ฉันนี่นะกลัว นายนั่นแหละที่กลัว ชิ... กลัวว่าฉันจะหลุดปากด่านายละสิ’
“มีข่าวดีเมื่อไหร่ รับรองเลยครับว่าผมจะต้องแจ้งพี่ ๆ นักข่าวแน่นอนครับ”
“งั้นขอรูปคู่แบบน่ารัก ๆ สดใสอีกนิดนะคะ”
เสียงกดชัตเตอร์และแสงแฟลชรัว ๆ
คล้อยหลังเธอก็หยิกแขนของธราเทพ
“จะให้ฉันมาเป็นตุ๊กตาเดินตามหลังคุณต้อย ๆ ไม่ได้นะคะ ชิ... เผด็จการน่ะสิ น้องป่านเป็นคนพูดน้อยน่ะครับ อีกอย่างน้องก็กลัวว่าพูดผิดไปแล้วความหมายจะผิดเพี้ยน” เธอเลียนคำพูดของธราเทพทุกถ้อยทุกคำ ทำน้ำเสียงและสีหน้าแบบยับย่นใส่เขา
ธราเทพหัวเราะ
“อย่ามางอนน่า งานหน้าถ้ามีแบบนี้อีก ผมสัญญาจะให้คุณเป็นคนให้สัมภาษณ์”
“ชิ... ฉันจะมากับคุณก็แค่งานนี้งานเดียวแหละ ถ้าอาเฟื่องกลับมาเมื่อไหร่ เราก็เกมกัน”
“เอาน่า... มาทางนี้ดีกว่า” เขาจับมือของเธออีกครั้ง แล้วพาเดินเข
